Притчи Соломона 29
1 Лучше муж обличаяй, нежели муж жестоковыйный: внезапу бо палиму ему, несть изцеления.
Қайта-қайта әйиплинип туруп йәнә бойни қаттиқлиқ қилған киши, Туюқсиздин давалиғусиз янҗилар.
2 Похваляемым праведным, возвеселятся людие: началствующым же нечестивым, стенят мужие.
Һәққанийлар гүлләнсә, пухралири шатлинар, Қәбиһләр һоқуқ тутса пухра налә-пәряд көтирәр.
3 Мужу любящу премудрость, веселится отец его: а иже пасет любодейцы, погубит богатство.
Даналиқни сөйгән оғул атисини хуш қилар; Бирақ паһишиләргә һәмраһ болған униң мал-мүлкини бузуп-чачар.
4 Царь праведен возвышает землю, муж же законопреступник раскоповает.
Падиша адаләт билән жутини тинич қилар; Бирақ баҗ-селиқ салған болса, уни вәйран қилар.
5 Иже уготовляет на лице своему другу мрежу, облагает ю на своя ноги.
Өз йеқиниға хушамәт қилған киши, Униң путлириға тор тәйярлап қойғандур.
6 Согрешающему мужу велия сеть: праведный же в радости и в веселии будет.
Рәзил адәмниң гунайи өзигә қапқан ясап қурар; Бирақ һәққаний киши нахшилар билән шатлинар.
7 Умеет праведный суд творити убогим, а нечестивый не разумеет разума, и убогому несть ума разумевающаго.
Һәққаний киши мискинниң дәвасиға көңүл бөлүр; Бирақ яманлар болса бу ишни чүшәнмәс.
8 Мужие беззаконнии сожгоша град, мудрии же отвратиша гнев.
Һакавур кишиләр шәһәрни қутритип давалғутар; Бирақ ақиланиләр аччиқ ғәзәпләрни яндурар.
9 Муж мудр судит языки, муж же злый гневаяйся посмеваемь бывает, а не устрашает.
Дана киши ахмақ билән дәвалашса, Ахмақ һүрпийиду яки күлиду, нәтиҗиси һаман течлиқ болмас.
10 Мужие кровей причастни возненавидят преподобнаго, правии же взыщут душу его.
Қанхорлар пак-диянәтликләргә нәпрәтлинәр; Дурусларниң җенини болса, улар қәстләр.
11 Весь гнев свой произносит безумный: премудрый же скрывает по части.
Ахмақ һәрдайим ичидики һәммини ашкарә қилар; Бирақ дана өзини бесивалар.
12 Царю послушающу словесе неправедна, вси, иже под ним, законопреступницы.
Һөкүмдар ялған сөзләргә қулақ салса, Униң барлиқ хизмәткарлири яман үгәнмәй қалмас.
13 Заимодавцу и должнику, друг со другом сошедшымся, посещение творит обема Господь.
Гадай билән уни әзгүчи киши бир зиминда яшар; Һәр иккисиниң көзини нурландурғучи Пәрвәрдигардур.
14 Царю во истине судящему нищым, престол его во свидетелство устроится.
Йоқсулларни диянәт билән сориған падишаниң болса, Тәхти мәңгүгә мәһкәм турар.
15 Язвы и обличения дают мудрость: отрок же заблуждаяй срамляет родители своя.
Таяқ билән тәнбиһ-несиһәт балиларға даналиқ йәткүзәр; Бирақ өз мәйлигә қоюп берилгән бала анисини хиҗаләткә қалдурар.
16 Многим сущым нечестивым мнози греси бывают, праведнии же, оным падающым, устрашаеми бывают.
Яманлар гүллинип кәтсә, наһәқлик көпийәр; Лекин һәққанийлар уларниң жиқилғинини көрәр.
17 Наказуй сына твоего, и упокоит тя и даст лепоту души твоей.
Оғлуңни тәрбәлисәң, у сени арам тапқузар; У көңлүңни сөйүндүрәр.
18 Не будет сказатель языку законопреступну, храняй же закон блажен.
[Пәрвәрдигарниң] вәһийси болмиған әлниң пухралири йолдин чиқип башпанаһсиз қалар; Лекин Тәврат-қануниға әмәл қилидиған киши бәхитликтур.
19 Не накажется словесы раб жесток: аще бо и уразумеет, но не послушает.
Қулни сөз биләнла түзәткили болмас; У сөзүңни чүшәнгән болсиму, етивар қилмас.
20 Аще увидиши мужа скора в словесех, разумей, яко упование имать паче его безумный.
Ағзини басалмайдиған кишини көргәнму? Униңдин үмүт күткәндин, ахмақтин үмүт күтүш әвзәлдур.
21 Иже ласкосерд будет от детства, поработится, на последок же болезновати будет о сем.
Кимки өз қулини кичигидин тартип өз мәйлигә қоюп бәрсә, Күнләрниң биридә униң бешиға чиқар.
22 Муж гневливый воздвизает свар, муж же ярый открывает грехи.
Териккәк киши җедәл-маҗира қозғап турар; Асан аччиқлинидиған кишиниң гуналири көптур.
23 Досаждение мужа смиряет, а смиренныя утверждает Господь в славе.
Мәғрурлуқ кишини пәс қилар, Бирақ кәмтәрлик кишини һөрмәткә ериштүрәр.
24 Иже сообщается татю, ненавидит своея души: аще же клятву предложенную слышавшии не возвестят,
Оғри билән шерик болған киши өз җениға дүшмәндур; У сорақчиниң [гува беришкә] агаһландурушини аңлисиму, лекин раст гәп қилишқа петиналмас.
25 убоявшеся и постыдевшеся человеков, преткнутся: надеявыйся же на Господа возвеселится. Нечестие мужу дает соблажнение: уповаяй же на Владыку спасется.
Инсан балисидин қорқуш адәмни қапқанқа чүшүриду; Бирақ кимки Пәрвәрдигарға таянған болса, у бехәтәр көтириләр.
26 Мнози угождают лицам началников: от Господа же сбывается правда мужу.
Көп кишиләр һөкүмдардин илтипат издәп жүрәр; Бирақ адәмниң һәқ-рисқи пәқәт Пәрвәрдигарниңла қолидидур.
27 Мерзость праведнику муж неправеден: мерзость же законопреступному путь правоведяй.
Наһәқләр һәққанийларға жиркиничликтур; Дурус йолда маңған кишиләр яманларға жиркиничликтур.
