Псалтирь 105
1 Исповедайтеся Господеви и призывайте имя Его, возвестите во языцех дела Его:
Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар, Униң намини чақирип илтиҗа қилиңлар, Униң қилғанлирини хәлиқләр арисида аян қилиңлар!
2 воспойте Ему и пойте Ему, поведите вся чудеса Его.
Униңға нахшилар ейтип, Уни күйләңлар; Униң пүткүл карамәт мөҗизилири үстидә сеғинип ойлиниңлар.
3 Хвалитеся о имени святем Его: да возвеселится сердце ищущих Господа:
Муқәддәс намидин пәхирлинип даңлаңлар, Пәрвәрдигарни издигүчиләрниң көңли шатлансун!
4 взыщите Господа и утвердитеся, взыщите лица Его выну.
Пәрвәрдигарни һәмдә Униң күчини издәңлар, Дидар-һозурини тохтимай издәңлар.
5 Помяните чудеса Его, яже сотвори, чудеса Его и судбы уст Его,
Униң яратқан мөҗизилирини, Карамәт-аламәтлирини һәм ағзидин чиққан һөкүмлирини әстә тутуңлар,
6 семя Авраамле раби Его, сынове Иаковли избраннии Его.
И Униң қули Ибраһим нәсли, Өзи таллиғанлири, Яқупниң оғуллири!
7 Той Господь Бог наш: по всей земли судбы Его.
У, Пәрвәрдигар — Худайимиз, Униң һөкүмлири пүткүл йәр йүзидидур.
8 Помяну в век завет Свой, слово, еже заповеда в тысящы родов,
Өзи түзгән әһдисини әбәдий ядида тутиду — — Бу Униң миң әвлатқичә вәдишләшкән сөзидур, —
9 еже завеща Аврааму, и клятву Свою Исааку:
Йәни Ибраһим билән түзгән әһдиси, Исһаққа ичкән қәсимидур.
10 и постави ю Иакову в повеление и Израилю в завет вечен,
У буни Яқупқиму низам дәп җәзмләштүрди, Исраилға әбәдий әһдә қилип берип: —
11 глаголя: тебе дам землю Ханааню, уже достояния вашего.
«Саңа Қанаан зиминини беримән, Уни мирасиң болған несивәң қилимән», — деди,
12 Внегда быти им малым числом, малейшым и пришелцем в ней,
— Гәрчә шу чағда уларниң сани аз, Етиварға елинмиған, шу йәрдики мусапирлар болсиму.
13 и преидоша от языка в язык и от царствия в люди ины:
Улар у жуттин бу жутқа, Бу әлдин у қәбилигә кезип жүрди;
14 не остави человека обидети их и обличи о них цари:
У һеч кимниң уларни езишигә йол қоймиди, Уларни дәп падишаларғиму тәнбиһ берип: —
15 не прикасайтеся помазанным Моим, и во пророцех Моих не лукавнуйте.
Мән мәсиһ қилғанлиримға тәгмә, Пәйғәмбәрлиримгә яман иш қилма! — деди.
16 И призва глад на землю: всяко утверждение хлебное сотры.
У әшу жутқа ачарчилиқни буйруди, Тирәк болған аш-нанни қурутувәтти.
17 Посла пред ними человека: в раба продан бысть Иосиф.
У улардин бурун бир адәмни әвәткән еди, Йүсүп қул қилип сетилған еди.
18 Смириша во оковах нозе его, железо пройде душа его,
Униң путлири зәнҗирдә ағриди, Униң җени төмүргә кирип қисилди;
19 дондеже прииде слово Его: слово Господне разжже его.
Шундақла та өзигә ейтилған вәһий әмәлгә ашурулғичә, Пәрвәрдигарниң сөз-калами уни синап тавлиди;
20 Посла царь и разреши его: князь людий, и остави его.
Пирәвн адәмлирини әвәтип уни бошатқузди, Қовмларниң һөкүмдари уни һөрлүккә чиқарди.
21 Постави его господина дому своему и князя всему стяжанию своему,
Уни өз ордисиға ғоҗидар қилип қойди, Пүтүн мал-мүлкигә башлиқ қилип тайинлап,
22 наказати князи его яко себе и старцы его умудрити.
Өз вәзирлирини униң ихтиярида болуп тәрбийилинишкә, Ақсақаллириға даналиқ үгитишкә тапшурди.
23 И вниде Израиль во Египет, и Иаков пришелствова в землю Хамову.
Шуниң билән Исраил Мисирға кәлди, Яқуплар Һамниң зиминида мусапир болуп яшиди.
24 И возрасти люди Своя зело и укрепи я паче врагов их.
[Пәрвәрдигар] Өз хәлқини көп нәсиллик қилип, Әзгүчилиридин күчлүк қилди.
25 Преврати сердце их возненавидети люди Его, лесть сотворити в рабех Его.
У [Мисирлиқларниң] қәлбидә Өз хәлқигә нәпрәт һасил қилди, Уларни Өз қуллириға һейлә-микирлик болушқа майил қилди.
26 Посла Моисеа раба Своего, Аарона, егоже избра себе:
У Өз қули болған Мусани, Өзиниң таллиғини Һарунни йоллиди.
27 положи в них словеса знамений Своих и чудес Своих в земли Хамове.
Улар [Мисирда] илаһий аламәтләрни аян қилип, Һам зиминида униң мөҗизилирини орнатти.
28 Посла тму и помрачи, яко преогорчиша словеса Его.
Пәрвәрдигар қараңғулуқни әвәтип, [Зиминни] зулмәткә қаплитивәтти; [Мисирлиқлар] Униң әмригә қарши турған әмәсму?
29 Преложи воды их в кровь и измори рыбы их.
У уларниң сулирини қанға айландурди, Белиқлирини қурутивәтти.
30 Воскипе земля их жабами в сокровищницах царей их.
Уларниң йәрлирини миж-миж пақилар басти, Шаһ-әмирлириниң һуҗрилириғиму улар толуп кәтти.
31 Рече, и приидоша песия мухи и скнипы во вся пределы их.
У бир сөз биләнла, ғуж-ғуж чивинлар бесип кәлди; Һәммә булуң-пучқақларда ғиң-ғиң учар чүмүлиләр.
32 Положи дожди их грады, огнь попаляющь в земли их:
У ямғурниң орниға мөлдүр яғдуруп, Бу зиминға ялқунлуқ от чүшүрди.
33 и порази винограды их и смоквы их, и сотры всякое древо предел их.
У үзүм таллирини, әнҗур дәрәқлирини урди, Зиминдики дәрәқләрни сундурувәтти.
34 Рече, и приидоша прузи и гусеницы, имже не бе числа,
У бир сөз қилиши биләнла, чекәткиләр кәлди, Сансиз жутқур һашарәтләр мижилдап,
35 и снедоша всяку траву в земли их, и поядоша всяк плод земли их.
Зиминида бар болған гияларни жутувәтти, Етизларниң барлиқ һосуллирини йәп түгәтти.
36 И порази всякаго первенца в земли их, начаток всякаго труда их:
[Ахирда] зиминидики барлиқ тунҗа туғулғанларни, Уларниң ғурури болған биринчи оғул балилирини қиривәтти.
37 и изведе я с сребром и златом: и не бе в коленех их боляй.
Өз хәлқини болса, алтун-күмүчләрни көтәргүзүп чиқарди, Қәбилилиридә бирисиму жиқилип чүшүп қалғини йоқ.
38 Возвеселися Египет во исхождении их: яко нападе страх их на ня.
Уларниң чиққиниға Мисир хошал болди, Чүнки уларниң вәһимиси [Мисирлиқларға] чүшти.
39 Распростре облак в покров им, и огнь, еже просветити им нощию.
У уларға булутни сайивән болушқа, Отни түндә нур болушқа бәрди.
40 Просиша, и приидоша крастели, и хлеба небеснаго насыти я:
Улар сориди, У бөдиниләрни чиқарди, Уларни самавий нан билән қандурди.
41 разверзе камень, и потекоша воды, потекоша в безводных реки:
У ташни ярди, сулар булдуқлап чиқти; Қақаслиқта дәриядәк ақти.
42 яко помяну слово святое Свое, еже ко Аврааму рабу Своему.
Чүнки У бәргән муқәддәс сөзини, Өз қули Ибраһимни әстә тутти.
43 И изведе люди Своя в радости и избранныя Своя в веселии.
У хәлқини шат-хурамлиқ билән, Өз таллиғинини шатиянә тәнтәниләр билән [азадлиққа] чиқарди.
44 И даде им страны язык, и труды людий наследоваша:
У уларға әлләрниң зиминлирини берип, Уларни хәлиқләрниң әҗир-меһнәтлиригә муйәссәр қилди,
45 яко да сохранят оправдания Его и закона Его взыщут.
Бу, уларниң Униң бәлгүлимилирини тутуп, Қанунлириға итаәт қилиши үчүн еди! Һәмдусана!
