Псалтирь 119
1 Блажени непорочнии в путь, ходящии в законе Господни.
Άλεφ. Μακάριοι οι άμωμοι εν οδώ· οι περιπατούντες εν τω νόμω του Κυρίου·
2 Блажени испытающии свидения Его, всем сердцем взыщут Его.
Μακάριοι οι φυλάττοντες τα μαρτύρια αυτού, οι εκζητούντες αυτόν εξ όλης καρδίας·
3 Не делающии бо беззакония в путех Его ходиша.
αυτοί βεβαίως δεν πράττουσιν ανομίαν· εν ταις οδοίς αυτού περιπατούσι.
4 Ты заповедал еси заповеди Твоя сохранити зело:
συ προσέταξας να φυλάττωνται ακριβώς αι εντολαί σου.
5 дабы исправилися путие мои, сохранити оправдания Твоя.
Είθε να κατευθύνωνται αι οδοί μου, διά να φυλάττω τα διατάγματά σου
6 Тогда не постыжуся, внегда призрети ми на вся заповеди Твоя.
Τότε δεν θέλω αισχυνθή, όταν επιβλέπω εις πάντα τα προστάγματά σου.
7 Исповемся Тебе в правости сердца, внегда научитимися судбам правды Твоея.
Θέλω σε δοξολογεί εν ευθύτητι καρδίας, όταν μάθω τας κρίσεις της δικαιοσύνης σου.
8 Оправдания Твоя сохраню: не остави мене до зела.
Τα διατάγματά σου θέλω φυλάττει· μη με εγκαταλίπης ολοκλήρως.
9 В чесом исправит юнейший путь свой? Внегда сохранити словеса Твоя.
Βεθ. Τίνι τρόπω θέλει καθαρίζει ο νέος την οδόν αυτού; φυλάττων τους λόγους σου.
10 Всем сердцем моим взысках Тебе: не отрини мене от заповедий Твоих.
Εξ όλης της καρδίας μου σε εξεζήτησα· με μη αφήσης να αποπλανηθώ από των προσταγμάτων σου.
11 В сердцы моем скрых словеса Твоя, яко да не согрешу Тебе.
Εν τη καρδία μου εφύλαξα τα λόγιά σου, διά να μη αμαρτάνω εις σε.
12 Благословен еси, Господи: научи мя оправданием Твоим.
Ευλογητός είσαι, Κύριε· δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
13 Устнама моима возвестих вся судбы уст Твоих.
Διά των χειλέων μου διηγήθην πάσας τας κρίσεις του στόματός σου.
14 На пути свидений Твоих насладихся, яко о всяком богатстве.
Εν τη οδώ των μαρτυρίων σου ευφράνθην, ως διά πάντα τα πλούτη.
15 В заповедех Твоих поглумлюся, и уразумею пути Твоя.
Εις τας εντολάς σου θέλω μελετά, και εις τας οδούς σου θέλω ενατενίζει.
16 Во оправданиих Твоих поучуся: не забуду словес Твоих.
Εις τα διατάγματά σου θέλω εντρυφά· δεν θέλω λησμονήσει τους λόγους σου.
17 Воздаждь рабу Твоему: живи мя, и сохраню словеса Твоя.
Γίμελ. Αντάμειψον τον δούλον σου· ούτω θέλω ζήσει, και θέλω φυλάξει τον λόγον σου.
18 Открый очи мои, и уразумею чудеса от закона Твоего.
Άνοιξον τους οφθαλμούς μου, και θέλω βλέπει τα θαυμάσια τα εκ του νόμου σου.
19 Пришлец аз есмь на земли: не скрый от мене заповеди Твоя.
Πάροικος είμαι εγώ εν τη γή· μη κρύψης απ' εμού τα προστάγματά σου.
20 Возлюби душа моя возжелати судбы Твоя на всякое время.
Η ψυχή μου λιποθυμεί εκ του πόθου τον οποίον έχω εις τας κρίσεις σου πάντοτε.
21 Запретил еси гордым: прокляти уклоняющиися от заповедий Твоих.
Συ επετίμησας τους επικαταράτους υπερηφάνους, τους εκκλίνοντας από των προσταγμάτων σου.
22 Отими от мене понос и уничижение, яко свидений Твоих взысках.
Σήκωσον απ' εμού το όνειδος και την καταφρόνησιν· διότι εφύλαξα τα μαρτύριά σου.
23 Ибо седоша князи и на мя клеветаху, раб же Твой глумляшеся во оправданиих Твоих:
Άρχοντες τωόντι εκάθισαν και ελάλουν εναντίον μου· αλλ' ο δούλός σου εμελέτα εις τα διατάγματά σου.
24 ибо свидения Твоя поучение мое есть, и совети мои оправдания Твоя.
Τα μαρτυριά σου βεβαίως είναι η τρυφή μου και οι σύμβουλοί μου.
25 Прильпе земли душа моя: живи мя по словеси Твоему.
Δάλεθ. Η ψυχή μου εκολλήθη εις το χώμα· ζωοποίησόν με κατά τον λόγον σου.
26 Пути моя возвестих, и услышал мя еси: научи мя оправданием Твоим.
Εφανέρωσα τας οδούς μου, και μου εισήκουσας· δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
27 Путь оправданий Твоих вразуми ми, и поглумлюся в чудесех Твоих.
Κάμε με να εννοώ την οδόν των εντολών σου, και θέλω μελετά εις τα θαυμάσιά σου.
28 Воздрема душа моя от уныния: утверди мя в словесех Твоих.
Η ψυχή μου τήκεται υπό θλίψεως· στερέωσόν με κατά τον λόγον σου.
29 Путь неправды отстави от мене и законом Твоим помилуй мя.
Απομάκρυνον απ' εμού την οδόν του ψεύδους, και χάρισόν μοι τον νόμον σου.
30 Путь истины изволих и судбы Твоя не забых.
Την οδόν της αληθείας εξέλεξα· προ οφθαλμών μου έθεσα τας κρίσεις σου.
31 Прилепихся свидением Твоим, Господи, не посрами мене.
Προσεκολλήθην εις τα μαρτύριά σου· Κύριε, μη με καταισχύνης.
32 Путь заповедий Твоих текох, егда разширил еси сердце мое.
Την οδόν των προσταγμάτων σου θέλω τρέχει, όταν πλατύνης την καρδίαν μου.
33 Законоположи мне, Господи, путь оправданий Твоих, и взыщу и выну:
Ε. Δίδαξόν με, Κύριε, την οδόν των διαταγμάτων σου, και θέλω φυλάττει αυτήν μέχρι τέλους.
34 вразуми мя, и испытаю закон Твой и сохраню и всем сердцем моим.
Συνέτισόν με, και θέλω φυλάττει τον νόμον σου· ναι, θέλω φυλάττει αυτόν εν όλη καρδία.
35 Настави мя на стезю заповедий Твоих, яко тую восхотех.
Οδήγησόν με εις την οδόν των προσταγμάτων σου· διότι ευφραίνομαι εις αυτήν.
36 Приклони сердце мое во свидения Твоя, а не в лихоимство.
Κλίνον την καρδίαν μου εις τα μαρτύριά σου και μη εις πλεονεξίαν.
37 Отврати очи мои еже не видети суеты: в пути Твоем живи мя.
Απόστρεψον τους οφθαλμούς μου από του να βλέπωσι ματαιότητα· ζωοποίησόν με εν τη οδώ σου.
38 Постави рабу Твоему слово Твое в страх Твой.
Εκτέλεσον τον λόγον σου προς τον δούλον σου, όστις είναι δεδομένος εις τον φόβον σου.
39 Отими поношение мое, еже непщевах: яко судбы Твоя благи.
Αφαίρεσον το όνειδός μου, το οποίον φοβούμαι· διότι αι κρίσεις σου είναι αγαθαί.
40 Се, возжелах заповеди Твоя: в правде Твоей живи мя.
Ιδού, επεθύμησα τας εντολάς σου· ζωοποίησόν με διά της δικαιοσύνης σου.
41 И да приидет на мя милость Твоя, Господи, спасение Твое по словеси Твоему:
Βάου. Και ας έλθη επ εμέ το έλεός σου, Κύριε, και η σωτηρία σου κατά τον λόγον σου.
42 и отвещаю поношающым ми слово, яко уповах на словеса Твоя.
Τότε θέλω αποκριθή προς τον ονειδίζοντά με· διότι ελπίζω επί τον λόγον σου.
43 И не отими от уст моих словесе истинна до зела, яко на судбы Твоя уповах:
Και μη αφαιρέσης ολοτελώς από του στόματός μου τον λόγον της αληθείας· διότι ήλπισα επί τας κρίσεις σου.
44 и сохраню закон Твой выну, в век и в век века.
Και θέλω φυλάττει τον νόμον σου διαπαντός, εις τον αιώνα του αιώνος.
45 И хождах в широте, яко заповеди Твоя взысках:
Και θέλω περιπατεί εν ευρυχωρία· διότι εξεζήτησα τας εντολάς σου.
46 и глаголах о свидениих Твоих пред цари и не стыдяхся:
Και θέλω ομιλεί περί των μαρτυρίων σου έμπροσθεν βασιλέων, και δεν θέλω αισχυνθή.
47 и поучахся в заповедех Твоих, яже возлюбих зело:
Και θέλω εντρυφά εις τα προστάγματά σου, τα οποία ηγάπησα.
48 и воздвигох руце мои к заповедем Твоим, яже возлюбих, и глумляхся во оправданиих Твоих.
Και θέλω υψόνει τας χείρας μου προς τα προστάγματά σου, τα οποία ηγάπησα· και θέλω μελετά εις τα διατάγματά σου.
49 Помяни словеса Твоя рабу Твоему, ихже упование дал ми еси.
Ζάϊν. Ενθυμήθητι τον λόγον τον προς τον δούλον σου, εις τον οποίον με επήλπισας.
50 То мя утеши во смирении моем, яко слово Твое живи мя.
Αύτη είναι η παρηγορία μου εν τη θλίψει μου, ότι ο λόγος σου με εζωοποίησεν.
51 Гордии законопреступоваху до зела: от закона же Твоего не уклонихся.
Οι υπερήφανοι με εχλεύαζον σφόδρα· αλλ' εγώ από του νόμου σου δεν εξέκλινα.
52 Помянух судбы Твоя от века, Господи, и утешихся.
Ενεθυμήθην τας απ' αιώνος κρίσεις σου, Κύριε, και παρηγορήθην.
53 Печаль прият мя от грешник, оставляющих закон Твой.
Φρίκη με κατέλαβεν εξ αιτίας των ασεβών, των εγκαταλειπόντων τον νόμον σου.
54 Пета бяху мне оправдания Твоя на месте пришелствия моего.
Τα διατάγματά σου υπήρξαν εις εμέ ψαλμωδίαι εν τω οίκω της παροικίας μου.
55 Помянух в нощи имя Твое, Господи, и сохраних закон Твой.
Ενεθυμήθην εν νυκτί το όνομά σου, Κύριε· και εφύλαξα τον νόμον σου.
56 Сей бысть мне, яко оправданий Твоих взысках.
Τούτο έγεινεν εις εμέ, διότι εφύλαξα τας εντολάς σου.
57 Часть моя еси, Господи: рех сохранити закон Твой.
Χεθ. Συ, Κύριε, μερίς μου είσαι· είπα να φυλάξω τους λόγους σου.
58 Помолихся лицу Твоему всем сердцем моим: помилуй мя по словеси Твоему.
Παρεκάλεσα το πρόσωπόν σου εν όλη καρδία· ελέησόν με κατά τον λόγον σου.
59 Помыслих пути Твоя и возвратих нозе мои во свидения Твоя.
Διελογίσθην τας οδούς μου και έστρεψα τους πόδας μου εις τα μαρτύριά σου.
60 Уготовихся и не смутихся сохранити заповеди Твоя.
Έσπευσα και δεν εβράδυνα να φυλάξω τα προστάγματά σου.
61 Ужя грешник обязашася мне, и закона Твоего не забых.
Στίφη ασεβών με περιεκύκλωσαν· αλλ' εγώ δεν ελησμόνησα τον νόμον σου.
62 Полунощи востах исповедатися Тебе о судбах правды Твоея.
Το μεσονύκτιον εγείρομαι διά να σε δοξολογώ διά τας κρίσεις της δικαιοσύνης σου.
63 Причастник аз есмь всем боящымся Тебе и хранящым заповеди Твоя.
Εγώ είμαι μέτοχος πάντων των φοβουμένων σε και φυλαττόντων τας εντολάς σου.
64 Милости Твоея, Господи, исполнь земля: оправданием Твоим научи мя.
Η γη, Κύριε, είναι πλήρης του ελέους σου· δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
65 Благость сотворил еси с рабом Твоим, Господи, по словеси Твоему:
Τεθ. Συ, Κύριε, ευηργέτησας τον δούλον σου κατά τον λόγον σου.
66 благости и наказанию и разуму научи мя, яко заповедем Твоим веровах.
Δίδαξόν με φρόνησιν και γνώσιν· διότι επίστευσα εις τα προστάγματά σου.
67 Прежде даже не смиритимися, аз прегреших: сего ради слово Твое сохраних.
Πριν ταλαιπωρηθώ, εγώ επλανώμην· αλλά τώρα εφύλαξα τον λόγον σου.
68 Благ еси Ты, Господи: и благостию Твоею научи мя оправданием Твоим.
Συ είσαι αγαθός και αγαθοποιός· δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
69 Умножися на мя неправда гордых: аз же всем сердцем моим испытаю заповеди Твоя.
Οι υπερήφανοι έπλεξαν κατ' εμού ψεύδος· αλλ' εγώ εν όλη καρδία θέλω φυλάττει τας εντολάς σου.
70 Усырися яко млеко сердце их: аз же закону Твоему поучихся.
Η καρδία αυτών έπηξεν ως πάχος· αλλ' εγώ εντρυφώ εις τον νόμον σου.
71 Благо мне, яко смирил мя еси, яко да научуся оправданием Твоим.
Καλόν έγεινεν εις εμέ ότι εταλαιπωρήθην, διά να μάθω τα διατάγματά σου.
72 Благ мне закон уст Твоих паче тысящ злата и сребра.
Ο νόμος του στόματός σου είναι καλήτερος εις εμέ, υπέρ χιλιάδας χρυσίου και αργυρίου.
73 Руце Твои сотвористе мя и создасте мя: вразуми мя, и научуся заповедем Твоим.
Ιώδ. Αι χείρές σου με έκαμαν και με έπλασαν· συνέτισόν με, και θέλω μάθει τα προστάγματά σου.
74 Боящиися Тебе узрят мя и возвеселятся, яко на словеса Твоя уповах.
Οι φοβούμενοί σε θέλουσι με ιδεί και ευφρανθή, διότι ήλπισα επί τον λόγον σου.
75 Разумех, Господи, яко правда судбы Твоя, и воистинну смирил мя еси.
Γνωρίζω, Κύριε, ότι αι κρίσεις σου είναι δικαιοσύνη, και ότι πιστώς με εταλαιπώρησας.
76 Буди же милость Твоя, да утешит мя, по словеси Твоему рабу Твоему:
Ας με παρηγορήση, δέομαι, το έλεός σου, κατά τον λόγον σου τον προς τον δούλον σου.
77 да приидут мне щедроты Твоя, и жив буду, яко закон Твой поучение мое есть:
Ας έλθωσιν επ' εμέ οι οικτιρμοί σου, διά να ζώ· διότι ο νόμος σου είναι η τρυφή μου.
78 да постыдятся гордии, яко неправедно беззаконноваша на мя: аз же поглумлюся в заповедех Твоих.
Ας αισχυνθώσιν οι υπερήφανοι, διότι ζητούσιν αδίκως να με ανατρέψωσιν· αλλ' εγώ θέλω μελετά εις τας εντολάς σου.
79 Да обратят мя боящиися Тебе и ведящии свидения Твоя.
Ας επιστρέψωσιν εις εμέ οι φοβούμενοί σε, και οι γνωρίζοντες τα μαρτύριά σου·
80 Буди сердце мое непорочно во оправданиих Твоих, яко да не постыжуся.
Ας ήναι η καρδία μου άμωμος εις τα διατάγματά σου, διά να μη αισχυνθώ.
81 Изчезает во спасение Твое душа моя, на словеса Твоя уповах:
Καφ. Λιποθυμεί η ψυχή μου διά την σωτηρίαν σου· επί τον λόγον σου ελπίζω.
82 изчезоша очи мои в слово Твое, глаголюще: когда утешиши мя?
Οι οφθαλμοί μου απέκαμον διά τον λόγον σου, λέγοντες, Πότε θέλεις με παρηγορήσει;
83 Зане бых яко мех на слане: оправданий Твоих не забых.
Διότι έγεινα ως ασκός εν τω καπνώ· αλλά τα διατάγματά σου δεν ελησμόνησα.
84 Колико есть дний раба Твоего? Когда сотвориши ми от гонящих мя суд?
Πόσαι είναι αι ημέραι του δούλου σου; πότε θέλεις κάμει κρίσιν εναντίον των καταδιωκόντων με;
85 Поведаша мне законопреступницы глумления, но не яко закон Твой, Господи.
Οι υπερήφανοι, οι εναντίοι του νόμου σου, έσκαψαν εις εμέ λάκκους.
86 Вся заповеди Твоя истина: неправедно погнаша мя, помози ми.
Πάντα τα προστάγματά σου είναι αλήθεια· αδίκως με κατατρέχουσι· βοήθησόν μοι.
87 Вмале не скончаша мене на земли: аз же не оставих заповедий Твоих.
Παρ' ολίγον με κατέστρεψαν εις την γήν· αλλ' εγώ δεν εγκατέλιπον τας εντολάς σου.
88 По милости Твоей живи мя, и сохраню свидения уст Твоих.
Ζωοποίησόν με κατά το έλεός σου· και θέλω φυλάξει τα μαρτύρια του στόματός σου.
89 Во век, Господи, слово Твое пребывает на небеси.
Λάμεδ. Εις τον αιώνα, Κύριε, διαμένει ο λόγος σου εν τω ουρανώ·
90 В род и род истина Твоя: основал еси землю, и пребывает.
η αλήθειά σου εις γενεάν και γενεάν· εθεμελίωσας την γην, και διαμένει.
91 Учинением Твоим пребывает день: яко всяческая работна Тебе.
Κατά τας διατάξεις σου διαμένουσιν έως της σήμερον, διότι τα σύμπαντα είναι δούλοι σου.
92 Яко аще бы не закон Твой поучение мое был, тогда убо погибл бых во смирении моем:
Εάν ο νόμος σου δεν ήτο η τρυφή μου, τότε ήθελον χαθή εν τη θλίψει μου.
93 во век не забуду оправданий Твоих, яко в них оживил мя еси.
Εις τον αιώνα δεν θέλω λησμονήσει τας εντολάς σου, διότι εν αυταίς με εζωοποίησας.
94 Твой есмь аз, спаси мя: яко оправданий Твоих взысках.
Σος είμαι εγώ· σώσον με· διότι τας εντολάς σου εξεζήτησα.
95 Мене ждаша грешницы погубити мя: свидения Твоя разумех.
Οι ασεβείς με περιέμενον διά να με αφανίσωσιν· αλλ' εγώ θέλω προσέχει εις τα μαρτύριά σου.
96 Всякия кончины видех конец: широка заповедь Твоя зело.
Εις πάσαν τελειότητα είδον όριον· αλλ' ο νόμος σου είναι πλατύς σφόδρα.
97 Коль возлюбих закон Твой, Господи: весь день поучение мое есть.
Μεμ. Πόσον αγαπώ τον νόμον σου· όλην την ημέραν είναι μελέτη μου.
98 Паче враг моих умудрил мя еси заповедию Твоею, яко в век моя есть.
Διά των προσταγμάτων σου με έκαμες σοφώτερον των εχθρών μου, διότι είναι πάντοτε μετ' εμού.
99 Паче всех учащих мя разумех, яко свидения Твоя поучение мое есть.
Είμαι συνετώτερος πάντων των διδασκόντων με· διότι τα μαρτύριά σου είναι μελέτη μου.
100 Паче старец разумех, яко заповеди Твоя взысках.
Είμαι συνετώτερος των γερόντων· διότι εφύλαξα τας εντολάς σου.
101 От всякаго пути лукава возбраних ногам моим, яко да сохраню словеса Твоя:
Από πάσης οδού πονηράς εκώλυσα τους πόδας μου, διά να φυλάξω τον λόγον σου.
102 от судеб Твоих не уклонихся, яко Ты законоположил ми еси.
Από των κρίσεών σου δεν εξέκλινα· διότι συ με εδίδαξας.
103 Коль сладка гортани моему словеса Твоя: паче меда устом моим.
Πόσον γλυκείς είναι οι λόγοι σου εις τον ουρανίσκον μου· είναι υπέρ μέλι εις το στόμα μου.
104 От заповедий Твоих разумех: сего ради возненавидех всяк путь неправды.
Εκ των εντολών σου έγεινα συνετός· διά τούτο εμίσησα πάσαν οδόν ψεύδους.
105 Светилник ногама моима закон Твой, и свет стезям моим.
Νούν. Λύχνος εις τους πόδας μου είναι ο λόγος σου και φως εις τας τρίβους μου.
106 Кляхся и поставих сохранити судбы правды Твоея.
Ώμοσα και θέλω εμμένει να φυλάττω τας κρίσεις της δικαιοσύνης σου.
107 Смирихся до зела: Господи, живи мя по словеси Твоему.
Εταλαιπωρήθην σφόδρα· Κύριε, ζωοποίησόν με κατά τον λόγον σου.
108 Вольная уст моих благоволи же, Господи, и судбам Твоим научи мя.
Πρόσδεξαι, δέομαι, τας προαιρετικάς προσφοράς του στόματός μου, Κύριε· και δίδαξόν με τας κρίσεις σου.
109 Душа моя в руку Твоею выну, и закона Твоего не забых.
Η ψυχή μου είναι πάντοτε εν κινδύνω· τον νόμον σου όμως δεν ελησμόνησα.
110 Положиша грешницы сеть мне: и от заповедий Твоих не заблудих.
Οι ασεβείς έστησαν εις εμέ παγίδα· αλλ' εγώ από των εντολών σου δεν εξέκλινα.
111 Наследовах свидения Твоя во век, яко радование сердца моего суть:
Τα μαρτύριά σου εκληρονόμησα εις τον αιώνα· διότι ταύτα είναι η αγαλλίασις της καρδίας μου.
112 приклоних сердце мое сотворити оправдания Твоя в век за воздаяние.
Έκλινα την καρδίαν μου εις το να κάμνω τα διατάγματά σου πάντοτε μέχρι τέλους.
113 Законопреступныя возненавидех, закон же Твой возлюбих.
Σάμεχ. Εμίσησα τους διεστραμμένους στοχασμούς· τον δε νόμον σου ηγάπησα.
114 Помощник мой и заступник мой еси Ты: на словеса Твоя уповах.
Συ είσαι η σκέπη μου και η ασπίς μου· επί τον λόγον σου ελπίζω.
115 Уклонитеся от мене, лукавнующии, и испытаю заповеди Бога моего.
Απομακρύνθητε απ' εμού οι πονηρευόμενοι· διότι θέλω φυλάττει τα προστάγματα του Θεού μου.
116 Заступи мя по словеси Твоему, и жив буду: и не посрами мене от чаяния моего:
Υποστήριζέ με κατά τον λόγον σου και θέλω ζή· και μη με καταισχύνης εις την ελπίδα μου.
117 помози ми, и спасуся, и поучуся во оправданиих Твоих выну.
Υποστήριζέ με και θέλω σωθή· και θέλω προσέχει διαπαντός εις τα διατάγματά σου.
118 Уничижил еси вся отступающыя от оправданий Твоих: яко неправедно помышление их.
Συ κατεπάτησας πάντας τους εκκλίνοντας από των διαταγμάτων σου· διότι ματαία είναι η δολιότης αυτών.
119 Преступающыя непщевах вся грешныя земли: сего ради возлюбих свидения Твоя.
Αποσκυβαλίζεις πάντας τους πονηρούς της γής· διά τούτο ηγάπησα τα μαρτύριά σου.
120 Пригвозди страху Твоему плоти моя: от судеб бо Твоих убояхся.
Έφριξεν η σαρξ μου από του φόβου σου, και από των κρίσεών σου εφοβήθην.
121 Сотворих суд и правду: не предаждь мене обидящым мя.
Νγάϊν. Έκαμα κρίσιν και δικαιοσύνην· μη με παραδώσης εις τους αδικούντάς με.
122 Восприими раба Твоего во благо, да не оклеветают мене гордии.
Γενού εγγυητής του δούλου σου εις καλόν· ας μη με καταθλίψωσιν οι υπερήφανοι.
123 Очи мои изчезосте во спасение Твое и в слово правды Твоея:
Οι οφθαλμοί μου απέκαμον διά την σωτηρίαν σου και διά τον λόγον της δικαιοσύνης σου.
124 сотвори с рабом Твоим по милости Твоей, и оправданием Твоим научи мя.
Κάμε μετά του δούλου σου κατά το έλεός σου και δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
125 Раб Твой есмь аз: вразуми мя, и увем свидения Твоя.
Δούλος σου είμαι εγώ· συνέτισόν με, και θέλω γνωρίσει τα μαρτύριά σου.
126 Время сотворити Господеви: разориша закон Твой.
Καιρός είναι διά να ενεργήση ο Κύριος· ηκύρωσαν τον νόμον σου.
127 Сего ради возлюбих заповеди Твоя паче злата и топазиа.
Διά τούτο ηγάπησα τα προστάγματά σου υπέρ χρυσίον, και υπέρ χρυσίον καθαρόν.
128 Сего ради ко всем заповедем Твоим направляхся, всяк путь неправды возненавидех.
Διά τούτο εγνώρισα ορθάς πάσας τας εντολάς σου περί παντός πράγματος· και εμίσησα πάσαν οδόν ψεύδους.
129 Дивна свидения Твоя: сего ради испыта я душа моя.
Πε. Θαυμαστά είναι τα μαρτύριά σου· διά τούτο εφύλαξεν αυτά η ψυχή μου.
130 Явление словес Твоих просвещает и вразумляет младенцы.
Η φανέρωσις των λόγων σου φωτίζει· συνετίζει τους απλούς.
131 Уста моя отверзох и привлекох дух, яко заповедий Твоих желах.
Ήνοιξε το στόμα μου και ανεστέναξα· διότι επεθύμησα τα προστάγματά σου.
132 Призри на мя и помилуй мя, по суду любящих имя Твое.
Επίβλεψον επ' εμέ και ελέησόν με, καθώς συνειθίζεις προς τους αγαπώντας το όνομά σου.
133 Стопы моя направи по словеси Твоему, и да не обладает мною всякое беззаконие:
Στερέωσον τα βήματά μου εις τον λόγον σου· και ας μη με κατακυριεύση μηδεμία ανομία.
134 избави мя от клеветы человеческия, и сохраню заповеди Твоя.
Λύτρωσόν με από καταδυναστείας ανθρώπων, και θέλω φυλάττει τας εντολάς σου.
135 Лице Твое просвети на раба Твоего и научи мя оправданием Твоим.
Επίφανον το πρόσωπόν σου επί τον δούλον σου, και δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
136 Исходища водная изведосте очи мои, понеже не сохраних закона Твоего.
Ρύακας υδάτων κατεβίβασαν οι οφθαλμοί μου, επειδή δεν φυλάττουσι τον νόμον σου.
137 Праведен еси, Господи, и прави суди Твои:
Τσάδε. Δίκαιος είσαι, Κύριε, και ευθείαι αι κρίσεις σου.
138 заповедал еси правду свидения Твоя, и истину зело.
Τα μαρτύριά σου, τα οποία διέταξας, είναι δικαιοσύνη και υπερτάτη αλήθεια.
139 Истаяла мя есть ревность Твоя: яко забыша словеса Твоя врази мои.
Ο ζήλος μου με κατέφαγε, διότι ελησμόνησαν τους λόγους σου οι εχθροί μου.
140 Разжжено слово Твое зело, и раб Твой возлюби е.
Ο λόγος σου είναι κεκαθαρισμένος σφόδρα· διά τούτο ο δούλός σου αγαπά αυτόν.
141 Юнейший аз есмь и уничижен: оправданий Твоих не забых.
Μικρός είμαι και εξουδενωμένος· δεν ελησμόνησα όμως τας εντολάς σου.
142 Правда Твоя правда во век, и закон Твой истина.
Η δικαιοσύνη σου είναι δικαιοσύνη εις τον αιώνα, και ο νόμος σου αλήθεια.
143 Скорби и нужди обретоша мя: заповеди Твоя поучение мое.
Θλίψεις και στενοχωρίαι με εύρηκαν· τα προστάγματά σου όμως είναι η χαρά μου.
144 Правда свидения Твоя в век: вразуми мя, и жив буду.
Τα μαρτύριά σου είναι δικαιοσύνη εις τον αιώνα· Συνέτισόν με και θέλω ζήσει.
145 Воззвах всем сердцем моим, услыши мя, Господи: оправдания Твоя взыщу.
Κοφ. Έκραξα εν όλη καρδία· άκουσόν μου, Κύριε, και θέλω φυλάξει τα διατάγματά σου.
146 Воззвах Ти, спаси мя, и сохраню свидения Твоя.
Έκραξα προς σέ· σώσον με, και θέλω φυλάξει τα μαρτύριά σου.
147 Предварих в безгодии и воззвах: на словеса Твоя уповах.
Προέλαβον την αυγήν και έκραξα· ήλπισα επί τον λόγον σου.
148 Предваристе очи мои ко утру, поучитися словесем Твоим.
Οι οφθαλμοί μου προλαμβάνουσι τας νυκτοφυλακάς, διά να μελετώ εις τον λόγον σου.
149 Глас мой услыши, Господи, по милости Твоей: по судбе Твоей живи мя.
Άκουσον της φωνής μου κατά το έλεός σου· ζωοποίησόν με, Κύριε, κατά την κρίσιν σου.
150 Приближишася гонящии мя беззаконием: от закона же Твоего удалишася.
Επλησίασαν οι ακολουθούντες την πονηρίαν· εξέκλιναν από του νόμου σου.
151 Близ еси Ты, Господи, и вси путие Твои истина.
Συ, Κύριε, είσαι πλησίον, και πάντα τα προστάγματά σου είναι αλήθεια.
152 Исперва познах от свидений Твоих, яко в век основал я еси.
Προ πολλού εγνώρισα εκ των μαρτυρίων σου, ότι εις τον αιώνα εθεμελίωσας αυτά.
153 Виждь смирение мое и изми мя: яко закона Твоего не забых.
Ρες. Ιδέ την θλίψιν μου και ελευθέρωσόν με· διότι δεν ελησμόνησα τον νόμον σου.
154 Суди суд мой и избави мя: словесе ради Твоего живи мя.
Δίκασον την δίκην μου και λύτρωσόν με· ζωοποίησόν με κατά τον λόγον σου.
155 Далече от грешник спасение, яко оправданий Твоих не взыскаша.
Μακράν από ασεβών η σωτηρία· διότι δεν εκζητούσι τα διατάγματά σου.
156 Щедроты Твоя многи, Господи: по судбе Твоей живи мя.
Μεγάλοι οι οικτιρμοί σου, Κύριε· ζωοποίησόν με κατά τας κρίσεις σου.
157 Мнози изгонящии мя и стужающии ми: от свидений Твоих не уклонихся.
Πολλοί είναι οι καταδιώκοντές με και οι θλίβοντές με· αλλ' από των μαρτυρίων σου δεν εξέκλινα.
158 Видех неразумевающыя и истаях: яко словес Твоих не сохраниша.
Είδον τους παραβάτας και εταράχθην· διότι δεν εφύλαξαν τον λόγον σου.
159 Виждь, яко заповеди Твоя возлюбих: Господи, по милости Твоей живи мя.
Ιδέ πόσον αγαπώ τας εντολάς σου· Κύριε, ζωοποίησόν με κατά το έλεός σου.
160 Начало словес Твоих истина, и во век вся судбы правды Твоея.
Το κεφάλαιον του λόγου σου είναι η αλήθεια· και εις τον αιώνα μένουσι πάσαι αι κρίσεις της δικαιοσύνης σου.
161 Князи погнаша мя туне: и от словес Твоих убояся сердце мое.
Σχίν. Άρχοντες με κατεδίωξαν αναιτίως· αλλ' η καρδία μου τρέμει από του λόγου σου.
162 Возрадуюся аз о словесех Твоих, яко обретаяй корысть многу.
Αγάλλομαι εις τον λόγον σου, ως ο ευρίσκων λάφυρα πολλά.
163 Неправду возненавидех и омерзих: закон же Твой возлюбих.
Μισώ και βδελύττομαι το ψεύδος· τον νόμον σου αγαπώ.
164 Седмерицею днем хвалих Тя о судбах правды Твоея.
Επτάκις της ημέρας σε αινώ, διά τας κρίσεις της δικαιοσύνης σου.
165 Мир мног любящым закон Твой, и несть им соблазна.
Ειρήνην πολλήν έχουσιν οι αγαπώντες τον νόμον σου· και εις αυτούς δεν υπάρχει πρόσκομμα.
166 Чаях спасения Твоего, Господи, и заповеди Твоя возлюбих.
Ήλπισα επί την σωτηρίαν σου, Κύριε· και έπραξα τα προστάγματά σου.
167 Сохрани душа моя свидения Твоя и возлюби я зело.
Εφύλαξεν η ψυχή μου τα μαρτύριά σου· και ηγάπησα αυτά σφόδρα.
168 Сохраних заповеди Твоя и свидения Твоя, яко вси путие мои пред Тобою, Господи.
Εφύλαξα τας εντολάς σου και τα μαρτύριά σου· διότι πάσαι αι οδοί μου είναι ενώπιόν σου.
169 Да приближится моление мое пред Тя, Господи: по словеси Твоему вразуми мя.
Ταυ. Ας πλησιάση η κραυγή μου ενώπιόν σου, Κύριε· συνέτισόν με κατά τον λόγον σου.
170 Да внидет прошение мое пред Тя: Господи, по словеси Твоему избави мя.
Ας έλθη η δέησίς μου ενώπιόν σου· λύτρωσόν με κατά τον λόγον σου.
171 Отрыгнут устне мои пение, егда научиши мя оправданием Твоим.
Τα χείλη μου θέλουσι προφέρει ύμνον, όταν με διδάξης τα διατάγματά σου.
172 Провещает язык мой словеса Твоя, яко вся заповеди Твоя правда.
Η γλώσσα μου θέλει λαλεί τον λόγον σου· διότι πάντα τα προστάγματά σου είναι δικαιοσύνη.
173 Да будет рука Твоя еже спасти мя, яко заповеди Твоя изволих.
Ας ήναι η χειρ σου εις βοήθειάν μου· διότι εξέλεξα τας εντολάς σου.
174 Возжелах спасение Твое, Господи, и закон Твой поучение мое есть.
Επεθύμησα την σωτηρίαν σου, Κύριε· και ο νόμος σου είναι τρυφή μου.
175 Жива будет душа моя и восхвалит Тя: и судбы Твоя помогут мне.
Ας ζήση η ψυχή μου και θέλει σε αινεί· και αι κρίσεις σου ας με βοηθώσι.
176 Заблудих яко овча погибшее: взыщи раба Твоего, яко заповедий Твоих не забых.
Περιεπλανήθην ως πρόβατον απολωλός· ζήτησον τον δούλον σου· διότι δεν ελησμόνησα τα προστάγματά σου.
