< Псалтирь 13 >

1 В конец, псалом Давиду.
Neghmichilerning béshigha tapshurulup oqulsun dep, Dawut yazghan küy: — I Perwerdigar, qachan’ghiche? Sen méni menggüge untumsen? Qachan’ghiche didaringni mendin yoshurisen?
2 Доколе, Господи, забудеши мя до конца? Доколе отвращаеши лице Твое от мене?
Qachan’ghiche herküni qayghurup, qelbimde? Qachan’ghiche düshminim mendin shadlinip ghalib yüridu?
3 Доколе положу советы в души моей, болезни в сердцы моем день и нощь? Доколе вознесется враг мой на мя?
Manga qara, manga jawab bergin, i Perwerdigar Xudayim! Ölüm uyqusi méni bésip kelgüche, Közümni yorutqaysen,
4 Призри, услыши мя, Господи Боже мой: просвети очи мои, да не когда усну в смерть:
Düshminimning: «Men küchiyip uning üstidin ghelibe qildim» démesliki üchün, Reqiblirim sentürülgenlikimni körüp shadlanmasliqi üchün, [közümni yorutqaysen]!
5 да не когда речет враг мой: укрепихся на него.
Biraq men bolsam Séning özgermes muhebbitingge özümni tapshurdum; Yürikim Séning nijatliqingdin shadlinidu;
6 Стужающии ми возрадуются, аще подвижуся. Аз же на милость Твою уповах: возрадуется сердце мое о спасении Твоем: воспою Господеви благодеявшему мне и пою имени Господа Вышняго.
Men Perwerdigargha naxsha éytimen; Chünki U manga zor méhribanliqni körsetti.

< Псалтирь 13 >