< Притчи Соломона 2 >
1 Сыне, аще приим глагол моея заповеди, скрыеши в себе,
Υιέ μου, εάν δεχθής τους λόγους μου και ταμιεύσης τας εντολάς μου παρά σεαυτώ,
2 послушает премудрости твое ухо, и приложиши сердце твое к разуму: приложиши же е в наказание сыну твоему.
ώστε να προσέξη το ωτίον σου εις την σοφίαν, να κλίνης την καρδίαν σου εις την σύνεσιν·
3 Аще бо премудрость призовеши и разуму даси глас твой, чувство же взыщеши великим гласом,
και εάν επικαλεσθής την φρόνησιν, και υψώσης την φωνήν σου εις την σύνεσιν·
4 и аще взыщеши ея яко сребра, и якоже сокровища испытаеши ю:
εάν ζητήσης αυτήν ως αργύριον και εξερευνήσης αυτήν ως κεκρυμμένους θησαυρούς,
5 тогда уразумееши страх Господень и познание Божие обрящеши:
τότε θέλεις εννοήσει τον φόβον του Κυρίου και θέλεις ευρεί την επίγνωσιν του Θεού.
6 яко Господь дает премудрость, и от лица Его познание и разум:
Διότι ο Κύριος δίδει σοφίαν· εκ του στόματος αυτού εξέρχεται γνώσις και σύνεσις.
7 и сокровищствует исправляющым спасение, защищает же шествие их,
Αποταμιεύει σωτηρίαν εις τους ευθείς· είναι ασπίς εις τους περιπατούντας εν ακεραιότητι,
8 еже сохранити пути оправданий, и путь благоговеинствующих Его сохранит.
υπερασπίζων τας οδούς της δικαιοσύνης και φυλάττων την οδόν των οσίων αυτού.
9 Тогда уразумееши правду и суд и исправиши вся стези благия.
Τότε θέλεις εννοήσει δικαιοσύνην και κρίσιν και ευθύτητα, πάσαν οδόν αγαθήν.
10 Аще бо приидет премудрость в твою мысль, чувство же твоей души добро быти возмнится.
Εάν η σοφία εισέλθη εις την καρδίαν σου και η γνώσις ηδύνη την ψυχήν σου,
11 Совет добр сохранит тя, помышление же преподобное соблюдет тя,
ορθή βουλή θέλει σε φυλάττει, σύνεσις θέλει σε διατηρεί·
12 да избавит тя от пути злаго и от мужа, глаголюща ничтоже верно.
διά να σε ελευθερόνη από της οδού της πονηράς, από ανθρώπου λαλούντος δόλια,
13 О, оставившии пути правыя, еже ходити в путех тмы!
οίτινες εγκαταλείπουσι τας οδούς της ευθύτητος, διά να περιπατώσιν εν ταις οδοίς του σκότους·
14 О, веселящиися о злых и радующиися о развращении злем!
οίτινες ηδύνονται εις το να κάμνωσι κακόν, χαίρουσιν εις τας διαστροφάς της κακίας,
15 Ихже стези стропотны, и крива течения их, еже далече тя сотворити от пути права,
των οποίων αι οδοί είναι σκολιαί και αι πορείαι αυτών διεστραμμέναι·
16 и чужда от праведнаго разума. Сыне, да тя не постигнет совет злый,
διά να σε ελευθερόνη από ξένης γυναικός, από αλλοτρίας κολακευούσης με τους λόγους αυτής,
17 оставляяй учение юности, и завета Божественнаго забывый:
ήτις εγκατέλιπε τον επιστήθιον της νεότητος αυτής και ελησμόνησε την διαθήκην του Θεού αυτής.
18 постави бо при смерти дом свой и при аде с земными деяния своя. ()
Διότι ο οίκος αυτής καταβιβάζει εις τον θάνατον, και τα βήματα αυτής εις τους νεκρούς·
19 Вси ходящии по нему не возвратятся, ниже постигнут стезь правых: ни бо достигнут лет жизни.
πάντες οι εισερχόμενοι προς αυτήν δεν επιστρέφουσιν ουδέ αναλαμβάνουσι τας οδούς της ζωής·
20 Аще бо быша ходили в стези благия, обрели убо быша стези правы гладки: блази будут жителие на земли, незлобивии же останут на ней:
διά να περιπατής εν τη οδώ των αγαθών και να φυλάττης τας τρίβους των δικαίων.
21 яко правии вселятся на земли, и преподобнии останут на ней.
Διότι οι ευθείς θέλουσι κατοικήσει την γην, και οι τέλειοι θέλουσιν εναπολειφή εν αυτή.
22 Путие нечестивых от земли погибнут, пребеззаконнии же изринутся от нея.
Οι δε ασεβείς θέλουσιν εκκοπή από της γης, και οι παράνομοι θέλουσιν εκριζωθή απ' αυτής.