< Псалтирь 109 >

1 Боже, хвалы моея не премолчи:
in finem David psalmus
2 яко уста грешнича и уста льстиваго на мя отверзошася, глаголаша на мя языком льстивым,
Deus laudem meam ne tacueris quia os peccatoris et os dolosi super me apertum est
3 и словесы ненавистными обыдоша мя, и брашася со мною туне.
locuti sunt adversum me lingua dolosa et sermonibus odii circuierunt me et expugnaverunt me gratis
4 Вместо еже любити мя, оболгаху мя, аз же моляхся:
pro eo ut me diligerent detrahebant mihi ego autem orabam
5 и положиша на мя злая за благая, и ненависть за возлюбление мое.
et posuerunt adversus me mala pro bonis et odium pro dilectione mea
6 Постави на него грешника, и диавол да станет одесную его:
constitue super eum peccatorem et diabulus stet a dextris eius
7 внегда судитися ему, да изыдет осужден, и молитва его да будет в грех.
cum iudicatur exeat condemnatus et oratio eius fiat in peccatum
8 Да будут дние его мали, и епископство его да приимет ин:
fiant dies eius pauci et episcopatum eius accipiat alter
9 да будут сынове его сири, и жена его вдова:
fiant filii eius orfani et uxor eius vidua
10 движущеся да преселятся сынове его и воспросят, да изгнани будут из домов своих.
nutantes transferantur filii eius et mendicent eiciantur de habitationibus suis
11 Да взыщет заимодавец вся, елика суть его: и да восхитят чуждии труды его.
scrutetur fenerator omnem substantiam eius et diripiant alieni labores eius
12 Да не будет ему заступника, ниже да будет ущедряяй сироты его:
non sit illi adiutor nec sit qui misereatur pupillis eius
13 да будут чада его в погубление, в роде единем да потребится имя его.
fiant nati eius in interitum in generatione una deleatur nomen eius
14 Да воспомянется беззаконие отец его пред Господем, и грех матере его да не очистится:
in memoriam redeat iniquitas patrum eius in conspectu Domini et peccatum matris eius non deleatur
15 да будут пред Господем выну, и да потребится от земли память их:
fiant contra Dominum semper et dispereat de terra memoria eorum
16 занеже не помяну сотворити милость, и погна человека нища и убога, и умилена сердцем умертвити.
pro eo quod non est recordatus facere misericordiam
17 И возлюби клятву, и приидет ему: и не восхоте благословения, и удалится от него.
et persecutus est hominem inopem et mendicum et conpunctum corde mortificare
18 И облечеся в клятву яко в ризу, и вниде яко вода во утробу его и яко елей в кости его:
et dilexit maledictionem et veniet ei et noluit benedictionem et elongabitur ab eo et induit maledictionem sicut vestimentum et intravit sicut aqua in interiora eius et sicut oleum in ossibus eius
19 да будет ему яко риза, в нюже облачится, и яко пояс, имже выну опоясуется.
fiat ei sicut vestimentum quo operitur et sicut zona qua semper praecingitur
20 Сие дело оболгающих мя у Господа и глаголющих лукавая на душу мою.
hoc opus eorum qui detrahunt mihi apud Dominum et qui loquuntur mala adversus animam meam
21 И Ты, Господи, Господи, сотвори со мною имене ради Твоего, яко блага милость Твоя:
et tu Domine Domine fac mecum propter nomen tuum quia suavis misericordia tua libera me
22 избави мя, яко нищь и убог есмь аз, и сердце мое смятеся внутрь мене.
quia egenus et pauper ego sum et cor meum turbatum est intra me
23 Яко сень, внегда уклонитися ей, отяхся: стрясохся яко прузи.
sicut umbra cum declinat ablatus sum excussus sum sicut lucustae
24 Колена моя изнемогоста от поста, и плоть моя изменися елеа ради.
genua mea infirmata sunt a ieiunio et caro mea inmutata est propter oleum
25 И аз бых поношение им: видеша мя, покиваша главами своими.
et ego factus sum obprobrium illis viderunt me moverunt capita sua
26 Помози ми, Господи Боже мой, и спаси мя по милости Твоей:
adiuva me Domine Deus meus salvum fac me secundum misericordiam tuam
27 и да разумеют, яко рука Твоя сия, и Ты, Господи, сотворил еси ю.
et sciant quia manus tua haec tu Domine fecisti eam
28 Прокленут тии, и Ты благословиши: востающии на мя да постыдятся, раб же Твой возвеселится.
maledicent illi et tu benedices qui insurgunt in me confundantur servus autem tuus laetabitur
29 Да облекутся оболгающии мя в срамоту и одеждутся яко одеждою студом своим.
induantur qui detrahunt mihi pudore et operiantur sicut deploide confusione sua
30 Исповемся Господеви зело усты моими и посреде многих восхвалю Его:
confitebor Domino nimis in ore meo et in medio multorum laudabo eum
31 яко преста одесную убогаго, еже спасти от гонящих душу мою.
quia adstetit a dextris pauperis ut salvam faceret a persequentibus animam meam

< Псалтирь 109 >