От Марка святое благовествование 4
1 И паки начат учити при мори: и собрася к Нему народ мног, якоже Самому влезшу в корабль, седети в мори: и весь народ при мори на земли бяше.
அநந்தரம்’ ஸ ஸமுத்³ரதடே புநருபதே³ஷ்டும்’ ப்ராரேபே⁴, ததஸ்தத்ர ப³ஹுஜநாநாம்’ ஸமாக³மாத் ஸ ஸாக³ரோபரி நௌகாமாருஹ்ய ஸமுபவிஷ்ட: ; ஸர்வ்வே லோகா: ஸமுத்³ரகூலே தஸ்து²: |
2 И учаше их притчами много и глаголаше им во учении Своем:
ததா³ ஸ த்³ரு’ஷ்டாந்தகதா²பி⁴ ர்ப³ஹூபதி³ஷ்டவாந் உபதி³ஸ²ம்’ஸ்²ச கதி²தவாந்,
3 слышите: се, изыде сеяй сеяти:
அவதா⁴நம்’ குருத, ஏகோ பீ³ஜவப்தா பீ³ஜாநி வப்தும்’ க³த: ;
4 и бысть егда сеяше, ово паде при пути, и приидоша птицы, и позобаша е:
வபநகாலே கியந்தி பீ³ஜாநி மார்க³பாஸ்²வே பதிதாநி, தத ஆகாஸீ²யபக்ஷிண ஏத்ய தாநி சகா²து³: |
5 другое же паде при камени, идеже не имяше земли многи, и абие прозябе, зане не имяше глубины земныя:
கியந்தி பீ³ஜாநி ஸ்வல்பம்ரு’த்திகாவத்பாஷாணபூ⁴மௌ பதிதாநி தாநி ம்ரு’தோ³ல்பத்வாத் ஸீ²க்⁴ரமங்குரிதாநி;
6 солнцу же возсиявшу присвяде, и зане не имяше корене, изсше:
கிந்தூதி³தே ஸூர்ய்யே த³க்³தா⁴நி ததா² மூலாநோ நாதோ⁴க³தத்வாத் ஸு²ஷ்காணி ச|
7 и другое паде в тернии, и взыде терние, и подави е: и плода не даде:
கியந்தி பீ³ஜாநி கண்டகிவநமத்⁴யே பதிதாநி தத: கண்டகாநி ஸம்’வ்ரு’த்³வ்ய தாநி ஜக்³ரஸுஸ்தாநி ந ச ப²லிதாநி|
8 и другое паде на земли добрей, и даяше плод восходящь и растущь, и приплодоваше на тридесять, и на шестьдесят, и на сто.
ததா² கியந்தி பீ³ஜாந்யுத்தமபூ⁴மௌ பதிதாநி தாநி ஸம்’வ்ரு’த்³வ்ய ப²லாந்யுத்பாதி³தாநி கியந்தி பீ³ஜாநி த்ரிம்’ஸ²த்³கு³ணாநி கியந்தி ஷஷ்டிகு³ணாநி கியந்தி ஸ²தகு³ணாநி ப²லாநி ப²லிதவந்தி|
9 И глаголаше: имеяй ушы слышати да слышит.
அத² ஸ தாநவத³த் யஸ்ய ஸ்²ரோதும்’ கர்ணௌ ஸ்த: ஸ ஸ்²ரு’ணோது|
10 Егда же бысть един, вопросиша Его, иже бяху с Ним, со обеманадесяте о притчи.
தத³நந்தரம்’ நிர்ஜநஸமயே தத்ஸங்கி³நோ த்³வாத³ஸ²ஸி²ஷ்யாஸ்²ச தம்’ தத்³த்³ரு’ஷ்டாந்தவாக்யஸ்யார்த²ம்’ பப்ரச்சு²: |
11 И глаголаше им: вам есть дано ведати тайны Царствия Божия: онем же внешним в притчах вся бывают,
ததா³ ஸ தாநுதி³தவாந் ஈஸ்²வரராஜ்யஸ்ய நிகூ³ட⁴வாக்யம்’ போ³த்³து⁴ம்’ யுஷ்மாகமதி⁴காரோ(அ)ஸ்தி;
12 да видяще видят, и не узрят: и слышаще слышат, и не разумеют: да не когда обратятся, и оставятся им греси.
கிந்து யே வஹிர்பூ⁴தா: "தே பஸ்²யந்த: பஸ்²யந்தி கிந்து ந ஜாநந்தி, ஸ்²ரு’ண்வந்த: ஸ்²ரு’ண்வந்தி கிந்து ந பு³த்⁴யந்தே, சேத்தை ர்மந: ஸு கதா³பி பரிவர்த்திதேஷு தேஷாம்’ பாபாந்யமோசயிஷ்யந்த," அதோஹேதோஸ்தாந் ப்ரதி த்³ரு’ஷ்டாந்தைரேவ தாநி மயா கதி²தாநி|
13 И глагола им: не весте ли притчи сея? И како вся притчи уразумеете?
அத² ஸ கதி²தவாந் யூயம்’ கிமேதத்³ த்³ரு’ஷ்டாந்தவாக்யம்’ ந பு³த்⁴யத்⁴வே? தர்ஹி கத²ம்’ ஸர்வ்வாந் த்³ரு’ஷ்டாந்தாந போ⁴த்ஸ்யத்⁴வே?
14 Сеяй, слово сеет.
பீ³ஜவப்தா வாக்யரூபாணி பீ³ஜாநி வபதி;
15 Сии же суть, иже при пути, идеже сеется слово, и егда услышат, абие приходит сатана и отемлет слово сеянное в сердцах их.
தத்ர யே யே லோகா வாக்யம்’ ஸ்²ரு’ண்வந்தி, கிந்து ஸ்²ருதமாத்ராத் ஸை²தாந் ஸீ²க்⁴ரமாக³த்ய தேஷாம்’ மந: ஸூப்தாநி தாநி வாக்யரூபாணி பீ³ஜாந்யபநயதி தஏவ உப்தபீ³ஜமார்க³பார்ஸ்²வேஸ்வரூபா: |
16 И сии суть такожде иже на каменных сеемии, иже егда услышат слово, абие с радостию приемлют е:
யே ஜநா வாக்யம்’ ஸ்²ருத்வா ஸஹஸா பரமாநந்தே³ந க்³ரு’ஹ்லந்தி, கிந்து ஹ்ரு’தி³ ஸ்தை²ர்ய்யாபா⁴வாத் கிஞ்சித் காலமாத்ரம்’ திஷ்ட²ந்தி தத்பஸ்²சாத் தத்³வாக்யஹேதோ:
17 и не имут корения в себе, но привременни суть: таже бывшей печали или гонению словесе ради, абие соблажняются.
குத்ரசித் க்லேஸே² உபத்³ரவே வா ஸமுபஸ்தி²தே ததை³வ விக்⁴நம்’ ப்ராப்நுவந்தி தஏவ உப்தபீ³ஜபாஷாணபூ⁴மிஸ்வரூபா: |
18 А сии суть, иже в тернии сеемии, слышащии слово:
யே ஜநா: கதா²ம்’ ஸ்²ரு’ண்வந்தி கிந்து ஸாம்’ஸாரிகீ சிந்தா த⁴நப்⁴ராந்தி ர்விஷயலோப⁴ஸ்²ச ஏதே ஸர்வ்வே உபஸ்தா²ய தாம்’ கதா²ம்’ க்³ரஸந்தி தத: மா விப²லா ப⁴வதி (aiōn g165)
19 и печали века сего, и лесть богатства, и о прочих похоти входящыя подавляют слово, и безплодно бывает. (aiōn g165)
தஏவ உப்தபீ³ஜஸகண்டகபூ⁴மிஸ்வரூபா: |
20 И сии суть, иже на земли добрей сеяннии, иже слышат слово и приемлют, и плодствуют на тридесять, и на шестьдесят, и на сто.
யே ஜநா வாக்யம்’ ஸ்²ருத்வா க்³ரு’ஹ்லந்தி தேஷாம்’ கஸ்ய வா த்ரிம்’ஸ²த்³கு³ணாநி கஸ்ய வா ஷஷ்டிகு³ணாநி கஸ்ய வா ஸ²தகு³ணாநி ப²லாநி ப⁴வந்தி தஏவ உப்தபீ³ஜோர்வ்வரபூ⁴மிஸ்வரூபா: |
21 И глаголаше им: еда светилник приходит, да под спудом положат его или под одром? Не да ли на свещнице положен будет?
ததா³ ஸோ(அ)பரமபி கதி²தவாந் கோபி ஜநோ தீ³பாதா⁴ரம்’ பரித்யஜ்ய த்³ரோணஸ்யாத⁴: க²ட்வாயா அதே⁴ வா ஸ்தா²பயிதும்’ தீ³பமாநயதி கிம்’?
22 Несть бо тайно, еже не явится, ниже бысть потаено, но да приидет в явление:
அதோஹேதோ ர்யந்ந ப்ரகாஸ²யிஷ்யதே தாத்³ரு’க்³ லுக்காயிதம்’ கிமபி வஸ்து நாஸ்தி; யத்³ வ்யக்தம்’ ந ப⁴விஷ்யதி தாத்³ரு’ஸ²ம்’ கு³ப்தம்’ கிமபி வஸ்து நாஸ்தி|
23 аще кто имать ушы слышати, да слышит.
யஸ்ய ஸ்²ரோதும்’ கர்ணௌ ஸ்த: ஸ ஸ்²ரு’ணோது|
24 И глаголаше им: блюдите что слышите: в нюже меру мерите, возмерится вам, и приложится вам слышащым:
அபரமபி கதி²தவாந் யூயம்’ யத்³ யத்³ வாக்யம்’ ஸ்²ரு’ணுத² தத்ர ஸாவதா⁴நா ப⁴வத, யதோ யூயம்’ யேந பரிமாணேந பரிமாத² தேநைவ பரிமாணேந யுஷ்மத³ர்த²மபி பரிமாஸ்யதே; ஸ்²ரோதாரோ யூயம்’ யுஷ்மப்⁴யமதி⁴கம்’ தா³ஸ்யதே|
25 иже бо аще имать, дастся ему: а иже не имать, и еже имать, отимется от него.
யஸ்யாஸ்²ரயே வர்த்³த⁴தே தஸ்மை அபரமபி தா³ஸ்யதே, கிந்து யஸ்யாஸ்²ரயே ந வர்த்³த⁴தே தஸ்ய யத் கிஞ்சித³ஸ்தி தத³பி தஸ்மாந் நேஷ்யதே|
26 И глаголаше: тако есть (и) Царствие Божие, якоже человек вметает семя в землю,
அநந்தரம்’ ஸ கதி²தவாந் ஏகோ லோக: க்ஷேத்ரே பீ³ஜாந்யுப்த்வா
27 и спит, и востает нощию и днию: и семя прозябает и растет, якоже не весть он:
ஜாக³ரணநித்³ராப்⁴யாம்’ தி³வாநிஸ²ம்’ க³மயதி, பரந்து தத்³வீஜம்’ தஸ்யாஜ்ஞாதரூபேணாங்குரயதி வர்த்³த⁴தே ச;
28 от себе бо земля плодит прежде траву, потом клас, таже исполняет пшеницу в класе:
யதோஹேதோ: ப்ரத²மத: பத்ராணி தத: பரம்’ கணிஸா²நி தத்பஸ்²சாத் கணிஸ²பூர்ணாநி ஸ²ஸ்யாநி பூ⁴மி: ஸ்வயமுத்பாத³யதி;
29 егда же созреет плод, абие послет серп, яко наста жатва.
கிந்து ப²லேஷு பக்கேஷு ஸ²ஸ்யச்சே²த³நகாலம்’ ஜ்ஞாத்வா ஸ தத்க்ஷணம்’ ஸ²ஸ்யாநி சி²நத்தி, அநேந துல்யமீஸ்²வரராஜ்யம்’|
30 И глаголаше: чесому уподобим Царствие Божие? Или коей притчи приложим е?
புந: ஸோ(அ)கத²யத்³ ஈஸ்²வரராஜ்யம்’ கேந ஸமம்’? கேந வஸ்துநா ஸஹ வா தது³பமாஸ்யாமி?
31 Яко зерно горушично, еже егда всеяно будет в земли, мнее всех семен есть земных:
தத் ஸர்ஷபைகேந துல்யம்’ யதோ ம்ரு’தி³ வபநகாலே ஸர்ஷபபீ³ஜம்’ ஸர்வ்வப்ரு’தி²வீஸ்த²பீ³ஜாத் க்ஷுத்³ரம்’
32 и егда всеяно будет, возрастает, и бывает более всех зелий, и творит ветви велия, яко мощи под сению его птицам небесным витати.
கிந்து வபநாத் பரம் அங்குரயித்வா ஸர்வ்வஸா²காத்³ ப்³ரு’ஹத்³ ப⁴வதி, தஸ்ய ப்³ரு’ஹத்ய: ஸா²கா²ஸ்²ச ஜாயந்தே ததஸ்தச்சா²யாம்’ பக்ஷிண ஆஸ்²ரயந்தே|
33 И таковыми притчами многими глаголаше им слово, якоже можаху слышати.
இத்த²ம்’ தேஷாம்’ போ³தா⁴நுரூபம்’ ஸோ(அ)நேகத்³ரு’ஷ்டாந்தைஸ்தாநுபதி³ஷ்டவாந்,
34 Без притчи же не глаголаше им словесе: особь же учеником Своим сказаше вся.
த்³ரு’ஷ்டாந்தம்’ விநா காமபி கதா²ம்’ தேப்⁴யோ ந கதி²தவாந் பஸ்²சாந் நிர்ஜநே ஸ ஸி²ஷ்யாந் ஸர்வ்வத்³ரு’ஷ்டாந்தார்த²ம்’ போ³தி⁴தவாந்|
35 И глагола им в той день, вечеру бывшу: прейдем на он пол.
தத்³தி³நஸ்ய ஸந்த்⁴யாயாம்’ ஸ தேப்⁴யோ(அ)கத²யத்³ ஆக³ச்ச²த வயம்’ பாரம்’ யாம|
36 И отпущше народы, пояша Его якоже бе в корабли: и инии же корабли бяху с Ним.
ததா³ தே லோகாந் விஸ்ரு’ஜ்ய தமவிலம்ப³ம்’ க்³ரு’ஹீத்வா நௌகயா ப்ரதஸ்தி²ரே; அபரா அபி நாவஸ்தயா ஸஹ ஸ்தி²தா: |
37 И бысть буря ветрена велика: волны же вливахуся в корабль, яко уже погружатися ему.
தத: பரம்’ மஹாஜ²ஞ்ப்⁴ஸ²க³மாத் நௌ ர்தோ³லாயமாநா தரங்கே³ண ஜலை: பூர்ணாப⁴வச்ச|
38 И бе Сам на корме на возглавнице спя. И возбудиша Его и глаголаша Ему: Учителю, не радиши ли, яко погибаем?
ததா³ ஸ நௌகாசஸ்²சாத்³பா⁴கே³ உபதா⁴நே ஸி²ரோ நிதா⁴ய நித்³ரித ஆஸீத் ததஸ்தே தம்’ ஜாக³ரயித்வா ஜக³து³: , ஹே ப்ரபோ⁴, அஸ்மாகம்’ ப்ராணா யாந்தி கிமத்ர ப⁴வதஸ்²சிந்தா நாஸ்தி?
39 И востав запрети ветру и рече морю: молчи, престани. И улеже ветр, и бысть тишина велия.
ததா³ ஸ உத்தா²ய வாயும்’ தர்ஜிதவாந் ஸமுத்³ரஞ்சோக்தவாந் ஸா²ந்த: ஸுஸ்தி²ரஸ்²ச ப⁴வ; ததோ வாயௌ நிவ்ரு’த்தே(அ)ப்³தி⁴ர்நிஸ்தரங்கோ³பூ⁴த்|
40 И рече им: что тако страшливи есте? Како не имате веры?
ததா³ ஸ தாநுவாச யூயம்’ குத ஏதாத்³ரு’க்ஸ²ங்காகுலா ப⁴வத? கிம்’ வோ விஸ்²வாஸோ நாஸ்தி?
41 И убояшася страхом велиим и глаголаху друг ко другу: кто убо Сей есть, яко и ветр и море послушают Его?
தஸ்மாத்தே(அ)தீவபீ⁴தா: பரஸ்பரம்’ வக்துமாரேபி⁴ரே, அஹோ வாயு: ஸிந்து⁴ஸ்²சாஸ்ய நிதே³ஸ²க்³ராஹிணௌ கீத்³ரு’க³யம்’ மநுஜ: |
