От Марка святое благовествование 1
1 Зачало Евангелиа Иисуса Христа, Сына Божия,
Худаниң оғли Әйса Мәсиһниң хуш хәвириниң башлиниши:
2 якоже есть писано во пророцех: се, Аз посылаю Ангела Моего пред лицем Твоим, иже уготовит путь Твой пред Тобою.
Йәшая пәйғәмбәрниң язмисида хатириләнгәндәк: — «Мана, алдиңда әлчимни әвәтимән. У сениң йолуңни алдин-ала тәйярлайду.
3 Глас вопиющаго в пустыни: уготовайте путь Господень, правы творите стези Его.
Аңлаңлар, далада бирисиниң товлиған авазини! У: «Пәрвәрдигарниң йолини тәйярлаңлар, Униң үчүн чиғир йоллирини түптүз қилиңлар!» — дәйду».
4 Бысть Иоанн крестяй в пустыни и проповедая крещение покаяния во отпущение грехов.
Кишиләрни чөмүлдүрүш елип баридиған Йәһя [пәйғәмбәр] чөл-баяванда пәйда болуп, гуналарға кәчүрүм елип келидиған, товва қилишни билдүридиған [суға] «чөмүлдүрүш»ни җакалашқа башлиди.
5 И исхождаше к нему вся Иудейская страна и Иерусалимляне: и крещахуся вси во Иордане реце от него, исповедающе грехи своя.
Пүтүн Йәһудийә өлкисидикиләр вә пүткүл Йерусалим шәһиридикиләр униң алдиға чиқип, гуналирини иқрар қилиши билән униң тәрипидин Иордан дәриясида чөмүлдүрүлди.
6 Бе же Иоанн оболчен власы велблужди, и пояс усмен о чреслех его, и ядый акриды и мед дивий.
Йәһя болса төгә жуңидин қилинған кийим кийгән, белигә көн тасма бағлиған еди; йемәклиги чекәткә билән явайи һәрә һәсили еди.
7 И проповедаше, глаголя: грядет Креплий мене вслед мене, Емуже несмь достоин преклонься разрешити ремень сапог Его:
У мундақ дәп җакалайтти: — Мәндин қудрәтлик болған бири мәндин кейин келиду. Мән һәтта еңишип кәшлириниң боқучини йешишкиму лайиқ әмәсмән!
8 аз убо крестих вы водою: Той же крестит вы Духом Святым.
Мән силәрни суғила чөмүлдүримән, лекин у силәрни Муқәддәс Роһқа чөмүлдүриду.
9 И бысть во онех днех, прииде Иисус от Назарета Галилейскаго и крестися от Иоанна во Иордане.
Шу күнләрдә шундақ болдики, Әйса Галилийә өлкисиниң Насарәт шәһиридин келип, Йәһя тәрипидин Иордан дәриясида чөмүлдүрүлди.
10 И абие восходя от воды, виде разводящася небеса и Духа яко голубя, сходяща Нань.
У судин чиққандила, асманларниң йерилип, Роһниң кәптәр қияпитидә чүшүп, өз үстигә қонуватқанлиғини көрди.
11 И глас бысть с небесе: Ты еси Сын Мой возлюбленный, о Немже благоволих.
Шуниң билән асманлардин: «Сән Мениң сөйүмлүк Оғлум, Мән сәндин толуқ хурсәнмән!» дегән бир аваз аңланди.
12 И абие Дух изведе Его в пустыню.
Вә Роһ дәрһал уни чөл-баяванға сүйләп чиқарди.
13 И бе ту в пустыни дний четыредесять, искушаемь сатаною, и бе со зверьми: и Ангели служаху Ему.
У чөлдә қириқ күн туруп, Шәйтан тәрипидин синилип туратти. У шу йәрдә явайи һайванлар билән биллә еди; шу күнләрдә пәриштиләр униң хизмитини қилди.
14 По предании же Иоаннове, прииде Иисус в Галилею, проповедая Евангелие Царствия Божия
Әнди Йәһя соланғандин кейин, Әйса Галилийә өлкисигә берип: «Вақит-саити тошти, Худаниң падишалиғи йеқинлашти! Товва қилиңлар, хуш хәвәргә ишиниңлар!» дәп Худаниң падишалиғиниң хуш хәвирини җакалашқа башлиди.
15 и глаголя, яко исполнися время и приближися Царствие Божие: покайтеся и веруйте во Евангелие.
16 Ходя же при мори Галилейстем, виде Симона и Андреа брата (того) Симона, вметающа мрежи в море: беста бо рыбаря.
[Шу күнләрдә] у Галилийә деңизи бойида кетиветип, Симон билән иниси Андриясни көрди. Улар белиқчи болуп, деңизға тор ташлавататти.
17 И рече има Иисус: приидита вслед Мене, и сотворю вас быти ловца человеком.
Әйса уларға: — Мениң кәйнимдин меңиңлар, мән силәрни адәм тутқучи белиқчи қилимән! — деди.
18 И абие оставльша мрежи своя, по Нем идоста.
Улар шуан торлирини ташлап, униңға әгишип маңди.
19 И прешед мало оттуду, узре Иакова Зеведеова и Иоанна брата его, и та в корабли строяща мрежа:
У шу йәрдин бир аз өтүп Зәбәдийниң оғли Яқупни иниси Юһанна билән көрди. Бу иккиси кемидә туруп торлирини оңшавататти.
20 и абие воззва я. И оставльша отца своего Зеведеа в корабли с наемники, по Нем идоста.
У шуан уларниму чақирди. Улар атиси Зәбәдийни мәдикарлар билән биллә кемидә қалдуруп, өзлири униң билән маңди.
21 И внидоша в Капернаум: и абие в субботы вшед в сонмище, учаше.
Улар КәпәрНаһум шәһиригә кирди. Шабат күни у удул синагогқа кирип, тәлим беришкә башлиди.
22 И дивляхуся о учении Его: бе бо учя их яко власть имый, и не яко книжницы.
Халайиқ униң тәлимигә һәйрануһәс болушти. Чүнки униң тәлимлири Тәврат устазлириниңкигә охшимайтти, бәлки толиму нопузлуқ еди.
23 И бе в сонмищи их человек в дусе нечисте, и воззва,
Синагогта напак роһ чаплашқан бир адәм бар еди. У:
24 глаголя: остави, что нам и Тебе, Иисусе Назарянине? Пришел еси погубити нас: вем Тя, кто еси, Святый Божий.
— И Насарәтлик Әйса, биз билән кариң болмисун! Сән бизни йоқатқили кәлдиңму? Мән сениң кимлигиңни билимән, сән Худаниң Муқәддәс болғучисисән! — дәп товлайтти.
25 И запрети ему Иисус, глаголя: умолчи и изыди из него.
Лекин Әйса [җинға] тәнбиһ берип: — Ағзиңни юм, бу адәмдин чиқ! — деди.
26 И стрясе его дух нечистый, и возопи гласом великим, и изыде из него.
Напак роһ һелиқи адәмниң тенини тартиштуруп, қаттиқ вақириғиничә униңдин чиқип кәтти.
27 И ужасошася вси, якоже стязатися им к себе, глаголющым: что есть сие? (и) что учение новое сие, яко по области и духовом нечистым велит, и послушают Его?
Халайиқ һәммиси буниңдин интайин һәйран болуп, өз ара ғул-ғула қилишип: — Бу қандақ иш? Йеңи бир тәлимғу! Чүнки у һоқуқ билән һәтта напак роһларғиму буйруқ қилалайдикән, уларму униң сөзигә бойсунидикән, — дейишти.
28 Изыде же слух Его абие во всю страну Галилейску.
Буниңдин униң шөһрити шу һаман пүтүн Галилийә өлкисиниң әтрапиға пур кәтти.
29 И абие из сонмища изшедше, приидоша в дом Симонов и Андреов со Иаковом и Иоанном.
Улар синагогдин чиқипла, Яқуп вә Юһанна билән Симон вә Андриясниң өйигә барди.
30 Теща же Симонова лежаше огнем жегома: и абие глаголаша Ему о ней.
Амма Симонниң қейинаниси қизитма ичидә йетип қалған еди. Улар дәрһал униң әһвалини [Әйсаға] ейтти.
31 И приступль воздвиже ю, емь за руку ея: и остави ю огнь абие, и служаше им.
У аялниң қешиға берип, қолидин тутуп, йөләп өрә турғузди. Униң қизитмиси дәрһал янди вә у уларни күтүшкә киришти.
32 Позде же бывшу, егда захождаше солнце, приношаху к Нему вся недужныя и бесныя.
Кәчқурун күн патқанда, кишиләр барлиқ ағриқларни вә җин чаплашқанларни униң алдиға елип келишти.
33 И бе весь град собрался к дверем.
Пүтүн шәһәрдикиләр ишик алдиға топлашқан еди.
34 И изцели многи зле страждущыя различными недуги: и бесы многи изгна, и не оставляше глаголати бесы, яко ведяху Его Христа суща.
Шуниң билән у һәр түрлүк кесәлләргә гириптар болған нурғун кишиләрни сақайтти вә нурғун җинларни кишиләрдин һайдивәтти. Лекин у җинларниң гәп қилишқа йол қоймиди, чүнки улар униң ким екәнлигини билишәтти.
35 И утро, нощи сущей зело, востав изыде, и иде в пусто место, и ту молитву деяше.
Әтиси әтигән таң техи атмастинла, у орнидин туруп, [шәһәрдин] чиқип, хилвәт бир җайға берип дуа-тилавәт қилди.
36 И гнаша Его Симон и иже с ним:
Симон билән униң һәмраһлири уни издәп чиқти.
37 и обретше Его, глаголаша Ему, яко вси Тебе ищут.
Уни тапқанда: — Һәммә адәм сени издишиватиду! — дейишти.
38 И глагола им: идем в ближния веси и грады, да и тамо проповем: на сие бо изыдох.
У уларға: — Башқа йәрләргә, әтраптики йезиларғиму сөз-каламни җакалишим үчүн барайли. Чүнки мән дәл мошу иш үчүн келишим, — деди.
39 И бе проповедая на сонмищих их, во всей Галилеи, и бесы изгоня.
Шундақ қилип, у пүткүл Галилийә өлкисини айлинип, синагоглирида сөз-каламни җакалайтти һәмдә җинларни кишиләрдин һайдиветәтти.
40 И прииде к Нему прокажен, моля Его и на колену припадая пред Ним, и глаголя Ему, яко, аще хощеши, можеши мя очистити.
Мохо кесили бар бир киши униң алдиға келип йелинип, тизлинип туруп: — Әгәр халисиңиз, мени кесилимдин пак қилалайсиз! — дәп өтүнди.
41 Иисус же милосердовав, простер руку, коснуся его, и глагола ему: хощу, очистися.
Әйса ичи ағриғач қолини созуп униңға тәккүзүп туруп: — Халаймән, пак қилинғин! — девиди,
42 И рекшу ему, абие отиде от него прокажение, и чист бысть.
шу сөз биләнла мохо кесили дәрһал бемардин кетип, у пак қилинди.
43 И запрещь ему, абие изгна его:
У униңға: — Һазир бу ишни һеч кимгә ейтма, бәлки удул берип [мәсъул] каһинға өзүңни көрситип, каһинларда гувалиқ болуш үчүн, Муса бу кесәлдин пакланғанларға әмир қилған [қурбанлиқларни] сунғин, — дәп уни қаттиқ агаһландуруп йолға салди.
44 и глагола ему: блюди, ни комуже ничесоже рцы: но шед покажися иерееви и принеси за очищение твое, яже повеле Моисей, во свидетелство им.
45 Он же изшед начат проповедати много и проносити слово, якоже ктому не мощи Ему яве во град внити: но вне в пустых местех бе. И прихождаху к Нему отвсюду.
Бирақ у адәм чиқип, бу ишни көп йәрләрдә җар селип, кәң йейивәтти. Шуниң билән Әйса һеч қандақ шәһәргә очуқ-ашкарә кирәлмәй, бәлки шәһәрләр сиртидики хилвәт җайларда турушқа мәҗбур болди; халайиқ һәр тәрәптин униң йениға топлишатти.
