Притчи Соломона 17
1 Лучше укрух хлеба со сластию в мире, нежели дом исполнен многих благих и неправедных жертв со бранию.
Parempi kuiva kannikka rauhassa kuin talon täysi uhripaistia riidassa.
2 Раб смыслен обладает владыки безумными, в братиих же разделит (имение) на части.
Taitava palvelija hallitsee kunnotonta poikaa ja pääsee perinnönjaolle veljesten rinnalla.
3 Якоже искушается в пещи сребро и злато, тако избранная сердца у Господа.
Hopealle sulatin, kullalle uuni, mutta sydämet koettelee Herra.
4 Злый послушает языка законопреступных, праведный же не внимает устнам лживым.
Paha kuuntelee häijyjä huulia, petollisuus kuulee pahoja kieliä.
5 Ругайся убогому раздражает Сотворшаго его, радуяйся же о погибающем не обезвинится: милуяй же помилован будет.
Joka köyhää pilkkaa, se herjaa hänen luojaansa; joka toisen onnettomuudesta iloitsee, ei jää rankaisematta.
6 Венец старых чада чад: похвала же чадом отцы их. Верному весь мир богатство, неверному же ниже пенязь.
Vanhusten kruunu ovat lastenlapset, ja isät ovat lasten kunnia.
7 Неприличны суть безумному устне верны, ниже праведному устне лживы.
Ei sovi houkalle ylevä puhe, saati sitten ruhtinaalle valhe.
8 Мзда благодатей наказание употребляющым: и аможе аще обратится, успеет.
Lahjus on käyttäjänsä silmissä kallis kivi: mihin vain hän kääntyy, hän menestyy.
9 Иже таит обиды, ищет любве: а иже ненавидит скрывати, разлучает други и домашния.
Joka rikkeen peittää, se rakkautta harrastaa; mutta joka asioita kaivelee, se erottaa ystävykset.
10 Сокрушает прещение сердце мудраго: безумный же биемь не чувствует (ран).
Nuhde pystyy paremmin ymmärtäväiseen kuin sata lyöntiä tyhmään.
11 Прекословия воздвижет всяк злый: Господь же ангела немилостива послет нань.
Pelkkää onnettomuutta hankkii kapinoitsija, mutta häntä vastaan lähetetään armoton sanansaattaja.
12 Впадет попечение мужу смысленну: безумнии же размышляют злая.
Kohdatkoon miestä karhu, jolta on riistetty poikaset, mutta älköön tyhmä hulluudessansa.
13 Иже воздает злая за благая, не подвигнутся злая из дому его.
Joka hyvän pahalla palkitsee, sen kodista ei onnettomuus väisty.
14 Власть дает словесем начало правды: предводителствует же скудости пря и брань.
Alottaa tora on päästää vedet valloilleen; herkeä, ennenkuin riita syttyy.
15 Иже судит праведнаго неправедным, неправеднаго же праведным, нечист и мерзок у Господа.
Syyllisen syyttömäksi ja syyttömän syylliseksi tekijä ovat kumpikin Herralle kauhistus.
16 Вскую бяше имение безумному? Стяжати бо премудрости безсердый не может. Иже высок творит свой дом, ищет сокрушения: остроптеваяй же учитися впадет во злая.
Mitä hyötyä on rahasta tyhmän käsissä? Viisauden hankkimiseen ei ole ymmärrystä.
17 На всяко время друг да будет тебе, братия же в нуждах полезни да будут: сего бо ради раждаются.
Ystävä rakastaa ainiaan ja veli syntyy varaksi hädässä.
18 Муж безумен плещет и радуется себе, якоже поручаяйся испоручит друга своего, на своих же устнах огнь сокровишствует.
Mieltä vailla on mies, joka kättä lyöpi, joka menee toista takaamaan.
19 Грехолюбец радуется сваром, а жестокосердый не усрящет благих.
Joka toraa rakastaa, se rikkomusta rakastaa; joka ovensa korottaa, se hankkii kukistumistaan.
20 Муж удобопреложный языком впадет во злая: сердце же безумнаго болезнь стяжавшему е.
Väärämielinen ei onnea löydä, ja kavalakielinen suistuu onnettomuuteen.
21 Не веселится отец о сыне ненаказаннем: сын же мудр веселит матерь свою.
Tyhmä on murheeksi siittäjällensä, ja houkan isä on iloa vailla.
22 Сердце веселящеся благоиметися творит: мужу же печальну засышут кости.
Terveydeksi on iloinen sydän, mutta murtunut mieli kuivuttaa luut.
23 Приемлющему дары неправедно в недра не предуспевают путие: нечестивый же укланяет пути правды.
Jumalaton ottaa lahjuksen vastaan toisen povelta vääristääksensä oikeuden tiet.
24 Лице разумно мужа премудра, очи же безумнаго на концех земли.
Ymmärtäväisellä on viisaus kasvojensa edessä, mutta tyhmän silmät kiertävät maailman rantaa.
25 Гнев отцу сын безумен, и болезнь рождшей его.
Tyhmä poika on isällensä suruksi ja synnyttäjällensä mielihaikeaksi.
26 Тщеты творити мужу праведну не добро, ниже преподобно наветовати властем праведным.
Paha jo sekin, jos syytöntä sakotetaan; kovin kohtuutonta, jos jaloja lyödään.
27 Иже щадит глагол произнести жесток, разумен: долготерпеливый же муж премудр, лучше ищущаго науки.
Joka hillitsee sanansa, on taitava, ja mielensä malttava on ymmärtäväinen mies.
28 Несмысленному вопросившу о мудрости, мудрость вменится: нема же кто себе творит, возмнится разумен быти.
Hullukin käy viisaasta, jos vaiti on; joka huulensa sulkee, on ymmärtäväinen.
