< От Матфея святое благовествование 27 >

1 Утру же бывшу, совет сотвориша вси архиерее и старцы людстии на Иисуса, яко убити Его:
No outro dia de manhã, todos os chefes dos sacerdotes e anciãos do povo se reuniram e decidiram que Jesus deveria ser condenado à morte.
2 и связавше Его ведоша и предаша Его Понтийскому Пилату игемону.
Eles o amarraram e o levaram até Pilatos, o governador.
3 Тогда видев Иуда предавый Его, яко осудиша Его, раскаявся возврати тридесять сребреники архиереем и старцем,
Quando Judas, o traidor de Jesus, viu que Jesus tinha sido condenado à morte, ele se arrependeu do que tinha feito e foi devolver as trinta moedas de prata para os chefes dos sacerdotes e anciãos do povo. Ele lhes disse:
4 глаголя: согреших предав кровь неповинную. Они же реша: что есть нам? Ты узриши.
“Eu pequei! Traí um homem inocente!” Eles responderam: “O que é que nós temos com isso? O problema é seu!”
5 И поверг сребреники в церкви, отиде: и шед удавися.
Judas jogou as moedas de prata no chão do santuário e saiu. Ele foi embora e se enforcou.
6 Архиерее же приемше сребреники, реша: недостойно есть вложити их в корвану, понеже цена крове есть.
Os chefes dos sacerdotes pegaram as moedas e disseram: “Este dinheiro está sujo de sangue. Então, não é permitido que o coloquemos na caixa de ofertas do Templo.”
7 Совет же сотворше, купиша ими село скудельничо, в погребание странным:
Assim, eles concordaram em comprar o campo do oleiro, para servir como cemitério para os não-judeus.
8 темже наречеся село то село крове, до сего дне:
É por isso que o campo é chamado, até hoje, de “Campo de Sangue.”
9 тогда сбыстся реченное Иеремием пророком, глаголющим: и прияша тридесять сребреник, цену Цененнаго, Егоже цениша от сынов Израилев,
Assim se cumpriu a profecia de Jeremias: “Eles pegaram as trinta moedas de prata, o ‘valor’ daquele que foi comprado pelo preço estabelecido por alguns dos filhos de Israel,
10 и даша я на село скудельничо, якоже сказа мне Господь.
e as usaram para comprar o campo do oleiro, exatamente como o Senhor me orientou fazer.”
11 Иисус же ста пред игемоном. И вопроси Его игемон, глаголя: Ты ли еси Царь Иудейский? Иисус же рече ему: ты глаголеши.
Jesus foi trazido diante de Pilatos, o governador, que lhe perguntou: “Você é o Rei dos Judeus?” Jesus respondeu: “É você quem está dizendo isso.”
12 И егда Нань глаголаху архиерее и старцы, ничесоже отвещаваше.
Mas, quando os chefes dos sacerdotes e os anciãos do povo o acusaram, Jesus não respondeu.
13 Тогда глагола Ему Пилат: не слышиши ли, колика на Тя свидетелствуют?
Pilatos perguntou a Jesus: “Você não ouviu as acusações que eles lhe fizeram?”
14 И не отвеща ему ни к единому глаголу, яко дивитися игемону зело.
Jesus não disse nada, nem uma única palavra. Isso realmente surpreendeu o governador.
15 На (всяк) же праздник обычай бе игемону отпущати единаго народу связня, егоже хотяху:
Era o costume na festa da Páscoa que o governador libertasse o prisioneiro que a multidão escolhesse.
16 имяху же тогда связана нарочита, глаголемаго Варавву:
Naquela época, havia um conhecido prisioneiro chamado Barrabás.
17 собравшымся же им, рече им Пилат: кого хощете (от обою) отпущу вам: Варавву ли, или Иисуса глаголемаго Христа?
Então, Pilatos perguntou à multidão que estava ali reunida: “Quem vocês querem que eu solte: Barrabás ou Jesus, chamado o Messias?”
18 Ведяше бо, яко зависти ради предаша Его.
(Ele percebeu que era por causa de inveja que eles tinham entregado Jesus para ser julgado.)
19 Седящу же ему на судищи, посла к нему жена его, глаголющи: ничтоже тебе и Праведнику Тому: много бо пострадах днесь во сне Его ради.
Enquanto Pilatos estava sentado no tribunal, sua esposa lhe enviou uma mensagem que dizia: “Não faça nada contra este homem inocente, pois hoje, num sonho, eu sofri muito por causa dele.”
20 Архиерее же и старцы наустиша народы, да испросят Варавву, Иисуса же погубят.
Mas, os chefes dos sacerdotes e os anciãos do povo convenceram a multidão a pedir por Barrabás e condenar Jesus à morte.
21 Отвещав же игемон рече им: кого хощете от обою отпущу вам? Они же реша: Варавву.
Quando o governador lhes perguntou: “Então, qual dos dois vocês querem que eu solte?” Eles responderam: “Barrabás.”
22 Глагола им Пилат: что убо сотворю Иисусу глаголемому Христу? Глаголаша ему вси: да распят будет.
E, então, Pilatos perguntou: “Neste caso, o que eu devo fazer com Jesus, o Messias?” Eles gritaram: “Crucifique-o!”
23 Игемон же рече: кое убо зло сотвори? Они же излиха вопияху, глаголюще: да пропят будет.
Pilatos perguntou: “Por quê? Qual crime ele cometeu?” Mas, eles gritaram ainda mais alto: “Crucifique-o!”
24 Видев же Пилат, яко ничтоже успевает, но паче молва бывает, приемь воду, умы руце пред народом, глаголя: неповинен есмь от крове Праведнаго Сего: вы узрите.
Quando Pilatos viu que essa era uma causa perdida e que o tumulto estava começando, ele pediu água e lavou as mãos na frente da multidão. Ele lhes disse: “Sou inocente da morte deste homem. Isso é com vocês!”
25 И отвещавше вси людие реша: кровь Его на нас и на чадех наших.
Todas as pessoas responderam: “Que o seu sangue esteja em nossas mãos e nas mãos dos nossos filhos!”
26 Тогда отпусти им Варавву: Иисуса же бив предаде (им), да Его пропнут.
Então, ele soltou Barrabás, mas mandou chicotear Jesus e o enviou para ser crucificado.
27 Тогда воини игемоновы, приемше Иисуса на судище, собраша Нань все множество воин:
Os soldados do governador levaram Jesus para o Pretório e toda a tropa o cercou.
28 и совлекше Его, одеяша Его хламидою червленою:
Eles tiraram a roupa dele e colocaram sobre ele um manto púrpura.
29 и сплетше венец от терния, возложиша на главу Его, и трость в десницу Его: и поклоньшеся на колену пред Ним ругахуся Ему, глаголюще: радуйся, Царю Иудейский.
Eles fizeram uma coroa de espinhos e a colocaram em sua cabeça e puseram um bastão na sua mão direita. Eles se ajoelharam diante dele e zombaram, dizendo: “Nós o saudamos, Rei dos Judeus!”
30 И плюнувше Нань, прияша трость и бияху по главе Его.
Eles cuspiram nele e lhe tiraram o bastão, batendo em sua cabeça com isso.
31 И егда поругашася Ему, совлекоша с Него багряницу и облекоша Его в ризы Его: и ведоша Его на пропятие.
Quando pararam de ridicularizá-lo, eles tiraram o manto e colocaram novamente as suas roupas. Então, eles o levaram para longe, para crucificá-lo.
32 Исходяще же обретоша человека Киринейска, именем Симона: и сему задеша понести крест Его.
No caminho, encontraram um homem chamado Simão, da cidade de Cirene, e o forçaram a carregar a cruz de Jesus.
33 И пришедше на место нарицаемое Голгофа, еже есть глаголемо Краниево место,
Quando chegaram ao monte Gólgota, que significa “Lugar da Caveira”,
34 даша Ему пити оцет с желчию смешен: и вкушь, не хотяше пити.
eles deram a Jesus vinho misturado com fel. Mas, ao provar, Jesus se recusou a beber.
35 Распеншии же Его разделиша ризы Его, вергше жребия:
Depois deles o terem crucificado, jogaram os dados para decidir com quem ficaria cada peça das roupas de Jesus.
36 и седяще стрежаху Его ту:
Então, eles se sentaram ali e ficaram guardando Jesus.
37 и возложиша верху главы Его вину Его написану: Сей есть Иисус, Царь Иудейский.
Eles colocaram uma placa sobre a sua cabeça com a seguinte acusação: “Este é Jesus, o Rei dos Judeus.”
38 Тогда распяша с Ним два разбойника: единаго о десную, и единаго о шуюю.
Eles crucificaram dois ladrões junto com ele, um, a sua direita e o outro, a sua esquerda.
39 Мимоходящии же хуляху Его, покивающе главами своими
As pessoas que passavam o insultavam, balançavam a cabeça e
40 и глаголюще: Разоряяй церковь и треми денми Созидаяй, спасися Сам: аще Сын еси Божий, сниди со креста.
diziam: “Você que disse que poderia destruir o Templo e reconstruí-lo em três dias, por que não se salva? Se você é realmente o Filho de Deus, então, desça da cruz!”
41 Такожде же и архиерее ругающеся с книжники и старцы (и фарисеи), глаголаху:
Os chefes dos sacerdotes, os educadores religiosos e os anciãos do povo zombavam dele da mesma maneira.
42 иныя спасе, Себе ли не может спасти? Аще Царь Израилев есть, да снидет ныне со креста, и веруем в Него:
Eles diziam: “Ele salvou outras pessoas, mas não pode se salvar! Se ele é mesmo o rei de Israel, que desça da cruz e, então, nós iremos crer nele!
43 упова на Бога: да избавит ныне Его, аще хощет Ему. Рече бо, яко Божий есмь Сын.
Ele confia em Deus com tanta convicção! Bem, deixe que Deus o salve agora, se ele o quiser, pois ele afirmou: ‘Eu sou o Filho de Deus.’”
44 Тожде же и разбойника распятая с Ним поношаста Ему.
Os ladrões que foram crucificados com ele também o insultavam da mesma maneira.
45 От шестаго же часа тма бысть по всей земли до часа девятаго:
Do meio-dia até às três da tarde, a escuridão cobriu todo o país.
46 о девятем же часе возопи Иисус гласом велиим, глаголя: Или, Или, лима савахфани? Еже есть, Боже Мой, Боже Мой, вскую Мя еси оставил?
Próximo das três da tarde, Jesus gritou: “Eli, Eli, lamá sabachthani”?, que significa: “Meu Deus, meu Deus, por que você me abandonou?”
47 Нецыи же от ту стоящих слышавше глаголаху, яко Илию глашает Сей.
Algumas pessoas que estavam lá e ouviram isso, disseram: “Ele está chamando Elias!”
48 И абие тек един от них, и приемь губу, исполнив же оцта, и вонзе на трость, напаяше Его.
Imediatamente, um deles correu e molhou uma esponja em vinagre, colocou-a na ponta de um bastão e deu para que Jesus bebesse.
49 Прочии же глаголаху: остави, да видим, аще приидет Илиа спасти Его.
Mas, os outros disseram: “Deixe-o sozinho. Vamos ver se Elias vem salvá-lo!”
50 Иисус же, паки возопив гласом велиим, испусти дух.
Jesus gritou novamente e deu o seu último suspiro.
51 И се, завеса церковная раздрася на двое с вышняго края до нижняго: и земля потрясеся: и камение распадеся:
Naquele exato momento, a cortina do Templo se rasgou de cima até embaixo. A terra tremeu, as rochas se partiram
52 и гроби отверзошася: и многа телеса усопших святых восташа:
e os túmulos se abriram. Muitas pessoas que viveram conforme os mandamentos e que haviam morrido voltaram à vida.
53 и изшедше из гроб, по воскресении Его, внидоша во святый град и явишася мнозем.
Após a ressurreição de Jesus, elas saíram dos cemitérios e entraram na cidade santa, onde muitas pessoas as viram.
54 Сотник же и иже с ним стрегущии Иисуса, видевше трус и бывшая, убояшася зело, глаголюще: воистинну Божий Сын бе Сей.
Quando o comandante romano e os que guardavam Jesus viram o tremor e o que aconteceu, eles ficaram aterrorizados e disseram: “Este é realmente o Filho de Deus!”
55 Бяху же ту и жены многи издалеча зрящя, яже идоша по Иисусе от Галилеи, служащя Ему:
Muitas mulheres também olhavam à distância. Elas tinham acompanhado Jesus desde a Galileia e o haviam ajudado.
56 в нихже бе Мариа Магдалина, и Мариа Иакова и Иосии мати, и мати сыну Зеведеову.
Entre elas estavam Maria Madalena, Maria, mãe de Tiago e de José, e a mãe dos filhos de Zebedeu.
57 Позде же бывшу, прииде человек богат от Аримафеа, именем Иосиф, иже и сам учися у Иисуса:
Quando a noite chegou, um homem rico, chamado José, da cidade de Arimateia, (que também era um discípulo de Jesus),
58 сей приступль к Пилату, проси телесе Иисусова. Тогда Пилат повеле дати тело.
foi até Pilatos e lhe pediu o corpo de Jesus. Pilatos ordenou que o entregassem a ele.
59 И приемь тело Иосиф, обвит е плащаницею чистою
José levou o corpo e o enrolou em um tecido novo de linho
60 и положи е в новем своем гробе, егоже изсече в камени: и возвалив камень велий над двери гроба, отиде.
e o colocou em seu próprio túmulo, que havia sido cavado recentemente em uma rocha. Ele colocou uma grande pedra na entrada do túmulo e foi embora.
61 Бе же ту Мариа Магдалина и другая Мариа, седяще прямо гроба.
Maria Madalena e a outra Maria foram até lá e se sentaram em frente ao túmulo.
62 Во утрий же день, иже есть по пятце, собрашася архиерее и фарисее к Пилату,
No dia seguinte, após o dia da Preparação, os chefes dos sacerdotes e os fariseus foram juntos ver Pilatos.
63 глаголюще: господи, помянухом, яко льстец он рече, еще сый жив: по триех днех востану:
Eles lhe disseram: “Senhor, nós lembramos o que o impostor disse enquanto ainda estava vivo: ‘Após três dias, eu ressuscitarei.’
64 повели убо утвердити гроб до третияго дне, да не како пришедше ученицы Его нощию украдут Его и рекут людем: воста от мертвых: и будет последняя лесть горша первыя.
Dê ordem para que o túmulo seja vigiado até o terceiro dia. Assim, os seus discípulos não poderão vir, roubar o seu corpo e dizer às pessoas que ele ressuscitou dos mortos. Pois essa última mentira será ainda pior do que a primeira.”
65 Рече же им Пилат: имате кустодию: идите, утвердите, якоже весте.
Pilatos lhes disse: “Estes soldados os acompanharão. Agora vão e guardem o túmulo da melhor maneira possível.”
66 Они же шедше утвердиша гроб, знаменавше камень с кустодиею.
Então, eles foram e fizeram a segurança do túmulo, colocando um selo na pedra da entrada e deixando os guardas vigiando.

< От Матфея святое благовествование 27 >