Книга пророка Михея 2
1 Быша помышляюще труды и делающе злая на ложах своих, и купно со днем совершаху тая, понеже не воздвигоша к Богу рук своих:
Орнида йетип қәбиһликни ойлайдиғанларға вә яманлиқ әйлигүчиләргә вай! Пәқәт уларниң қолидин кәлсила, улар таң етиши биләнла уни ада қилиду;
2 и желаху сел, и грабляху сирот, и домы отимаху, и расхищаху мужа и дом его, и мужа и наследие его.
Уларниң ачкөз көзи етизларға чүшсила, улар зораванлиқ қилип буливалиду; Өйләргиму қизиқипла қалса, буларниму елип кетиду; Улар батур кишиниму җәмәти билән булайду, Адәмни өз мираслири билән қошуп чаңгилиға киргүзивалиду.
3 Сего ради сия глаголет Господь: се, Аз помышляю на племя сие злая, от нихже не подвигнете вый ваших и не пойдете прости внезапу, яко время зло есть.
Шуңа Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — Мана, Мән бу аилигә қарап, боюнлириңлардин чиқиралмайдиған яман бир [боюнтурурқни] ойлап тәйярливатимән; Силәр әнди гидийип маңмайсиләр; Чүнки шу күнләр яман күнләр болиду.
4 В той день приимется на вы притча, и восплачется плачь с песнию, глаголющь: бедство пострадахом: часть людий моих измерися ужем, и не бе возбраняяй его, еже отвратитися: села ваша разделена быша.
Шу күни улар силәр тоғраңларда тәмсилни тилға елип, Ечинишлиқ бир зар билән зарлайду: — «Биз пүтүнләй булаң-талаң қилиндуқ!; У хәлқимниң несивисини башқиларға бөлүвәтти; Уни мәндин шунчә дәһшәтлик мәһрум қилди! У етизлиримизни мунапиққа тәқсим қилип бәрди!
5 Сего ради не будет тебе вмещущь ужа в жребии в сонме Господни.
Шуңа Пәрвәрдигарниң җамаити арисидин, Силәрдә чәк ташлап зимин үстигә тана тартип несивә бөлгүчидин бирисиму қалмайду.
6 Не плачитеся слезами, ниже да слезят о сих: не отвержет бо укоризны
Улар: «бешарәт бәрмәңлар!» — дәп бешарәт бериду! Әгәр [пәйғәмбәрләр] бу ишлар тоғрилиқ бешарәт бәрмисә, әнди бу ар-номус биздин һәргиз кәтмәйду!
7 глаголяй: дом Иаковль разгнева Дух Господень: не сия ли суть начинания Его? Не словеса ли Его суть добра с ним, и правии ходиша?
И Яқуп җәмәти, «Пәрвәрдигарниң Роһи сәвир-тақәтсизму? Бу ишлар раст Униң қилғанлириму?» — дегили боламду? Мениң сөзлирим дурус маңғучиға яхшилиқ кәлтүрмәмду?
8 И прежде людие Мои во вражду сопротивишася, противу миру своему: кожу его одраша, еже отяти упование, сокрушение ратное:
Бирақ түнүгүнла Мениң хәлқим һәтта дүшмәндәк орнидин қозғалди; Силәр хатирҗәмликтә йолдин өтүп кетиватқанларниң тонини ич кийимлири билән салдурувалисиләрки, Уларни худди уруштин қайтқанлардәк [кийимсиз] қалдурисиләр.
9 сего ради старейшины людий Моих извергутся из домов сладости своея, злых ради начинаний своих отриновени быша. Приближитеся горам вечным:
Хәлқим арисидики аялларни өзлириниң иллиқ өйлиридин қоғлайсиләр; Уларниң яш балилирини силәр Мениң гөзәл гөһиримдин мәңгүгә мәһрум қилисиләр.
10 востани и пойди, яко несть тебе сей покой: нечистоты ради, истлесте тлением,
Орнуңлардин туруп нери кетиңлар; Чүнки һалакәтни, Йәни азаплиқ бир һалакәтни кәлтүридиған напаклиқ түпәйлидин, Бу йәр силәргә тәвә арамгаһ болмайду.
11 прогнастеся ни кимже гоними: дух постави лжу, искапа тебе в вино и пиянство: и будет, от капли людий сих,
Әгәр беһудиликтә, ялғанчилиқта жүргән бириси ялған гәп қилип: — «Мән шарап вә һараққа тайинип силәргә бешарәт беримән» — десә, Мана, у шу хәлиққә пәйғәмбәр болуп қалиду!
12 собираемь соберется Иаков со всеми: приемяй прииму оставших Израилевых, вкупе положу возвращение его, аки овцы в скорби, яко паству посреде ложа их: изскочат от человек.
Мән чоқум сени бир пүтүн қилип уюштуримән, и Яқуп; Мән чоқум Исраилниң қалдисини жиғимән; Мән уларни Бозраһдики қойлардәк, Өз яйлиғида жиғилған бир падидәк җәм қилимән; Улар адиминиң көплүгидин вараң-чуруңлуққа толиду.
13 Взыди просечением пред лицем их: просекоша, и проидоша врата, и изыдоша ими. И изыде царь их пред лицем их, Господь же Вождь их будет.
Бир «бөсүп өткүчи» уларниң алдиға чиқип маңиду; Улар бөсүп чиқип, қовуққа йетип берип, униңдин чиқти; Улар бөсүп чиқти, Йәни қовуққа йетип берип, униңдин чиқти; Уларниң Падишаси уларниң алдида, Пәрвәрдигар уларниң алдиға өтүп маңиду.
