Псалтирь 129

1 Множицею брашася со мною от юности моея, да речет убо Израиль:

«Жуқириға чиқиш нахшиси» «Яшлиғимдин тартип улар көп қетим мени хар қилип кәлди» — — Аһ, Исраил һазир буни десун —

2 множицею брашася со мною от юности моея, ибо не премогоша мя.

«Улар яшлиғимдин тартип көп қетим мени хар қилип кәлди, Бирақ үстүмдин ғәлибә қилған әмәс.

3 На хребте моем делаша грешницы, продолжиша беззаконие свое.

Қош һайдиғучилар дүмбәмдә һайдиған, Чөнәклирини интайин узун тартқан».

4 Господь праведен ссече выя грешников.

Пәрвәрдигар һәққанийдур; У рәзилләрниң асарәтлирини сундурувәтти;

5 Да постыдятся и возвратятся вспять вси ненавидящии Сиона:

Улар шәрмәндә болуп арқисиға яндурулсун, Зиондин нәпрәтлинидиғанларниң һәммиси!

6 да будут яко трава на здех, яже прежде восторжения изсше:

Улар өгүздә үнүп чиққан чөптәк болсун; Үзүлмәй турупла солишип кетидиған;

7 еюже не исполни руки своея жняй, и недра своего рукояти собираяй:

От-чөп ориғучиға униңдин бир тутамму чиқмайду; Бағ бағлиғучиға бир қучақму чиқмайду;

8 и не реша мимоходящии: благословение Господне на вы, благословихом вы во имя Господне.

Өтүп кетиватқанларму: «Пәрвәрдигарниң бәрикити үстүңларда болғай; Пәрвәрдигарниң нами билән силәргә бәхит тиләймиз!» — дегән саламни һеч бәрмәйду.