< Псалтирь 137 >
1 На реках Вавилонских, тамо седохом и плакахом, внегда помянути нам Сиона:
A bakin kogunan Babilon muka zauna muka yi kuka sa’ad da muka tuna da Sihiyona.
2 на вербиих посреде его обесихом органы нашя.
A can a kan rassan itatuwa muka rataye garayunmu,
3 Яко тамо вопросиша ны пленшии нас о словесех песней, и ведшии нас о пении: воспойте нам от песней Сионских.
gama a can masu kamunmu suka sa mu yi waƙoƙi, masu ba mu azaba suka nema waƙoƙin farin ciki; suka ce, “Ku rera mana ɗaya daga cikin waƙoƙin Sihiyona!”
4 Како воспоем песнь Господню на земли чуждей?
Yaya za mu rera waƙoƙin Ubangiji a baƙuwar ƙasa?
5 Аще забуду тебе, Иерусалиме, забвена буди десница моя.
In na manta da ke, ya Urushalima, bari hannuna na dama manta da iyawarsa.
6 Прильпни язык мой гортани моему, аще не помяну тебе, аще не предложу Иерусалима, яко в начале веселия моего.
Bari harshena yă manne wa rufin bakina in ban tuna da ke ba, in ban so Urushalima farin cikin mafi girma ba.
7 Помяни, Господи, сыны Едомския в день Иерусалимль глаголющыя: истощайте, истощайте до оснований его.
Ka tuna, ya Ubangiji, abin da mutanen Edom suka yi a ranar da Urushalima ta fāɗi. Suka yi ihu suka ce, “A ragargaza ta, A ragargaza ta har tushenta!”
8 Дщи Вавилоня окаянная, блажен, иже воздаст тебе воздаяние твое, еже воздала еси нам:
Ya Diyar Babilon, an ƙaddara ke zuwa hallaka, mai farin ciki ne wanda ya sāka miki saboda abin da kika yi mana,
9 блажен, иже имет и разбиет младенцы твоя о камень.
shi da ya ƙwace jariranki ya fyaɗa su a kan duwatsu.