Псалтирь 125

1 Надеющиися на Господа, яко гора Сион: не подвижится в век живый во Иерусалиме.

«Ωιδή των Αναβαθμών.» Οι πεποιθότες επί Κύριον είναι ως το όρος Σιών, το οποίον δεν θέλει σαλευθή· εις τον αιώνα διαμένει.

2 Горы окрест его, и Господь окрест людий Своих, отныне и до века.

Καθώς η Ιερουσαλήμ κυκλόνεται υπό των ορέων, ούτως ο Κύριος κυκλόνει τον λαόν αυτού από του νυν και έως του αιώνος.

3 Яко не оставит Господь жезла грешных на жребий праведных, яко да не прострут праведнии в беззакония рук своих.

Διότι δεν θέλει διαμένει η ράβδος της ασεβείας επί τον κλήρον των δικαίων, διά να μη εκτείνωσιν οι δίκαιοι τας χείρας αυτών εις την ανομίαν.

4 Ублажи, Господи, благия и правыя сердцем.

Αγαθοποίησον, Κύριε, τους αγαθούς και τους ευθείς την καρδίαν.

5 Уклоняющыяся же в развращения отведет Господь с делающими беззаконие: мир на Израиля.

Τους δε εκκλίνοντας εις τας σκολιάς οδούς των, ο Κύριος θέλει απαγάγει αυτούς μετά των εργαζομένων την ανομίαν. Ειρήνη επί τον Ισραήλ.