Притчи Соломона 12
1 Любяй наказание любит чувство: ненавидяй же обличения безумен.
Tietoa rakastaa, joka kuritusta rakastaa, mutta järjetön se, joka nuhdetta vihaa.
2 Лучше обретый благодать от Господа Бога: муж же законопреступен премолчан будет.
Hyvä saa Herran mielisuosion, mutta juonittelijan hän tuomitsee syylliseksi.
3 Не исправится человек от беззаконнаго: корения же праведных не отимутся.
Ei ihminen kestä jumalattomuuden varassa, mutta vanhurskasten juuri on horjumaton.
4 Жена мужественная венец мужу своему: якоже в древе червь, тако мужа погубляет жена злотворная.
Kelpo vaimo on puolisonsa kruunu, mutta kunnoton on kuin mätä hänen luissansa.
5 Мысли праведных судьбы: управляют же нечестивии лести.
Vanhurskasten aivoitukset ovat oikeat, jumalattomien hankkeet petolliset.
6 Словеса нечестивых льстива в кровь, уста же правых избавят их.
Jumalattomien puheet väijyvät verta, mutta oikeamieliset pelastaa heidän suunsa.
7 Аможе обратится нечестивый, изчезает: храмины же праведных пребывают.
Jumalattomat kukistuvat olemattomiin, mutta vanhurskasten huone pysyy.
8 Уста разумнаго хвалима бывают от мужа: слабосерд же поругаемь бывает.
Ymmärryksensä mukaan miestä kiitetään, mutta nurjasydämistä halveksitaan.
9 Лучше муж в безчестии работаяй себе, нежели честь себе обложив и лишаяйся хлеба.
Parempi halpa-arvoinen, jolla on palvelija, kuin rehentelijä, joka on vailla leipää.
10 Праведник милует душы скотов своих: утробы же нечестивых немилостивны.
Vanhurskas tuntee, mitä hänen karjansa kaipaa, mutta jumalattomain sydän on armoton.
11 Делаяй свою землю исполнится хлебов: гонящии же суетная лишени разума. Иже есть сладостен в виннем пребывании, во своих твердынех оставит безчестие.
Joka peltonsa viljelee, saa leipää kyllin, mutta tyhjän tavoittelija on mieltä vailla.
12 Желания нечестивых зла: корение же благочестивых в твердостех.
Jumalaton himoitsee pahojen saalista, mutta vanhurskasten juuri on antoisa.
13 За грех устен впадает в сети грешник: избегает же от них праведник. Сматряяй кротко помилован будет, а сретаяй во вратех оскорбит душы.
Huulten rikkomus on paha ansa, mutta vanhurskas pääsee hädästä.
14 От плодов уст душа мужа наполнится благих, воздаяние же устен его воздастся ему.
Suunsa hedelmästä saa kyllälti hyvää, ja ihmisen eteen kiertyvät hänen kättensä työt.
15 Путие безумных прави пред ними: послушает советов мудрый.
Hullun tie on hänen omissa silmissään oikea, mutta joka neuvoa kuulee, on viisas.
16 Безумный абие исповесть гнев свой: крыет же свое безчестие хитрый.
Hullun suuttumus tulee kohta ilmi, mutta mielevä peittää kärsimänsä häpeän.
17 Явленную веру возвещает праведный: свидетель же неправедных льстив.
Toden puhuja lausuu oikeuden, mutta väärä todistaja petoksen.
18 Суть, иже глаголюще уязвляют аки мечи: языцы же премудрых изцеляют.
Moni viskoo sanoja kuin miekanpistoja, mutta viisasten kieli on lääke.
19 Устне истинны исправляют свидетелство: свидетель же скор язык имать неправеден.
Totuuden huulet pysyvät iäti, mutta valheen kieli vain tuokion.
20 Лесть в сердцы кующаго злая: хотящии же мира возвеселятся.
Jotka pahaa miettivät, niillä on mielessä petos, mutta jotka rauhaan neuvovat, niille tulee ilo.
21 Ничтоже неправедное угодно есть праведному: нечестивии же исполнятся злых.
Ei tule turmiota vanhurskaalle, mutta jumalattomat ovat onnettomuutta täynnä.
22 Мерзость Господеви устне лживы: творяй же верно приятен Ему.
Herralle kauhistus ovat valheelliset huulet, mutta teoissaan uskolliset ovat hänelle otolliset.
23 Муж разумивый престол чувствия: сердце же безумных срящет клятвы.
Mielevä ihminen peittää tietonsa, mutta tyhmäin sydän huutaa julki hulluutensa.
24 Рука избранных одержит удобь: льстивии же будут во пленении.
Ahkerain käsi saa hallita, mutta laiska joutuu työveron alaiseksi.
25 Страшное слово сердце мужа праведна смущает, весть же благая веселит его.
Huoli painaa alas miehen mielen, mutta hyvä sana sen ilahuttaa.
26 Разумив праведник себе друг будет: мысли же нечестивых некротки: согрешающих постигнут злая, путь же нечестивых прельстит я.
Vanhurskas opastaa lähimmäistänsä, mutta jumalattomat eksyttää heidän oma tiensä.
27 Не улучит льстивый ловитвы: стяжание же честное муж чистый.
Laiska ei saa ajetuksi itselleen riistaa, mutta ahkeruus on ihmiselle kallis tavara.
28 В путех правды живот, путие же злопомнящих в смерть.
Vanhurskauden polulla on elämä, ja sen tien kulku ei ole kuolemaksi.
