Псалтирь 129

1 Множицею брашася со мною от юности моея, да речет убо Израиль:

«Ωιδή των Αναβαθμών.» Πολλάκις με επολέμησαν εκ νεότητός μου, ας είπη τώρα ο Ισραήλ·

2 множицею брашася со мною от юности моея, ибо не премогоша мя.

Πολλάκις με επολέμησαν εκ νεότητός μου· αλλά δεν υπερίσχυσαν εναντίον μου.

3 На хребте моем делаша грешницы, продолжиша беззаконие свое.

Οι γεωργοί ηροτρίασαν επί των νώτων μου· έσυραν μακρά τα αυλάκια αυτών.

4 Господь праведен ссече выя грешников.

Αλλά δίκαιος ο Κύριος· κατέκοψε τα σχοινία των ασεβών.

5 Да постыдятся и возвратятся вспять вси ненавидящии Сиона:

Ας αισχυνθώσι και ας στραφώσιν εις τα οπίσω πάντες οι μισούντες την Σιών.

6 да будут яко трава на здех, яже прежде восторжения изсше:

Ας γείνωσιν ως ο χόρτος των δωμάτων, όστις πριν εκριζωθή ξηραίνεται·

7 еюже не исполни руки своея жняй, и недра своего рукояти собираяй:

από του οποίου δεν γεμίζει ο θεριστής την χείρα αυτού, ουδέ ο δένων τα χειρόβολα τον κόλπον αυτού·

8 и не реша мимоходящии: благословение Господне на вы, благословихом вы во имя Господне.

ώστε οι διαβάται δεν θέλουσιν ειπεί, Ευλογία Κυρίου εφ' υμάς· σας ευλογούμεν εν ονόματι Κυρίου.