От Матфея святое благовествование 15
1 Тогда приступиша ко Иисусови иже от Иерусалима книжницы и фарисее, глаголюще:
| آنگاه کاتبان و فریسیان اورشلیم نزدعیسی آمده، گفتند: | ۱ |
2 почто ученицы Твои преступают предание старец? Не умывают бо рук своих, егда хлеб ядят.
| «چون است که شاگردان تو از تقلید مشایخ تجاوز می‌نمایند، زیرا هرگاه نان می‌خورند دست خود رانمی شویند؟» | ۲ |
3 Он же отвещав рече им: почто и вы преступаете заповедь Божию за предание ваше?
| او در جواب ایشان گفت: «شمانیز به تقلید خویش، از حکم خدا چرا تجاوزمی کنید؟ | ۳ |
4 Бог бо заповеда, глаголя: чти отца и матерь: и: иже злословит отца или матерь, смертию да умрет.
| زیرا خدا حکم داده است که مادر وپدر خود را حرمت دار و هرکه پدر یا مادر رادشنام دهد البته هلاک گردد. | ۴ |
5 Вы же глаголете: иже аще речет отцу или матери: дар, имже бы от мене пользовался еси:
| لیکن شمامی گویید هرکه پدر یا مادر خود را گوید آنچه ازمن به تو نفع رسد هدیه‌ای است، | ۵ |
6 и да не почтит отца своего или матере: и разористе заповедь Божию за предание ваше.
| و پدر یا مادرخود را بعد از آن احترام نمی نماید. پس به تقلیدخود، حکم خدا را باطل نموده‌اید. | ۶ |
7 Лицемери, добре пророчествова о вас Исаиа, глаголя:
| ای ریاکاران، اشعیاء در باره شما نیکو نبوت نموده است که گفت: | ۷ |
8 приближаются Мне людие сии усты своими и устнами чтут Мя: сердце же их далече отстоит от Мене:
| این قوم به زبانهای خود به من تقرب می‌جویند و به لبهای خویش مرا تمجیدمی نمایند، لیکن دلشان از من دور است. | ۸ |
9 всуе же чтут Мя, учаще учением, заповедем человеческим.
| پس عبادت مرا عبث می‌کنند زیرا که احکام مردم رابمنزله فرایض تعلیم می‌دهند.» | ۹ |
10 И призвав народы, рече им: слышите и разумейте:
| و آن جماعت را خوانده، بدیشان گفت: «گوش داده، بفهمید؛ | ۱۰ |
11 не входящее во уста сквернит человека: но исходящее изо уст, то сквернит человека.
| نه آنچه به دهان فرومی رود انسان را نجس می‌سازد بلکه آنچه از دهان بیرون می‌آید انسان را نجس می‌گرداند.» | ۱۱ |
12 Тогда приступльше ученицы Его реша Ему: веси ли, яко фарисее слышавше слово соблазнишася?
| آنگاه شاگردان وی آمده، گفتند: «آیا می‌دانی که فریسیان چون این سخن را شنیدند، مکروهش داشتند؟» | ۱۲ |
13 Он же отвещав рече: всяк сад, егоже не насади Отец Мой Небесный, искоренится:
| او در جواب گفت: «هر نهالی که پدرآسمانی من نکاشته باشد، کنده شود. | ۱۳ |
14 оставите их: вожди суть слепи слепцем: слепец же слепца аще водит, оба в яму впадетася.
| ایشان راواگذارید، کوران راهنمایان کورانند و هرگاه کور، کور را راهنما شود، هر دو در چاه افتند. | ۱۴ |
15 Отвещав же Петр рече Ему: скажи нам притчу сию.
| پطرس در جواب او گفت: «این مثل را برای ما شرح فرما.» | ۱۵ |
16 Иисус же рече (им): единаче ли и вы без разума есте?
| عیسی گفت: «آیا شما نیز تا به حال بی‌ادراک هستید؟ | ۱۶ |
17 Не у ли разумеваете, яко всяко, еже входит во уста, во чрево вмещается и афедроном исходит?
| یا هنوز نیافته‌اید که آنچه از دهان فرو می‌رود، داخل شکم می‌گردد ودر مبرز افکنده می‌شود؟ | ۱۷ |
18 Исходящая же изо уст, от сердца исходят, и та сквернят человека:
| لیکن آنچه از دهان برآید، از دل صادر می‌گردد و این چیزها است که انسان را نجس می‌سازد. | ۱۸ |
19 от сердца бо исходят помышления злая, убийства, прелюбодеяния, любодеяния, татьбы, лжесвидетелства, хулы:
| زیرا که از دل برمی آید، خیالات بد و قتلها و زناها و فسقها ودزدیها و شهادات دروغ و کفرها. | ۱۹ |
20 сия суть сквернящая человека: а еже неумовенныма рукама ясти, не сквернит человека.
| اینها است که انسان را نجس می‌سازد، لیکن خوردن به‌دستهای ناشسته، انسان را نجس نمی گرداند.» | ۲۰ |
21 И изшед оттуду Иисус, отиде во страны Тирския и Сидонския.
| پس عیسی از آنجا بیرون شده، به دیارصور و صیدون رفت. | ۲۱ |
22 И се, жена Хананейска, от предел тех изшедши, возопи к Нему глаголющи: помилуй мя, Господи, сыне Давидов, дщи моя зле беснуется.
| ناگاه زن کنعانیه‌ای از آن حدود بیرون آمده، فریاد‌کنان وی را گفت: «خداوندا، پسر داودا، بر من رحم کن زیرا دختر من سخت دیوانه است.» | ۲۲ |
23 Он же не отвеща ей словесе. И приступльше ученицы Его, моляху Его, глаголюще: отпусти ю, яко вопиет вслед нас.
| لیکن هیچ جوابش نداد تا شاگردان او پیش آمده، خواهش نمودند که «او را مرخص فرمای زیرا در عقب ما شورش می‌کند.» | ۲۳ |
24 Он же отвещав рече: несмь послан, токмо ко овцам погибшым дому Израилева.
| او در جواب گفت: «فرستاده نشده‌ام مگر بجهت گوسفندان گم شده خاندان اسرائیل.» | ۲۴ |
25 Она же пришедши поклонися Ему, глаголющи: Господи, помози ми.
| پس آن زن آمده، او را پرستش کرده، گفت: «خداوندا مرا یاری کن.» | ۲۵ |
26 Он же отвещав рече: несть добро отяти хлеба чадом и поврещи псом.
| در جواب گفت که «نان فرزندان را گرفتن و نزد سگان انداختن جایزنیست.» | ۲۶ |
27 Она же рече: ей, Господи: ибо и пси ядят от крупиц падающих от трапезы господей своих.
| عرض کرد: «بلی خداوندا، زیرا سگان نیز از پاره های افتاده سفره آقایان خویش می‌خورند.» | ۲۷ |
28 Тогда отвещав Иисус рече ей: о, жено, велия вера твоя: буди тебе якоже хощеши. И изцеле дщи ея от того часа.
| آنگاه عیسی در جواب او گفت: «ای زن! ایمان تو عظیم است! تو را برحسب خواهش تو بشود.» که در همان ساعت، دخترش شفا یافت. | ۲۸ |
29 И прешед оттуду Иисус, прииде на море Галилейское, и возшед на гору, седе ту.
| عیسی از آنجا حرکت کرده، به کناره دریای جلیل آمد و برفراز کوه برآمده، آنجا بنشست. | ۲۹ |
30 И приступиша к Нему народи мнози, имуще с собою хромыя, слепыя, немыя, бедныя и ины многи, и привергоша их к ногама Иисусовыма: и изцели их:
| و گروهی بسیار، لنگان و کوران و گنگان وشلان و جمعی از دیگران را با خود برداشته، نزداو آمدند و ایشان را بر پایهای عیسی افکندند وایشان را شفا داد، | ۳۰ |
31 якоже народом дивитися, видящым немыя глаголюща, бедныя здравы, хромыя ходящя и слепыя видящя: и славляху Бога Израилева.
| بقسمی که آن جماعت، چون گنگان را گویا و شلان را تندرست و لنگان راخرامان و کوران را بینا دیدند، متعجب شده، خدای اسرائیل را تمجید کردند. | ۳۱ |
32 Иисус же призвав ученики Своя, рече (им): милосердую о народе (сем), яко уже дни три приседят Мне и не имут чесо ясти: и отпустити их не ядших не хощу, да не како ослабеют на пути.
| عیسی شاگردان خود را پیش طلبیده، گفت: «مرا بر این جماعت دل بسوخت زیرا که الحال سه روز است که با من می‌باشند و هیچ‌چیز برای خوراک ندارند و نمی خواهم ایشان را گرسنه برگردانم مبادا در راه ضعف کنند.» | ۳۲ |
33 И глаголаша Ему ученицы Его: откуду нам в пустыни хлеби толицы, яко да насытится толик народ?
| شاگردانش به او گفتند: «از کجا در بیابان ما را آنقدر نان باشدکه چنین انبوه را سیر کند؟» | ۳۳ |
34 И глагола им Иисус: колико хлебы имате? Они же реша: седмь, и мало рыбиц.
| عیسی ایشان راگفت: «چند نان دارید؟» گفتند: «هفت نان و قدری از ماهیان کوچک.» | ۳۴ |
35 И повеле народом возлещи на земли,
| پس مردم را فرمود تا برزمین بنشینند. | ۳۵ |
36 и приемь седмь хлебы и рыбы, хвалу воздав преломи и даде учеником Своим, ученицы же народом.
| و آن هفت نان و ماهیان را گرفته، شکر نمود و پاره کرده، به شاگردان خود داد وشاگردان به آن جماعت. | ۳۶ |
37 И ядоша вси и насытишася: и взяша избытки укрух, седмь кошниц исполнь:
| و همه خورده، سیرشدند و از خرده های باقی‌مانده هفت زنبیل پربرداشتند. | ۳۷ |
38 ядших же бяше четыре тысящы мужей, разве жен и детей.
| و خورندگان، سوای زنان و اطفال چهار هزار مرد بودند. | ۳۸ |
39 И отпустив народы, влезе в корабль и прииде в пределы Магдалински.
| پس آن گروه را رخصت داد و به کشتی سوار شده، به حدود مجدل آمد. | ۳۹ |
