Притчи Соломона 19
1 Лучше есть убог ходяй в простоте своей, неже богатый строптив устны своими и несмыслен.
Пәзиләтлик йолда маңған кәмбәғәл, Һейлигәр сөзлүк ахмақтин яхшидур.
2 Идеже несть учения души, несть добро, и иже скор есть ногама, поткнется.
Йәнә, ғәйрити бар киши билимсиз болса болмас; Алдираңғу йолдин чиқар.
3 Неразумие мужа погубляет пути его, и Бога виновна творит в сердцы своем.
Кишиниң ахмақлиғи өз йолини астин-үстин қиливетәр; Шундақ туруқлуқ у көңлидә Пәрвәрдигардин рәнҗип ағринар.
4 Богатство прилагает други многи: нищий же и от сущаго друга оставляемь бывает.
Байлиқ достни көп қилар; Мискинләр бар достидинму айрилип қалар.
5 Свидетель лжив без муки не будет: оклеветаяй же неправедно не убежит ея.
Ялған гувалиқ қилған җазаланмай қалмас; Ялған ейтқучиму җазадин қутулалмас.
6 Мнози угождают лицам царским: всяк же зол бывает в поношение мужеви.
Тола адәм сехийдин илтипат көзләр; Соғат берип турғучиға һәммә киши досттур.
7 Всяк, иже убогаго брата ненавидит, и от содружества далече будет. Мысль благая ведящым ю приближается, муж же мудр обрящет ю. Много творяй зла совершает злобу, а иже раздражает словесы, не спасется.
Намратлашқандин қериндашлириму зерикәр; Униң достлири техиму жирақ қачар; Ялвуруп қоғлисиму, улар тепилмас.
8 Стяжавый мудрость любит себе, а иже сохраняет разум, обрящет благая.
Пәм-парасәткә еришкүчи өзигә көйүнәр; Нурни сақлиған кишиниң бәхити болар.
9 Свидетель лживый не без муки будет, а иже разжизает злобу, погибнет от нея.
Ялған гувалиқ қилған җазаланмай қалмас; Ялған ейтқучиму һалак болар.
10 Не пользует безумному сладость, и аще раб начнет с досаждением обладати.
Һәшәмәтлик турмуш ахмаққа ярашмас; Қулниң әмәлдарлар үстидин һөкүм сүрүши техиму қамлашмас.
11 Милостив муж долготерпит, похвала же его превосходит законопреступных.
Данишмәнлик егисини асанлиқчә аччиқланмайдиған қилар; Хаталиқни йопутуп кәчүрүш униң шөһритидур.
12 Царево прещение подобно рыканию львову, и якоже роса злаку, тако тихость его.
Падишаһниң ғәзиви ширниң һувлишиға охшаш дәһшәтлик болар; Униң шәпқити юмран от-чөпкә чүшкән шәбнәмдәк шериндур.
13 Студ есть отцу сын безумен, и нечисты обеты от мзды блудницы.
Ахмақ оғул атиси үчүн балайиқазадур; Урушқақ хотунниң зарлашлири тохтимай темип чүшкән тамчә-тамчә йеғинға охшаштур.
14 Дом и имение разделяют отцы чадом: от Господа же сочетавается жена мужеви.
Өй билән мал-мүлүк ата-бовилардин мирастур; Бирақ пәм-парасәтлик хотун Пәрвәрдигарниң илтипатидиндур.
15 Страх содержит мужа женонравна: душа же празднаго взалчет.
Һорунлуқ кишини ғәпләт уйқиға ғәриқ қилар; Бекар тәләп ачарчилиқниң дәрдини тартар.
16 Иже хранит заповеди, соблюдает свою душу, а нерадяй о своих путех погибнет.
[Пәрвәрдигарниң] әмригә әмәл қилған киши өз җенини сақлар; Өз йоллиридин һези болмиған киши өләр.
17 Милуяй нища взаим дает Богови, по даянию же его воздастся ему.
Кәмбәғәлләргә рәһимдиллиқ қилған, Пәрвәрдигарға қәриз бәргән билән баравәрдур; Униң шәпқитини [Пәрвәрдигар] қайтурар.
18 Наказуй сына твоего, тако бо будет благонадежен: в досаждение же не вземлися душею твоею.
Пәрзәнтиңниң тәрбийини қобул қилишиға үмүтвар болуп, Уни җазалап тәрбийә берип турғин; Лекин уни өлгичә хар болсун дегүчи болма.
19 Злоумен муж много отщетится: аще же губитель есть, и душу свою приложит.
Қәһрлик киши җаза тартар; Уни қутқузмақчи болсаң, қайта-қайта қутқузушуң керәк.
20 Слушай, сыне, отца твоего наказания, да мудр будеши в последняя твоя.
Несиһәтни аңлиғин, тәрбийәни қобул қилғин, Ундақ қилғанда кейинки күнлириңдә дана болисән.
21 Многи мысли в сердцы мужа: совет же Господень во век пребывает.
Кишиниң көңлидә нурғун нийәтләр бар; Ахирида пәқәт Пәрвәрдигарниң далаләт-һидайитидин чиққан иш ақар.
22 Плод мужеви милостыня: лучше же нищь праведный, нежели богат лжив.
Кишиниң йеқимлиғи униң меһир-муһәббитидиндур; Мискин болуш ялғанчилиқтин яхшидур.
23 Страх Господень в живот мужеви: а безстрашный водворится на местех, идеже не наблюдается разум.
Пәрвәрдигардин әйминиш кишини һаятқа ериштүрәр; У киши хатирҗәм, тоқ яшап, балайиқаза чүшүрүлүшидин халий болар.
24 Скрываяй в недрех руце свои неправедно ниже ко устом своим принесет я.
Һорун қолини сунуп қачиға тиққини билән, Ғизани ағзиға селишқиму һорунлуқ қилар.
25 Губителю раны приемлющу, безумный коварнее будет: аще же обличаеши мужа разумна, уразумеет чувство.
Һакавурға қилинған таяқ җазаси саддиға қилинған ибрәттур; Йорутулған кишигә берилгән тәнбиһ, Униң билимини техиму зиядә қилар.
26 Безчествуяй отца и отреваяй матерь свою срамоту приимет и поношение.
Атисиниң мелини булиған, Анисини өйидин һайдап чиқарған, Рәсвалиқ, иза-аһанәт қалдурғучи оғулдур.
27 Сын оставляяй хранити наказание отчее поучится словесем злым.
И оғул, несиһәткә қулиқиңни юпурувалсаң, Әқилниң тәлимлиридин жирақлашқиниңдур.
28 Выручаяй отрока несмыслена досаждает оправданию: уста же нечестивых пожрут суд.
Пәскәш гувачи адаләтни мазақ қилғучидур; Яман адәмниң ағзи рәзилликни жутар.
29 Уготовляются невоздержным раны, и мучения подобне неразумным.
Һакавурлар үчүн җазалар тәйярдур, Ахмақларниң дүмбисигә уридиған қамча тәйярдур.
