Псалтирь 103
1 Благослови, душе моя, Господа, и вся внутренняя моя, имя святое Его:
Van David. Loof Jahweh, mijn ziel, Heel mijn binnenste zijn heilige Naam;
2 благослови, душе моя, Господа, и не забывай всех воздаяний Его:
Loof Jahweh, mijn ziel, En vergeet zijn talloze weldaden niet!
3 очищающаго вся беззакония твоя, изцеляющаго вся недуги твоя,
Hij is het, die al uw zonden vergeeft, En al uw zwakheid geneest;
4 избавляющаго от истления живот твой, венчающаго тя милостию и щедротами,
Die uw leven behoedt voor het graf, U kroont met genade en ontferming;
5 исполняющаго во благих желание твое: обновится яко орля юность твоя.
Die al uw verlangens bevredigt, En als een adelaar uw jeugd verjongt!
6 Творяй милостыни Господь и судбу всем обидимым.
Jahweh oefent gerechtigheid uit, Schaft recht aan alle verdrukten:
7 Сказа пути Своя Моисеови, сыновом Израилевым хотения Своя.
Hij toonde Moses zijn wegen, Aan de kinderen van Israël zijn machtige werken!
8 Щедр и милостив Господь, долготерпелив и многомилостив.
Maar Jahweh is ook barmhartig en genadig, Lankmoedig en rijk aan ontferming:
9 Не до конца прогневается, ниже во век враждует:
Hij toornt niet voor immer, En wrokt niet voor eeuwig;
10 не по беззаконием нашым сотворил есть нам, ниже по грехом нашым воздал есть нам.
Hij vergeldt ons niet naar onze zonden, En straft ons niet naar onze schuld.
11 Яко по высоте небесней от земли, утвердил есть Господь милость Свою на боящихся Его:
Neen, zo hoog als de hemel Zich boven de aarde verheft, Zo groot is zijn goedheid Voor hen, die Hem vrezen!
12 елико отстоят востоцы от запад, удалил есть от нас беззакония наша.
Zo ver het oosten staat van het westen, Werpt Hij onze schuld van Zich af;
13 Якоже щедрит отец сыны, ущедри Господь боящихся Его.
Zoals een vader zich over zijn kinderen ontfermt, Ontfermt Zich Jahweh over hen, die Hem vrezen:
14 Яко Той позна создание наше, помяну, яко персть есмы.
Want Hij kent onze aard, En bedenkt, dat wij stof zijn.
15 Человек, яко трава дние его, яко цвет селный, тако оцветет:
Als het gras zijn de dagen der mensen, Ze bloeien als een bloem op het veld:
16 яко дух пройде в нем, и не будет, и не познает ктому места своего.
Waait er een wind overheen, ze is weg, En men weet niet meer, waar ze stond.
17 Милость же Господня от века и до века на боящихся Его,
Maar van eeuwigheid is de goedheid van Jahweh, En tot in eeuwigheid blijft zij bestaan; Zijn barmhartigheid is voor hen, die Hem vrezen, En voor de kinderen van hun zonen:
18 и правда Его на сынех сынов, хранящих завет Его и помнящих заповеди Его творити я.
Voor hen, die zijn Verbond onderhouden, Zijn geboden gedenken en ze volbrengen.
19 Господь на небеси уготова престол Свой, и царство Его всеми обладает.
In de hemel heeft Jahweh zijn troon opgeslagen, En zijn koningschap beheerst het heelal;
20 Благословите Господа, вси Ангели Его, сильнии крепостию, творящии слово Его, услышати глас словес Его.
Jahweh’s engelen zingen Hem glorie, De sterke helden, die zijn geboden volbrengen, Die gehoorzamen aan zijn bevelen!
21 Благословите Господа, вся силы Его, слуги Его, творящии волю Его.
Looft Jahweh dan, al zijn legerscharen, Zijn dienaars, die zijn wil volbrengt;
22 Благословите Господа, вся дела Его на всяком месте владычества Его: благослови, душе моя, Господа.
Looft Jahweh, al zijn werken, In iedere plaats van zijn rijk; Loof Jahweh, mijn ziel!
