Псалтирь 101

1 Милость и суд воспою Тебе, Господи:

Daavidin virsi. Minä veisaan armosta ja oikeudesta; sinun ylistystäsi, Herra, minä laulan.

2 пою и разумею в пути непорочне: когда приидеши ко мне? Прехождах в незлобии сердца моего посреде дому моего.

Minä tahdon noudattaa nuhteetonta vaellusta; milloin tulet sinä minun tyköni? Minä tahdon vaeltaa huoneessani vilpittömällä sydämellä.

3 Не предлагах пред очима моима вещь законопреступную: творящыя преступление возненавидех.

En kiinnitä silmääni siihen, mikä turmiollista on, eksyttäväistä menoa minä vihaan: ei saa se minuun tarttua.

4 Не прильпе мне сердце строптиво: уклоняющагося от мене лукаваго не познах.

Nurja sydän väistyköön minusta; pahasta minä en tahdo tietää.

5 Оклеветающаго тай искренняго своего, сего изгонях: гордым оком и несытым сердцем, с сим не ядях.

Joka salaa panettelee lähimmäistänsä, sen minä hukutan; jolla on ylpeät silmät ja kopea sydän, sitä minä en siedä.

6 Очи мои на верныя земли, посаждати я со мною: ходяй по пути непорочну, сей ми служаше.

Maan uskollisia minun silmäni etsivät, että he asuisivat minua lähellä; joka vaeltaa nuhteettomuuden tietä, se on oleva minun palvelijani.

7 Не живяше посреде дому моего творяй гордыню: глаголяй неправедная не исправляше пред очима моима.

Vilpin tekijä älköön asuko minun huoneessani, valheen puhuja ei kestä minun silmäini edessä.

8 Воутрия избивах вся грешныя земли, еже потребити от града Господня вся делающыя беззаконие.

Joka aamu minä hukutan kaikki jumalattomat maasta, lopettaakseni kaikki väärintekijät Herran kaupungista.