Псалтирь 132
1 Помяни, Господи, Давида и всю кротость его:
Ricordati, Signore, di Davide, di tutte le sue prove, Canto delle ascensioni.
2 яко клятся Господеви, обещася Богу Иаковлю:
quando giurò al Signore, al Potente di Giacobbe fece voto:
3 аще вниду в селение дому моего, или взыду на одр постели моея:
«Non entrerò sotto il tetto della mia casa, non mi stenderò sul mio giaciglio,
4 аще дам сон очима моима, и веждома моима дремание, и покой скраниама моима:
non concederò sonno ai miei occhi né riposo alle mie palpebre,
5 дондеже обрящу место Господеви, селение Богу Иаковлю.
finché non trovi una sede per il Signore, una dimora per il Potente di Giacobbe».
6 Се, слышахом я во Евфрафе, обретохом я в полях Дубравы:
Ecco, abbiamo saputo che era in Efrata, l'abbiamo trovata nei campi di Iàar.
7 внидем в селения Его, поклонимся на место, идеже стоясте нозе Его.
Entriamo nella sua dimora, prostriamoci allo sgabello dei suoi piedi.
8 Воскресени, Господи, в покой Твой, Ты и кивот святыни Твоея.
Alzati, Signore, verso il luogo del tuo riposo, tu e l'arca della tua potenza.
9 Священницы Твои облекутся правдою, и преподобнии Твои возрадуются.
I tuoi sacerdoti si vestano di giustizia, i tuoi fedeli cantino di gioia.
10 Давида ради раба Твоего, не отврати лице помазаннаго Твоего.
Per amore di Davide tuo servo non respingere il volto del tuo consacrato.
11 Клятся Господь Давиду истиною, и не отвержется ея: от плода чрева твоего посажду на престоле твоем.
Il Signore ha giurato a Davide e non ritratterà la sua parola: «Il frutto delle tue viscere io metterò sul tuo trono!
12 Аще сохранят сынове твои завет Мой и свидения Моя сия, имже научу я, и сынове их до века сядут на престоле твоем.
Se i tuoi figli custodiranno la mia alleanza e i precetti che insegnerò ad essi, anche i loro figli per sempre sederanno sul tuo trono».
13 Яко избра Господь Сиона, изволи и в жилище Себе.
Il Signore ha scelto Sion, l'ha voluta per sua dimora:
14 Сей покой Мой во век века, зде вселюся, яко изволих и.
«Questo è il mio riposo per sempre; qui abiterò, perché l'ho desiderato.
15 Ловитву его благословляяй благословлю, нищыя его насыщу хлебы:
Benedirò tutti i suoi raccolti, sazierò di pane i suoi poveri.
16 священники его облеку во спасение, и преподобнии его радостию возрадуются.
Rivestirò di salvezza i suoi sacerdoti, esulteranno di gioia i suoi fedeli.
17 Тамо возращу рог Давидови, уготовах светилник помазанному Моему.
Là farò germogliare la potenza di Davide, preparerò una lampada al mio consacrato.
18 Враги его облеку студом, на немже процветет святыня моя.
Coprirò di vergogna i suoi nemici, ma su di lui splenderà la corona».
