< От Матфея святое благовествование 22 >

1 И отвещав Иисус, паки рече им в притчах, глаголя:
E GESÙ, messosi a parlare, da capo ragionò loro in parabole, dicendo:
2 уподобися Царствие Небесное человеку царю, иже сотвори браки сыну своему
Il regno de' cieli è simile ad un re, il qual fece le nozze al suo figliuolo.
3 и посла рабы своя призвати званныя на браки: и не хотяху приити.
E mandò i suoi servitori a chiamar gl'invitati alle nozze, ma essi non vollero venire.
4 Паки посла ины рабы, глаголя: рцыте званным: се, обед мой уготовах, юнцы мои и упитанная исколена, и вся готова: приидите на браки.
Di nuovo mandò altri servitori, dicendo: Dite agl'invitati: Ecco, io ho apparecchiato il mio desinare, i miei giovenchi, e i miei animali ingrassati sono ammazzati, ed ogni cosa è apparecchiata; venite alle nozze.
5 Они же небрегше отидоша, ов убо на село свое, ов же на купли своя:
Ma essi non curando[sene], se ne andarono, chi alla sua possessione, chi alla sua mercatanzia.
6 прочии же емше рабов его, досадиша им и убиша их.
E gli altri, presi i suoi servitori, li oltraggiarono ed uccisero.
7 И слышав царь той разгневася, и послав воя своя, погуби убийцы оны и град их зажже.
E quel re, udito ciò, si adirò, e mandò i suoi eserciti, e distrusse que' micidiali, ed arse la lor città.
8 Тогда глагола рабом своим: брак убо готов есть, званнии же не быша достойни:
Allora egli disse a' suoi servitori: Ben son le nozze apparecchiate, ma i convitati non n'erano degni.
9 идите убо на исходища путий, и елицех аще обрящете, призовите на браки.
Andate adunque in su i capi delle strade, e chiamate alle nozze chiunque troverete.
10 И изшедше раби они на распутия, собраша всех, елицех обретоша, злых же и добрых: и исполнися брак возлежащих.
E quei servitori, usciti in su le strade, raunarono tutti coloro che trovarono, cattivi e buoni, e [il luogo del]le nozze fu ripieno di persone ch'erano a tavola.
11 Вшед же царь видети возлежащих, виде ту человека не оболчена во одеяние брачное,
Or il re, entrato per vedere quei che erano a tavola, vide quivi un uomo che non era vestito di vestimento da nozze.
12 и глагола ему: друже, како вшел еси семо не имый одеяния брачна? Он же умолча.
E gli disse: Amico, come sei entrato qua, senza aver vestimento da nozze? E colui ebbe la bocca chiusa.
13 Тогда рече царь слугам: связавше ему руце и нозе, возмите его и вверзите во тму кромешнюю: ту будет плачь и скрежет зубом:
Allora il re disse a' servitori: Legategli le mani e i piedi, e toglietelo, e gettatelo nelle tenebre di fuori. Ivi sarà il pianto, e lo stridor dei denti.
14 мнози бо суть звани, мало же избранных.
Perciocchè molti son chiamati, ma pochi eletti.
15 Тогда шедше фарисее, совет восприяша, яко да обольстят Его словом.
ALLORA i Farisei andarono, e tenner consiglio come lo sorprenderebbero in fallo nelle sue parole.
16 И посылают к Нему ученики своя со иродианы, глаголюще: Учителю, вемы, яко истинен еси, и пути Божию воистинну учиши, и нерадиши ни о комже: не зриши бо на лице человеком:
E gli mandarono i lor discepoli, con gli Erodiani, a dirgli: Maestro, noi sappiamo che tu sei verace, e che insegni la via di Dio in verità, e che non ti curi d'alcuno; perciocchè tu non riguardi alla qualità delle persone degli uomini.
17 рцы убо нам, что Ти ся мнит? Достойно ли есть дати кинсон кесареви, или ни?
Dicci adunque: Che ti par egli? È egli lecito di dare il censo a Cesare, o no?
18 Разумев же Иисус лукавство их, рече: что Мя искушаете, лицемери?
E Gesù, riconosciuta la lor malizia, disse: Perchè mi tentate, o ipocriti?
19 Покажите Ми златицу кинсонную. Они же принесоша Ему пенязь.
Mostratemi la moneta del censo. Ed essi gli porsero un denaro.
20 И глагола им: чий образ сей и написание?
Ed egli disse loro: Di chi è questa figura, e questa soprascritta?
21 (И) глаголаша Ему: кесарев. Тогда глагола им: воздадите убо кесарева кесареви, и Божия Богови.
Essi gli dissero: Di Cesare. Allora egli disse loro: Rendete dunque a Cesare le cose che appartengono a Cesare, e a Dio le cose che appartengono a Dio.
22 И слышавше дивишася: и оставльше Его отидоша.
Ed essi, udito [ciò], si maravigliarono, e, lasciatolo, se ne andarono.
23 В той день приступиша к Нему саддукее, иже глаголют не быти воскресению, и вопросиша Его,
IN quell'istesso giorno vennero a lui i Sadducei, i quali dicono che non vi è risurrezione, e lo domandarono, dicendo:
24 глаголюще: Учителю, Моисей рече: аще кто умрет не имый чад, (да) поймет брат его жену его и воскресит семя брата своего:
Maestro, Mosè ha detto: Se alcuno muore senza figliuoli, sposi il suo fratello per ragione d'affinità la moglie di esso, e susciti progenie al suo fratello.
25 беша же в нас седмь братия: и первый оженься умре, и не имый семене, остави жену свою брату своему:
Or appo noi vi erano sette fratelli; e il primo, avendo sposata moglie, morì; e, non avendo progenie, lasciò la sua moglie al suo fratello.
26 такожде же и вторый, и третий, даже до седмаго:
Simigliantemente ancora il secondo, e il terzo, fino a tutti e sette.
27 последи же всех умре и жена:
Ora, dopo tutti, morì anche la donna.
28 в воскресение убо, котораго от седмих будет жена? Вси бо имеша ю.
Nella risurrezione adunque, di cui d'infra i sette sarà ella moglie? poichè tutti l'hanno avuta.
29 Отвещав же Иисус рече им: прельщаетеся, не ведуще Писания, ни силы Божия:
Ma Gesù, rispondendo, disse loro: Voi errate, non intendendo le Scritture, nè la potenza di Dio.
30 в воскресение бо ни женятся, ни посягают, но яко Ангели Божии на небеси суть:
Perciocchè nella risurrezione non si prendono, nè si dànno mogli; anzi [gli uomini] son nel cielo come angeli di Dio.
31 о воскресении же мертвых несте ли чли реченнаго вам Богом, глаголющим:
E quant'è alla risurrezione de' morti, non avete voi letto ciò che vi fu detto da Dio, quando disse:
32 Аз есмь Бог Авраамов, и Бог Исааков, и Бог Иаковль? Несть Бог Бог мертвых, но (Бог) живых.
Io son l'Iddio d'Abrahamo, e l'Iddio d'Isacco, e l'Iddio di Giacobbe? Iddio non è l'Iddio de' morti, ma de' viventi.
33 И слышавше народи дивляхуся о учении Его.
E le turbe, udite queste cose, stupivano della sua dottrina.
34 Фарисее же слышавше, яко посрами саддукеи, собрашася вкупе.
ED i Farisei, udito ch'egli avea chiusa la bocca a' Sadducei, si raunarono insieme.
35 И вопроси един от них законоучитель, искушая Его и глаголя:
E un dottor della legge lo domandò, tentandolo, e dicendo:
36 Учителю, кая заповедь болши (есть) в законе?
Maestro, quale è il maggior comandamento della legge?
37 Иисус же рече ему: возлюбиши Господа Бога твоего всем сердцем твоим, и всею душею твоею, и всею мыслию твоею:
E Gesù gli disse: Ama il Signore Iddio tuo con tutto il tuo cuore, e con tutta l'anima tua, e con tutta la mente tua.
38 сия есть первая и болшая заповедь:
Quest'è il primo, e il gran comandamento.
39 вторая же подобна ей: возлюбиши искренняго твоего яко сам себе:
E il secondo, simile ad esso, [è: ] Ama il tuo prossimo come te stesso.
40 в сию обою заповедию весь закон и пророцы висят.
Da questi due comandamenti dipendono tutta la legge, ed i profeti.
41 Собравшымся же фарисеом, вопроси их Иисус,
ED essendo i Farisei raunati, Gesù domandò loro, dicendo:
42 глаголя: что вам мнится о Христе? Чий есть Сын? Глаголаша Ему: Давидов.
Che vi par egli del Cristo? di chi è egli figliuolo? Essi gli dicono: Di Davide.
43 Глагола им: како убо Давид Духом Господа Его нарицает, глаголя:
Egli disse loro: Come adunque Davide lo chiama egli in ispirito Signore, dicendo:
44 рече Господь Господеви моему: седи одесную Мене, дондеже положу враги Твоя подножие ногама Твоима?
Il Signore ha detto al mio Signore: Siedi alla mia destra, finchè io abbia posti i tuoi nemici [per] iscannello de' tuoi piedi?
45 Аще убо Давид нарицает Его Господа, како сын ему есть?
Se dunque Davide lo chiama Signore, come [è] egli suo figliuolo?
46 И никтоже можаше отвещати Ему словесе: ниже смеяше кто от того дне вопросити Его ктому.
E niuno poteva rispondergli nulla; niuno eziandio ardì più, da quel dì innanzi, fargli alcuna domanda.

< От Матфея святое благовествование 22 >