Притчи Соломона 25
1 Сия притчи Соломони бывшыя нерасположенны, яже списаша друзие Езекии царя Иудейска.
Και αύται είναι παροιμίαι του Σολομώντος, τας οποίας συνέλεξαν οι άνθρωποι του Εζεκίου, βασιλέως του Ιούδα.
2 Слава Божия крыет слово, слава же царева почитает повеления Его.
Δόξα του Θεού είναι να καλύπτη το πράγμα· δόξα δε των βασιλέων να εξιχνιάζωσι το πράγμα.
3 Небо высоко, земля же глубока: сердце же царево необличително.
Ο ουρανός κατά το ύψος και η γη κατά το βάθος και η καρδία των βασιλέων είναι ανεξερεύνητα.
4 Куй неискушенное сребро, и очистится чисто все.
Αφαίρεσον την σκωρίαν από του αργύρου, και σκεύος θέλει εξέλθει εις τον χρυσοχόον·
5 Убивай нечестивыя от лица царева, и исправится в правде престол его.
αφαίρεσον τους ασεβείς απ' έμπροσθεν του βασιλέως, και ο θρόνος αυτού θέλει στερεωθή εν δικαιοσύνη.
6 Не гордися пред лицем царевым и на месте сильных не стани:
Μη αλαζονεύου έμπροσθεν του βασιλέως, και μη ίστασαι εν τω τόπω των μεγάλων·
7 лучше бо ти есть, егда речет: взыди ко мне: нежели смиритися тебе пред лицем сильнаго.
Διότι καλήτερον να σοι είπωσιν, Ανάβα εδώ, παρά να καταβιβασθής επί παρουσία του άρχοντος, τον οποίον είδον οι οφθαλμοί σου.
8 Иже видеста очи твои, глаголи. Не впадай в тяжбу скоро, да не раскаешися послежди, егда тебе досадит друг твой.
Μη εξέλθης εις έριδα ταχέως· μήποτε εν τω τέλει απορήσης τι να κάμης, όταν ο πλησίον σου σε καταισχύνη.
9 Вступай вспять, не неради, да не поносит убо тебе друг:
Εκδίκασον την δίκην σου μετά του πλησίον σου· και μη ανακάλυπτε το μυστικόν άλλου·
10 свара же твоя и вражда твоя не отступит, но будет ти равна со смертию. Благодать и любы свобождает, в нихже утверди себе, да не в поношении будеши, но сохрани пути твоя добре устроены.
Μήποτε ο ακούων σε ονειδίση και η καταισχύνη σου δεν εξαλειφθή.
11 (Якоже) яблоко злато во усерязи сардийскаго камене, сице рещи слово при приличных ему.
Λόγος λαληθείς πρεπόντως είναι μήλα χρυσά εις ποικίλματα αργυρά.
12 И (якоже) во усерязь златый сардийский камень многоценный вяжется, (сице) слово премудро во ухо благопослушно.
Ως ενώτιον χρυσούν και στολίδιον καθαρού χρυσίου, είναι ο σοφός ο ελέγχων ωτίον υπήκοον.
13 Якоже исходище снега в жатву зноя пользует, тако вестник верен пославших его: душы бо употребляющих его пользует.
Ως το ψύχος της χιόνος εν καιρώ του θερισμού, ούτως είναι ο πιστός πρέσβυς εις τους αποστέλλοντας αυτόν· διότι αναπαύει την ψυχήν των κυρίων αυτού.
14 Якоже ветри и облацы и дождеве являющиися, тако и хвалящийся о даянии ложнем.
Ο καυχώμενος εις δώρον ψευδές ομοιάζει σύννεφα και άνεμον χωρίς βροχής.
15 В долготерпении благополучие царем: язык же мякок сокрушает кости.
Δι' υπομονής πείθεται ο ηγεμών· και η γλυκεία γλώσσα συντρίβει οστά.
16 Мед обрет яждь умеренно, да не како пресыщен изблюеши.
Εύρηκας μέλι; φάγε όσον σοι είναι αρκετόν, μήποτε υπερεμπλησθής απ' αυτού και εξεμέσης αυτό.
17 Не учащай вносити ногу твою ко другу твоему, да не когда насыщься тебе, возненавидит тя.
Σπανίως βάλε τον πόδα σου εις τον οίκον του πλησίον σου, μήποτε σε βαρυνθή και σε μισήση.
18 Дреколь и мечь и стрела остра, тако и муж свидетелствуяй на друга своего свидетелство ложное.
Ο άνθρωπος, όστις μαρτυρεί κατά του πλησίον αυτού μαρτυρίαν ψευδή, είναι ως ρόπαλον και μάχαιρα και βέλος οξύ.
19 Путь злаго и нога законопреступнаго погибнут в день зол.
Πίστις προς άπιστον εν ημέρα συμφοράς είναι ως οδόντιον σεσηπός και πους εξηρθρωμένος.
20 Якоже оцет неполезен вреду и дым очима, тако припадшая страсть в телеси сердце оскорбляет.
Ως ο εκδυόμενος ιμάτιον εν ημέρα ψύχους και το όξος επί νίτρον, ούτως είναι ο ψάλλων άσματα εις λελυπημένην καρδίαν.
21 Якоже молие в ризе и червие в древе, тако печаль мужу вредит сердце.
Εάν πεινά ο εχθρός σου, δος εις αυτόν άρτον να φάγη· και εάν διψά, πότισον αυτόν ύδωρ·
22 Аще алчет враг твой, ухлеби его: аще ли жаждет, напой его:
διότι θέλεις σωρεύσει άνθρακας πυρός επί την κεφαλήν αυτού, και ο Κύριος θέλει σε ανταμείψει.
23 сие бо творя, углие огненное собираеши на главу его, Господь же воздаст тебе благая.
Ο βορράς άνεμος εκδιώκει την βροχήν· το δε ωργισμένον πρόσωπον την υποψιθυρίζουσαν γλώσσαν.
24 Ветр северный воздвизает облаки, лице же безстудно язык раздражает.
Καλήτερον να κατοική τις εν γωνία δώματος, παρά εν οίκω ευρυχώρω μετά γυναικός φιλέριδος.
25 Лучше жити во угле непокрытем, неже во храмине общей со женою клеветливою.
Ως ύδωρ ψυχρόν εις ψυχήν διψώσαν, ούτως είναι αγγελίαι αγαθαί από μακρυνής γης.
26 Якоже вода студеная души жаждущей благоприятна, тако весть благая от земли издалеча.
Ο δίκαιος σφάλλων έμπροσθεν του ασεβούς είναι ως πηγή θολερά και βρύσις διαφθαρείσα.
27 Якоже аще кто источник заграждает и исходище воды губит, тако не лепо праведнику пасти пред нечестивым.
Καθώς δεν είναι καλόν να τρώγη τις πολύ μέλι, ούτω δεν είναι ένδοξον να ζητή την ιδίαν αυτού δόξαν.
28 Ясти мед много не добро: почитати же подобает словеса славна. Якоже град стенами разорен и не огражден, тако муж творяй что без совета.
Όστις δεν κρατεί το πνεύμα αυτού, είναι ως πόλις κατηδαφισμένη και ατείχιστος.
