Псалтирь 101

1 Милость и суд воспою Тебе, Господи:

Davidin Psalmi. Minä veisaan armosta ja oikeudesta: sinulle, Herra, minä veisaan.

2 пою и разумею в пути непорочне: когда приидеши ко мне? Прехождах в незлобии сердца моего посреде дому моего.

Minä tahdon vaarin ottaa oikiasta tiestä, koskas minun tyköni tulet: minä tahdon vaeltaa sydämeni vakuudessa minun huoneessani.

3 Не предлагах пред очима моима вещь законопреступную: творящыя преступление возненавидех.

En minä ota pahaa asiaa eteeni: minä vihaan väärintekiöitä, ja en salli heitä olla tykönäni.

4 Не прильпе мне сердце строптиво: уклоняющагося от мене лукаваго не познах.

Nurja sydän olkoon minusta pois: en minä kärsi pahaa.

5 Оклеветающаго тай искренняго своего, сего изгонях: гордым оком и несытым сердцем, с сим не ядях.

Joka lähimmäistänsä salaa panettelee, sen minä hukutan: en minä kärsi ylpeitä ja röyhkeitä.

6 Очи мои на верныя земли, посаждати я со мною: ходяй по пути непорочну, сей ми служаше.

Minun silmäni katsovat uskollisia maan päällä, että he asuisivat minun tykönäni: joka vaeltaa oikialla tiellä, se pitää oleman minun palveliani.

7 Не живяше посреде дому моего творяй гордыню: глаголяй неправедная не исправляше пред очима моима.

Petollisia ihmisiä en minä pidä huoneessani: ei valehteliat menesty minun tykönäni.

8 Воутрия избивах вся грешныя земли, еже потребити от града Господня вся делающыя беззаконие.

Varhain minä hukutan kaikki jumalattomat maasta, hävittääkseni kaikkia pahantekiöitä Herran kaupungista.