Книга пророка Авдия 1
1 Видение Авдиино: сия глаголет Господь Бог Идумеи: слух слышах от Господа, известие во языки посла: востаните, и востанем на ню ратию.
Обадия көргән аламәт көрүнүш: — Рәб Пәрвәрдигар Едом тоғрилиқ мундақ дәйду: — (Биз Пәрвәрдигардин бу хәвәрни аңлашқа муйәссәр болдуқ) — «Бир әлчи әлләр арисиға әвәтилди; У: «Орнуңлардин туруңлар, биз униңға қарши җәң қилиш үчүн турайли!» — дәп хәвәр бериду.
2 Се, мала дах тя во языцех, безчестен ты еси зело.
Мана, Мән сени әлләр арисида кичик қилдим; Сән [әлләр арисида] қаттиқ кәмситилгән хәлиқ болисән!
3 Презорство сердца твоего воздвиже тя живущаго в пещерах каменных: возвышаяй храмину свою, глаголяй в сердцы своем: кто мя свержет на землю?
Һәй тик қияниң йериқлири ичидә турғучи, Туралғуси жуқури болғучи, Көңлүңдә: «Ким мени йәргә чүшүрәлисун?!» дегүчи, Көңлүңдики тәкәббурлуқ өзүңни алдап қойди!
4 Аще вознесешися якоже орел и аще положиши гнездо твое среде звезд, и оттуду свергу тя, глаголет Господь.
Сән бүркүттәк өзүңни жуқури көтәрсәңму, Чаңгаңни юлтузлар арисиға тизсаңму, Мән шу йәрдин сени чүшүрүветимән, — дәйду Пәрвәрдигар.
5 Аще бы татие влезли к тебе, или разбойницы нощию, камо бы повержен был еси? Еда не украли бы доволных себе? Или аще бы объемлющии виноград влезли к тебе, еда бы не оставили гроздия?
Булаңчилар қешиңға кәлсиму, Оғрилар кечиләп йениңға кирсиму, (Һәй, шунчә үзүп ташлинисән!) Улар өзлиригә чушлуқла оғрилайтти әмәсму? Үзүм үзгүчиләр йениңға кәлсиму, азрақ васаңларни қалдуриду әмәсму?
6 Како обыскася Исав, и взята быша сокровенная его?
Бирақ Әсавниң тәәллуқати қандақ ахтурулди! Униң йошурун байлиқлири қандақ тепип чиқилди!
7 Даже до предел испустиша тя: вси мужие завета твоего сопротивишася ти, премогоша тя мужие мирницы твои: (ядущии с тобою) положиша лесть под тобою, несть смысла в них.
Барлиқ иттипақдашлириң сени чегарайиңғичә һайдиветиду; Сән билән енақ өткәнләр сени алдап, үстүңдин ғәлибә қилиду; Нениңни йегәнләр саңа қилтақ қуриду; [Сән] дәрвәқә йорутулмиғандурсән!
8 В той день, глаголет Господь, погублю премудрыя от Идумеи и смысл от горы Исавовы:
Мән шу күни, — дәйду Пәрвәрдигар, — Едомдин данишмәнләрни, Әсавдин әқил-парасәтни йоқатмамдимән?
9 и убоятся воини твои, иже от Феман, да отимется человек от горы Исавовы.
Шуниң билән палванлириң паракәндә болиду, и Теман, Шуниң билән Әсавниң теғидики һәр бир адәм қирғинчилиқта қәтл қилиниду.
10 Посечения ради и нечестия, еже на брата твоего Иакова, покрыет тя студ, и отвержен будеши во век.
Укаң Яқупқа қилған зулум-зораванлиғиң түпәйлидин, Иза-аһанәт сени қаплайду; Сән мәңгүгә үзүп ташлинисән.
11 От негоже дне сопротивился еси во дни пленяющих иноплеменников силу его, и чуждии внидоша во врата его и о Иерусалиме вергоша жребия, и ты был еси яко един от них.
Сән бир чәттә [пәрвасиз] қарап турған күни, Йәни яқа жуттикиләр [бурадириңниң] мүлкини булап кәткән күни, Таипиләр униң дәрвазилиридин кирип Йерусалим үстигә чәк ташлиған күни, Сән уларниң бир әзасиға охшаш болғансән.
12 И да не презриши дне брата твоего в день чуждих, и да не порадуешися о сынех Иудиных в день погибели их, и да не велеречиши в день скорби:
Бирақ қериндишиңниң апәтлик күнигә пәрвасиз қарап турмаслиғиң керәк еди, Йәһуданиң балилириниң һалакәт күнидә хушал болуп кәтмәслигиң керәк еди; Күлпәтлик күнидә ағзиңни йоған қилмаслиғиң керәк еди;
13 и не входи во врата людий Моих в день болезни их, и не презри и ты сонма их в день потребления их, и не совещайся на силу их в день погибели их:
Өз хәлқимни апәт басқан күнидә, уларниң дәрвазисиға кирмәслигиң керәк еди; Уларни апәт басқан күнидә уларниң дәрд-әләмигә ерәнсиз қарап турмаслиғиң керәк еди, Апәт басқан күнидә қолуңни мал-мүлкигә созмаслиғиң керәк еди;
14 ниже настой на исходы их потребити избегающыя их, ниже заключай бежащыя их в день скорби.
Сән шәһәрдин қечип қутулғанларни үзүп ташлаш үчүн һәдә йолда турмаслиғиң керәк еди; Күлпәт басқан күнидә униңдин қутулуп қалғанларни дүшмәнгә тапшурмаслиғиң керәк еди.
15 Понеже близ день Господень на вся языки: якоже сотворил еси, сице будет ти, воздаяние твое воздастся на главу твою.
Чүнки Пәрвәрдигарниң күни барлиқ әлләр үстигә чүшүшкә йеқин қалғандур; Сениң башқиларға қилғиниңдәк, саңиму шундақ қилиниду; Саңа тегишлик җаза өз бешиңға чүшиду;
16 Понеже якоже еси пил на горе Моей святей, испиют вси языцы вино, испиют и снидут, и будут яко не бывшии.
Чүнки сән Өз муқәддәс теғимда [ғәзивимни] ичкиниңдәк, Барлиқ әлләрму шундақ тохтавсиз ичиду; Бәрһәқ, улар ичиду, жутиду, Андин улар һеч мәвҗут әмәстәк йоқап кетиду.
17 В горе же Сиони будет спасение, и будет свята: и наследят дом Иаковль наследивших я.
Бирақ Зион теғи үстидә панаһ-қутқузулуш болиду, Тағ пак-муқәддәс болиду; Яқуп җәмәтиниң тәәллуқатлири өзигә тәвә болиду;
18 И будет дом Иаковль огнь, дом же Иосифов пламень, а дом Исавов в тростие, и возгорятся на них и поядят я, и не будет избегаяй дому Исавову, яко Господь глагола.
Вә Яқуп җәмәти от, Йүсүп җәмәти ялқун, Әсав җәмәти уларға пахал болиду; [От вә ялқун] Әсав җәмәти ичидә йеқилип, уларни жутуп кетиду; Әсав җәмәтидин һеч бирси қалмайду; Чүнки Пәрвәрдигар шундақ сөз қилған.
19 И наследят иже во нагеве гору Исавову, и иже в раздолии иноплеменники: и возмут гору Ефремову и поле Самарийско, и Вениамина и Галаадитиду.
[Йәһуданиң] җәнубидикиләр Әсавниң теғиға егә болиду; Шәфәлаһ түзләңлигидикиләр Филистийләрниң зиминиға егә болиду, Бәрһәқ, улар Әфраимниң даласи һәм Самарийәниң даласиға егә болиду; Бинямин Гилеадқа егә болиду;
20 И преселения начало сие сыном Израилевым, земля Хананейска до Сарепты: преселение же Иерусалимле до Ефрафа: и наследят грады Нагевовы.
Сүргүн болғанлардин қелип қалған Исраиллардин тәркиб тапқан бу қошун Қанаандикиләргә тәвә болған зиминға Зарәфатқичә егә болиду; Сәфарадта сүргүндә турған Йерусалимдикиләр болса җәнуптики шәһәрләргә егә болиду.
21 И взыдут спасаемии от горы Сиони, еже отмстити гору Исавлю, и будет царство Господеви.
Андин Зион теғи үстигә қутқузғучилар чиқиду, Улар Әсав теғи үстидин һөкүм сүриду; Шуниң билән падишалиқ Пәрвәрдигарға тәвә болиду!
