< Притчи Соломона 4 >

1 Послушайте, дети, наказания отча и внемлите разумети помышление,
Ακούσατε, τέκνα, παιδείαν πατρός, και προσέχετε να μάθητε σύνεσιν.
2 дар бо благий дарую вам: моего закона не оставляйте.
Διότι δίδω εις εσάς καλήν διδασκαλίαν· μη εγκαταλίπητε τον νόμον μου.
3 Сын бо бых и аз отцу послушливый, и любимый пред лицем матере,
Διότι και εγώ εστάθην υιός του πατρός μου, αγαπητός και μονογενής ενώπιον της μητρός μου·
4 иже глаголаша и учиша мя: да утверждается наше слово в твоем сердцы: храни заповеди, не забывай:
και με εδίδασκε και μοι έλεγεν, Ας κρατή η καρδία σου τους λόγους μου· φύλαττε τας εντολάς μου και θέλεις ζήσει.
5 стяжи премудрость, стяжи разум: не забуди, ниже презри речения моих уст, ниже уклонися от глагол уст моих.
Απόκτησον σοφίαν, απόκτησον σύνεσιν· μη λησμονήσης αυτήν, μηδέ εκκλίνης από των λόγων του στόματός μου·
6 Не остави ея, и имется тебе: возжелей ея, и соблюдет тя.
μη εγκαταλίπης αυτήν, και θέλει σε περιφυλάττει· αγάπα αυτήν, και θέλει σε διατηρεί.
7 Начало премудрости: стяжати премудрость, и во всем стяжании твоем стяжи разум.
Η σοφία είναι το πρώτιστον· απόκτησον σοφίαν· και υπέρ πάσαν απόκτησίν σου απόκτησον σύνεσιν.
8 Огради ю, и вознесет тя: почти ю, да тя оымет,
Ανάλαβε αυτήν και θέλει σε υψώσει· θέλει σε δοξάσει, όταν εναγκαλισθής αυτήν.
9 да даст главе твоей венец благодатей, венцем же сладости защитит тя.
Θέλει επιθέσει επί την κεφαλήν σου στέφανον χαρίτων· θέλει σοι δώσει διάδημα δόξης.
10 Слыши, сыне, и приими моя словеса, и умножатся лета живота твоего, да ти будут мнози путие жития.
Άκουε, υιέ μου, και δέχθητι τους λόγους μου· και θέλουσι πληθυνθή τα έτη της ζωής σου.
11 Путем бо премудрости учу тя, наставляю же тебе на течения правая:
Σε διδάσκω την οδόν της σοφίας· σε εμβιβάζω εις τρίβους ευθείας.
12 аще бо ходиши, не запнутся стопы твоя: аще ли течеши, не утрудишися.
Όταν περιπατής, τα βήματά σου δεν θέλουσιν είσθαι εστενοχωρημένα· και όταν τρέχης, δεν θέλεις προσκόψει.
13 Имися моего наказания, не остави, но сохрани е себе в жизнь твою.
Δράξον την παιδείαν, μη αφήσης αυτήν· φύλαττε αυτήν, διότι είναι η ζωή σου.
14 На пути нечестивых не иди, ниже возревнуй путем законопреступных.
Μη εισέλθης εις την τρίβον των ασεβών, και μη υπάγης εις την οδόν των πονηρών.
15 На немже аще месте воя соберут, не иди тамо: уклонися же от них и измени:
Απόφευγε αυτήν, μη περάσης δι' αυτής, έκκλινον απ' αυτής και διάβα.
16 не уснут бо, аще зла не сотворят: отимется сон от них, и не спят:
Διότι αυτοί δεν κοιμώνται, εάν δεν κακοποιήσωσι· και ο ύπνος αυτών αφαιρείται, εάν δεν υποσκελίσωσιν.
17 тии бо питаются пищею нечестия, вином же законопреступным упиваются.
Επειδή τρώγουσιν άρτον ασεβείας και πίνουσιν οίνον δυναστείας.
18 Путие же праведных подобне свету светятся: предходят и просвещают, дондеже исправится день.
Η οδός όμως των δικαίων είναι ως το λαμπρόν φως, το φέγγον επί μάλλον και μάλλον, εωσού γείνη τελεία ημέρα.
19 Путие же нечестивых темни: не ведят, како претыкаются.
Η οδός των ασεβών είναι ως το σκότος· δεν γνωρίζουσι που προσκόπτουσιν.
20 Сыне, моим глаголом внимай, к моим же словесем прилагай ухо твое:
Υιέ μου, πρόσεχε εις τας ρήσεις μου· κλίνον το ωτίον σου εις τα λόγιά μου.
21 да не оскудеют ти источницы твои, храни я в сердцы твоем:
Ας μη απομακρυνθώσιν από των οφθαλμών σου· φύλαττε αυτά εν τη καρδία σου·
22 живот бо суть всем обретающым я и всей плоти их изцеление.
διότι είναι ζωή εις τους ευρίσκοντας αυτά και ίασις εις πάσαν αυτών την σάρκα.
23 Всяцем хранением блюди твое сердце: от сих бо исходища живота.
Μετά πάσης φυλάξεως φύλαττε την καρδίαν σου· διότι εκ ταύτης προέρχονται αι εκβάσεις της ζωής.
24 Отими от себе строптива уста, и обидливы устне далече от тебе отрини.
Απόβαλε από σου σκολιότητα στόματος, και διαστροφήν χειλέων απομάκρυνον από σου.
25 Очи твои право да зрят, и вежди твои да помавают праведная.
Οι οφθαλμοί σου ας βλέπωσιν ορθά, και τα βλέφαρά σου ας κατευθύνωνται έμπροσθέν σου.
26 Права течения твори твоима ногама и пути твоя исправляй.
Στάθμιζε το βάδισμα των ποδών σου, και πάσαι αι οδοί σου θέλουσι κατευθυνθή.
27 Не уклонися ни на десно, ни на шуе: отврати же ногу твою от пути зла:
Μη εκκλίνης δεξιά ή αριστερά· απόστρεψον τον πόδα σου από κακού.

< Притчи Соломона 4 >