Притчи Соломона 14
1 Мудрыя жены создаша домы: безумная же раскопа рукама своима.
Һәр бир дана аял өз аилисини ават қилар; Ахмақ аял аилисини өз қоли билән вәйран қилар.
2 Ходяй право боится Господа: развращаяй же пути своя обезчестится.
Дуруслуқ йолида маңидиған киши Пәрвәрдигардин қорқар; Қиңғир йолда маңған киши [Худани] көзгә илмас.
3 Из уст безумных жезл досаждения: устне же мудрых хранят я.
Ахмақниң тәкәббур ағзи өзигә таяқ болар; Ақиланиниң ләвлири өзини қоғдар.
4 Идеже несть волов, ясли чисты: а идеже жита многа, явна волу крепость.
Улақ болмиса, еғил пак-пакиз турар; Бирақ өкүзниң күчи болғандила [саңға] ашлиқ толар.
5 Свидетель верен не лжет: разжизает же ложная свидетель неправеден.
Ишәшлик гувачи ялған ейтмас; Сахта гувачи ялған гәпни нәпәстәк тинар.
6 Взыщеши премудрости у злых, и не обрящеши: чувство же у мудрых удобно.
Һакавурлар даналиқ издәп тапалмас; Бирақ йорутулған адәмгә билим елиш асанға чүшәр.
7 Вся противна (суть) мужеви безумну: оружие же чувствия устне премудры.
Бирәвниң ағзида билим йоқлуғини билип йәткәндә, Униңдин өзүңни нери тарт.
8 Премудрость коварных уразумеет пути их: буйство же безумных в заблуждении.
Әқил-парасәтлик кишиниң даналиғи өз йолини ойлиништидур; Ахмақларниң әқилсизлиги болса өзлириниң алдинишидур.
9 Домове беззаконных требуют очищения, домове же праведных приятни.
Ахмақлар болса «итаәтсизлик қурбанлиғи»ни көзгә илмайду, Һәққанийлар арисида болса илтипат тепилар.
10 Сердце мужа чувственно печаль души его: егда же веселится, не примешается досаждению.
Көңүлдики дәрдни пәқәт өзила көтирәләр; Көңүлдики хушлуққиму башқилар шерик болалмас.
11 Домове нечестивых изчезнут, селения же право творящих пребудут.
Яманниң өйи өрүлүп чүшәр; Һәққаний адәмниң чедири гүллинип кетәр.
12 Есть путь, иже мнится человеком прав быти, последняя же его приходят во дно ада. (questioned)
Адәм балисиға тоғридәк көрүнидиған бир йол бар, Лекин ақивити һалакәткә баридиған йоллардур.
13 Ко веселием не примешавается печаль: последняя же радости в плачь приходят.
Оюн-күлкә болса қәлбтики ғәм-қайғуни япар, Хошаллиқ өтүп кәткәндә, ғәм-қайғу йәнила қалар.
14 Путий своих насытится дерзосердый, от размышлений же своих муж благ.
Тоғра йолдин бурулуп янған адәм һаман өз йолидин тояр; Яхши адәм өз ишидин қанаәтлинәр.
15 Незлобивый веру емлет всякому словеси, коварный же приходит в раскаяние.
Саддилар һәммә гәпкә ишинип кетәр; Лекин пәм-парасәтлик киши һәр бир қәдәмни авайлап басар.
16 Премудр убоявся уклонится от зла, безумный же на себе надеявся смешавается со беззаконным.
Дана адәм еһтиятчан болуп аваричиликтин нери кетәр; Ахмақ һакавурлуқ қилип, өзигә ишинип алдиға маңар.
17 Острояростный без совета творит, муж же мудрый многая терпит.
Териккәк ахмақлиқ қилар; Нәйрәңваз адәм нәпрәткә учрар.
18 Разделяют безумнии злобу, коварнии же удержат чувство.
Саддилар ахмақлиққа варислиқ қилар; Пәм-парасәтликләр билимни өз таҗи қилар.
19 Поползнутся злии пред благими, и нечестивии послужат пред дверьми праведных.
Яманлар яхшиларниң алдида егиләр; Қәбиһләр һәққанийниң дәрвазилири алдида [баш урар].
20 Друзие возненавидят другов убогих: друзие же богатых мнози.
Намрат киши һәтта өз йеқиниғиму яман көрүнәр. Байниң дости болса көптур.
21 Безчестяй убогия согрешает, милуяй же нищыя блажен.
Йеқинини пәс көргән гунакардур; Лекин мискинләргә рәһим қилған бәрикәт тапар.
22 Заблуждающии (неправедницы) делают злая, милость же и истину делают благии. Не ведят милости и веры делателие злых: милостыни же и веры у делателей благих.
Яманлиқ ойлиғанлар йолдин адашқанлардин әмәсму? Бирақ яхшилиқ ойлиғанлар рәһим-шәпқәт, һәқиқәт-садиқлиққа муйәссәр болар.
23 Во всяцем пекущемся есть изюбилие: любосластный же и безпечальный в скудости будет.
Һәммә меһнәттин пайда чиқар; Бирақ қуруқ параңлар адәмни муһтаҗлиқта қалдурар.
24 Венец премудрых богатство их, житие же безумных зло.
Ақиланиләр үчүн байлиқлар бир таҗдур; Ахмақларниң наданлиғидин пәқәт йәнә шу наданлиқла чиқар.
25 Избавит от злых душу свидетель верен, разжизает же лживая лестный.
Һәққаний гувалиқ бәргүчи кишиләрниң һаятини қутқузар; Ялған-явидақ сөзләйдиған [гувачи] ялған гәпни нәпәстәк тинар.
26 Во страсе Господни упование крепости, чадом же Своим оставит утверждение (мира).
Пәрвәрдигардин қорқидиғанниң күчлүк йөләнчүки бар, Униң балилириму һимайигә егә болар.
27 Страх Господень источник жизни, творит же укланятися от сети смертныя.
Пәрвәрдигардин қорқуш һаятниң булиқидур; У кишини әҗәллик қапқанлардин қутқузар.
28 Во мнозе языце слава царю: во оскудении же людсте сокрушение сильному.
Падишаһниң шан-шәриви пухрасиниң көплигидиндур; Пухрасиниң кәмлиги әмирниң һалакитидур.
29 Долготерпелив муж мног в разуме, малодушный же крепко безумен.
Еғир-бесиқ киши интайин ақил кишидур; Чечилғақ ахмақлиқни улуқлар.
30 Кроткий муж сердцу врачь: моль же костем сердце чувственно.
Хатирҗәм көңүл тәнниң сақлиғидур; Һәсрәт чекиш болса сүйәкләрни чиритар.
31 Оклеветаяй убогаго раздражает Сотворшаго и, почитаяй же Его милует нищаго.
Мискинни бозәк қилғучи — Пәрвәрдигарға һақарәт қилғучидур; Һаҗәтмәнләргә шапаәт қилиш Уни һөрмәтлигәнликтур.
32 Во злобе своей отринется нечестивый: надеяйжеся на Господа своим преподобием праведен.
Яман өз яманлиғи ичидә жиқитилар; Һәққаний адәм һәтта сәкратта ятқандиму хатирҗәм болар.
33 В сердцы блазе мужа почиет премудрость, в сердцы же безумных не познавается.
Йорутулған кишиниң көңлидә даналиқ ятар; Бирақ ахмақниң көңлидикиси ашкарә болмай қалмас.
34 Правда возвышает язык: умаляют же племена греси.
Һәққанийәт һәр қайси әлни жуқури көтирәр; Гуна һәр қандақ милләтни номусқа қалдурар.
35 Приятен цареви слуга разумный, своим же благообращением отемлет безчестие.
Падишаһниң илтипати әқиллиқ хизмәткарниң бешиға чүшәр; Бирақ униң ғәзиви номуста қалдурғучи уятсиз хизмәткариниң бешиға чүшәр.
