Притчи Соломона 18
1 Вины ищет муж хотя отлучитися от другов, на всяко же время поносимь будет.
Eripurainen etsii mitä hänelle kelpaa, ja sekoittaa itsensä kaikkiin asioihin.
2 Не требует премудрости муж скудоумен, зане паче водится безумием.
Tyhmällä ei ole himo ymmärrykseen, vaan niitä ilmoittamaan, mitkä ovat hänen sydämessänsä.
3 Егда приидет нечестивый во глубину зол, нерадит: находит же ему безчестие и поношение.
Jumalattoman tullessa tulee ylönkatse, pilkka ja häpiä.
4 Вода глубока слово в сердцы мужа, река же изскачущи и источник жизни.
Sanat ihmisen suussa ovat niinkuin syvät vedet, ja viisauden lähde on täynnä virtaa.
5 Чудитися лицу нечестиваго не добро, ниже преподобно укланяти праведное на суде.
Ei ole hyvä katsoa jumalattomain muotoa, ja sortaa vanhurskasta tuomiossa.
6 Устне безумнаго приводят его на зло, уста же его дерзостная призывают смерть.
Tyhmän huulet saattavat toran, ja hänen suunsa noudattaa haavoja.
7 Уста безумнаго сокрушение ему, устне же его сеть души его.
Tyhmän suu häpäisee itsensä, ja hänen huulensa ovat paula omalle omalle sielulle.
8 Ленивыя низлагает страх: души же мужей женам подобных взалчут.
Panetteian sanat ovat haavat, ja käyvät läpi sydämen.
9 Не изцеляяй себе во своих делех брат есть погубляющему себе самаго.
Joka laiska on työssänsä, hän on sen veli, joka vahinkoa tekee.
10 Из величества крепости имя Господне, к немуже притекающе праведницы возносятся.
Herran nimi on vahva linna: vanhurskas juoksee sinne, ja tulee varjelluksi.
11 Имение богату мужу град тверд, слава же его вельми присеняет.
Rikkaan tavara on hänelle vahva kaupunki, ja niinkuin korkea muuri hänen mielestänsä.
12 Прежде сокрушения возносится сердце мужу и прежде славы смиряется.
Kuin joku lankee, niin hänen sydämensä ensisti tulee ylpiäksi, ja ennenkuin joku kunniaan tulee, pitää hänen nöyrän oleman.
13 Иже отвещает слово прежде слышания, безумие ему есть и поношение.
Joka vastaa ennekuin hän kuulee, se on hänelle hulluudeksi ja häpiäksi.
14 Гнев мужа укрощает раб разумный: малодушна же человека кто стерпит?
Ihmisen henki pitää ylös hänen heikkoutensa; vaan murheellista henkeä kuka voi kärsiä?
15 Сердце разумнаго стяжет чувствие, ушеса же мудрых ищут смысла.
Ymmärtäväinen sydän saa viisauden, ja viisasten korva etsii taitoa.
16 Даяние человека распространяет его и с сильными посаждает его.
Ihmisen lahja tekee hänelle avaran sian, ja saattaa suurten herrain eteen.
17 Праведный себе самаго оглаголник во первословии: егда же приложит супостат, обличается.
Jokaisella on ensisti omassa asiassansa oikeus; vaan kuin hänen lähimmäisensä tulee, niin se löydetäään.
18 Прекословия утоляет молчаливый и во властех определяет.
Arpa asettaa riidan, ja eroitaa voimallisten vaiheella.
19 Брат от брата помогаемь, яко град тверд и высок, укрепляется же якоже основаное царство.
Vihoitettu veli pitää puoltansa lujemmin kuin vahva kaupunki; ja riita pitää kovemmin puolensa kuin telki linnan edessä.
20 От плодов уст муж насыщает чрево свое, и от плодов устен своих насытится.
Sen jälkeen kullekin maksetaan, kuin hänen suunsa on puhunut; ja hän ravitaan huultensa hedelmästä.
21 Смерть и живот в руце языка: удержавающии же его снедят плоды его.
Kuolema ja elämä on kielen voimassa: joka häntä rakastaa, se saa syösä hänen hedelmästänsä.
22 Иже обрете жену добру, обрете благодать, приял же есть от Господа тишину.
Joka aviovaimon osaa, hän löytäää hyvän kappaleen, ja saa mielisuosionsa Herralta.
23 Иже изгоняет жену добрую, изгоняет благая: держай же прелюбодейцу безумен и нечестив. С молении глаголет убогий, богатый же отвещает жестоко.
Köyhä mies puhuu nöyrästi, vaan rikas vastaa ylpiästi.
24 Муж любовен к дружбе, и есть друг прилепивыйся паче брата.
Ihminen, jolla on ystävä, pitää oleman ystävällinen; sillä ystävä pitää lujemmin hänen kanssansa kuin veli.
