Псалтирь 103
1 Благослови, душе моя, Господа, и вся внутренняя моя, имя святое Его:
Давут язған күй: — Пәрвәрдигарға тәшәккүр қайтур, и җеним; И пүтүн вуҗудум, Униң муқәддәс намиға тәшәккүр қайтур!
2 благослови, душе моя, Господа, и не забывай всех воздаяний Его:
Пәрвәрдигарға тәшәккүр қайтур, и җеним, Унтума униң барлиқ меһримбанлиқ-бәрикәтлирини;
3 очищающаго вся беззакония твоя, изцеляющаго вся недуги твоя,
У пүткүл қәбиһликлириңни кәчүриду, Барлиқ кесәллириңгә дава қилиду;
4 избавляющаго от истления живот твой, венчающаго тя милостию и щедротами,
Һаятиңни һаңдин һөрлүккә қутқузиду, Бешиңға меһир-муһәббәт һәм рәһимдиллиқларни таҗ қилип кийгүзиду.
5 исполняющаго во благих желание твое: обновится яко орля юность твоя.
Көңлүңни назу-немәтләр билән қандуриду; Яшлиғиң бүркүтниңкидәк йеңилиниду.
6 Творяй милостыни Господь и судбу всем обидимым.
Пәрвәрдигар барлиқ езилгәнләр үчүн һәққанийлиқ һәм адаләтни жүргүзиду;
7 Сказа пути Своя Моисеови, сыновом Израилевым хотения Своя.
У Өз йоллирини Мусаға, Қилғанлирини Исраилларға намайән қилған.
8 Щедр и милостив Господь, долготерпелив и многомилостив.
Пәрвәрдигар рәһимдил вә шәпқәтликтур, У асанлиқчә аччиқланмайду, Униң меһир-муһәббити тешип туриду.
9 Не до конца прогневается, ниже во век враждует:
У узунғичә әйипләвәрмәйду, Яки та мәңгүгә ғәзивидә туривәрмәйду.
10 не по беззаконием нашым сотворил есть нам, ниже по грехом нашым воздал есть нам.
У бизгә гуналиримизға қарита муамилидә болған әмәс, Бизгә қәбиһликлиримизгә қарита тегишлигини яндурған әмәс.
11 Яко по высоте небесней от земли, утвердил есть Господь милость Свою на боящихся Его:
Асман йәрдин қанчилик егиз болса, Униңдин қорқидиғанларға болған муһәббитиму шунчилик зордүр.
12 елико отстоят востоцы от запад, удалил есть от нас беззакония наша.
Шәриқ ғәриптин қанчилик жирақта болса, Биздики асийлиқларниму шунчә жирақлаштурди.
13 Якоже щедрит отец сыны, ущедри Господь боящихся Его.
Ата балилириға қандақ көйүнгән болса, Пәрвәрдигарму Өзидин қорқидиғанларға шундақ меһривандур.
14 Яко Той позна создание наше, помяну, яко персть есмы.
Чүнки У Өзи бизниң җисмимизни билиду, Тупрақтин екәнлигимизни У есигә алиду.
15 Человек, яко трава дние его, яко цвет селный, тако оцветет:
Инсан болса — униң күнлири от-чөпкә охшайду, Даладики гүлдәк үнүп чиқип чечәкләйду;
16 яко дух пройде в нем, и не будет, и не познает ктому места своего.
Униң үстидин шамал учуп өтиду, У йоқ болиду, әслий маканиму уни қайта тонумайду.
17 Милость же Господня от века и до века на боящихся Его,
Лекин Өзидин қорқидиғанларға, Өз әһдисигә вапа қилғанларға, Көрсәтмилирини орунлаш үчүн уларни есидә тутқанларға, Пәрвәрдигарниң меһир-муһәббити әзәлдин әбәткичә, Һәққанийити әвлаттин әвлатлиригичидур.
18 и правда Его на сынех сынов, хранящих завет Его и помнящих заповеди Его творити я.
19 Господь на небеси уготова престол Свой, и царство Его всеми обладает.
Пәрвәрдигар тәхтини әрштә қурған, Униң сәлтәнити һәмминиң үстидин һөкүм сүриду;
20 Благословите Господа, вси Ангели Его, сильнии крепостию, творящии слово Его, услышати глас словес Его.
И сөзигә қулақ салғучи, Каламини иҗра қилғучи, қудрити зор болған Униң пәриштилири, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар!
21 Благословите Господа, вся силы Его, слуги Его, творящии волю Его.
И силәр, Униң барлиқ қошунлири, Ирадисини ада қилғучи хизмәткарлири, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар!
22 Благословите Господа, вся дела Его на всяком месте владычества Его: благослови, душе моя, Господа.
И, Униң барлиқ ясиғанлири, Һөкүмранлиғи астидики барлиқ җайларда Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар! И мениң җеним, Пәрвәрдигарға тәшәккүр қайтур!
