< Притчи Соломона 16 >

1 Человеку предложение сердца: и от Господа ответ языка.
Ihmisen ovat mielen aivoittelut, mutta Herralta tulee kielen vastaus.
2 Вся дела смиреннаго явленна пред Богом, и укрепляяй духи Господь.
Kaikki miehen tiet ovat hänen omissa silmissään puhtaat, mutta Herra tutkii henget.
3 Приближи ко Господу дела твоя, и утвердятся помышления твоя.
Heitä työsi Herran haltuun, niin sinun hankkeesi menestyvät.
4 Вся содела Господь Себе ради: нечестивии же в день зол погибнут.
Kaiken on Herra tehnyt määrätarkoitukseen, niinpä jumalattomankin onnettomuuden päivän varalle.
5 Нечист пред Богом всяк высокосердый: в руку же руце влагаяй неправедно не обезвинится.
Jokainen ylpeämielinen on Herralle kauhistus: totisesti, ei sellainen jää rankaisematta.
6 Начало пути блага, еже творити праведная, приятна же пред Богом паче, нежели жрети жертвы.
Laupeudella ja uskollisuudella rikos sovitetaan, ja Herran pelolla paha vältetään.
7 Ищай Господа обрящет разум со правдою:
Jos miehen tiet ovat Herralle otolliset, saattaa hän vihamiehetkin sovintoon hänen kanssansa.
8 праве же ищущии его обрящут мир.
Parempi vähä vanhurskaudessa kuin suuret voitot vääryydessä.
9 Вся дела Господня со правдою: хранится же нечестивый на день зол.
Ihmisen sydän aivoittelee hänen tiensä, mutta Herra ohjaa hänen askeleensa.
10 Пророчество во устнех царевых, в судищи же не погрешат уста его.
Kuninkaan huulilla on jumalallinen ratkaisu; hänen suunsa ei petä tuomitessaan.
11 Превеса мерила правда у Господа: дела же Его мерила праведная.
Puntari ja oikea vaaka ovat Herran, hänen tekoaan ovat kaikki painot kukkarossa.
12 Мерзость цареви творяй злая: со правдою бо уготовляется престол началства.
Jumalattomuuden teko on kuninkaille kauhistus, sillä vanhurskaudesta valtaistuin vahvistuu.
13 Приятны царю устне праведны, словеса же правая любит Господь.
Vanhurskaat huulet ovat kuninkaille mieleen, ja oikein puhuvaa he rakastavat.
14 Ярость царева вестник смерти: муж же премудр утолит его.
Kuninkaan viha on kuoleman sanansaattaja, mutta sen lepyttää viisas mies.
15 Во свете жизни сын царев: приятнии же ему яко облак позден.
Kuninkaan kasvojen valo on elämäksi, ja hänen suosionsa on kuin keväinen sadepilvi.
16 Угнеждения премудрости избраннее злата: вселения же разума дражайши сребра.
Parempi kultaa on hankkia viisautta, kalliimpi hopeata hankkia ymmärrystä.
17 Путие жизни укланяются от злых: долгота же жития путие праведни. Приемляй наказание во благих будет, храняй же обличения умудрится. Иже хранит своя пути, соблюдает свою душу: любяй же живот свой щадит своя уста.
Oikeamielisten tie välttää onnettomuuden; henkensä saa pitää, joka pitää vaelluksestansa vaarin.
18 Прежде сокрушения предваряет досаждение, прежде же падения злопомышление.
Kopeus käy kukistumisen edellä, ylpeys lankeemuksen edellä.
19 Лучше кроткодушен со смирением, нежели иже разделяет корысти с досадительми.
Parempi alavana nöyrien parissa kuin jakamassa saalista ylpeitten kanssa.
20 Разумный в вещех обретатель благих, надеяйся же на Господа блажен.
Joka painaa mieleensä sanan, se löytää onnen; ja autuas se, joka Herraan turvaa!
21 Премудрыя и разумныя злыми наричут, сладции же в словеси множае услышани будут.
Jolla on viisas sydän, sitä ymmärtäväiseksi sanotaan, ja huulten suloisuus antaa opetukselle tehoa.
22 Источник животен разум стяжавшым, наказание же безумных зло.
Ymmärrys on omistajalleen elämän lähde, mutta hulluus on hulluille kuritus.
23 Сердце премудраго уразумеет яже от своих ему уст, во устнах же носит разум.
Viisaan sydän tekee taitavaksi hänen suunsa ja antaa tehoa hänen huultensa opetukselle.
24 Сотове медовнии словеса добрая, сладость же их изцеление души.
Lempeät sanat ovat mesileipää; ne ovat makeat sielulle ja lääkitys luille.
25 Суть путие мнящиися прави быти мужу, обаче последняя их зрят во дно адово.
Miehen mielestä on oikea monikin tie, joka lopulta on kuoleman tie.
26 Муж в трудех труждается себе и изнуждает погибель свою: строптивый во своих устах носит погибель.
Työmiehen nälkä tekee työtä hänen hyväkseen, sillä oma suu panee hänelle pakon.
27 Муж безумен копает себе злая и во устнах своих сокровищствует огнь.
Kelvoton mies kaivaa toiselle onnettomuutta; hänen huulillaan on kuin polttava tuli.
28 Муж строптивый разсылает злая, и светилник льсти вжигает злым, и разлучает други.
Kavala mies rakentaa riitaa, ja panettelija erottaa ystävykset.
29 Муж законопреступен прельщает други и отводит их в пути не благи.
Väkivallan mies viekoittelee lähimmäisensä ja vie hänet tielle, joka ei ole hyvä.
30 Утверждаяй очи свои мыслит развращенная, грызый же устне свои определяет вся злая: сей пещь есть злобы.
Joka silmiänsä luimistelee, sillä on kavaluus mielessä; joka huulensa yhteen puristaa, sillä on paha valmiina.
31 Венец хвалы старость, на путех же правды обретается.
Harmaat hapset ovat kunnian kruunu; se saadaan vanhurskauden tiellä.
32 Лучше муж долотерпелив паче крепкаго, (и муж разум имеяй паче земледелца великаго: ) удержаваяй же гнев паче вземлющаго град.
Pitkämielinen on parempi kuin sankari, ja mielensä hillitseväinen parempi kuin kaupungin valloittaja.
33 В недра входят вся неправедным: от Господа же вся праведная.
Helmassa pudistellen arpa heitetään, mutta Herralta tulee aina sen ratkaisu.

< Притчи Соломона 16 >