< Псалтирь 11 >
1 В конец, псалом Давиду. На Господа уповах, како речете души моей: превитай по горам, яко птица?
Kang Jehova midangup ako: Unsaon ninyo pag-ingon sa akong kalag: Kumalagiw ka ngadto sa bukid ingon sa usa ka langgam;
2 Яко се, грешницы налякоша лук, уготоваша стрелы в туле, состреляти во мраце правыя сердцем.
Kay, ania karon, ang mga dautan nagabawog sa pana, Ginaandam nila ang ilang mga udyong sa ibabaw sa pisi, Aron sa pagpana gikan sa kangitngit niadtong mga matul-id sa kasingkasing;
3 Зане яже ты совершил еси, они разрушиша: праведник же что сотвори?
Kong ang mga patukoranan pagagun-obon, Unsa man ang arang mahimo sa matarung?
4 Господь во храме святем Своем. Господь, на небеси престол Его: очи Его на нищаго призираете, вежди Его испытаете сыны человеческия.
Si Jehova anaa sa iyang templo nga balaan; Si Jehova, ang iyang trono atua sa langit; Ang iyang mga mata nagatan-aw, ang iyang mga tabontabon nagasulay sa mga anak sa mga tawo.
5 Господь испытает праведнаго и нечестиваго: любяй же неправду ненавидит свою душу.
Si Jehova nagasulay sa matarung; Apan ang dautan ug ang nahagugma sa pagpanlupig, ginadumtan sa iyang kalag.
6 Одождит на грешники сети: огнь и жупел, и дух бурен часть чаши их.
Sa ibabaw sa mga dautan magapaulan siya ug mga lit-ag: Kalayo ug azufre, ug hangin nga makasunog, mao ang bahin sa ilang copa.
7 Яко праведен Господь и правды возлюби: правоты виде лице Его.
Kay si Jehova matarung; siya nahagugma sa pagkamatarung: Ang matarung magatan-aw sa iyang nawong.