< От Луки святое благовествование 22 >

1 Приближашеся же праздник опреснок, глаголемый Пасха:
Appropinquabat autem dies festus Azymorum, qui dicitur Pascha:
2 и искаху архиерее и книжницы, како бы убили Его: бояхуся бо людий.
et quaerebant principes sacerdotum, et Scribae, quomodo Iesum interficerent: timebant vero plebem.
3 Вниде же сатана во Иуду нарицаемаго Искариот, суща от числа обоюнадесяте,
Intravit autem satanas in Iudam, qui cognominabatur Iscariotes, unum de duodecim.
4 и шед глагола архиереом и воеводам, како Его предаст им.
et abiit, et locutus est cum principibus sacerdotum, et magistratibus, quemadmodum illum traderet eis.
5 И возрадовашася и совещаша ему сребреники дати:
Et gavisi sunt, et pacti sunt pecuniam illi dare.
6 и исповеда и искаше удобна времене, да предаст Его им без народа.
Et spopondit. Et quaerebat opportunitatem ut traderet illum sine turbis.
7 Прииде же день опресноков, в оньже подобаше жрети пасху:
Venit autem dies Azymorum, in qua necesse erat occidi pascha.
8 и посла Петра и Иоанна, рек: шедша уготовайта нам пасху, да ямы.
Et misit Petrum, et Ioannem, dicens: Euntes parate nobis pascha, ut manducemus.
9 Она же рекоста Ему: где хощеши уготоваем?
At illi dixerunt: Ubi vis paremus?
10 Он же рече има: се, восходящема вама во град, срящет вы человек в скудельнице воду нося: по нем идета в дом, в оньже входит,
Et dixit ad eos: Ecce introeuntibus vobis in civitatem, occurret vobis homo quidam amphoram aquae portans: sequimini eum in domum, in quam intrat,
11 и рцета дому владыце: глаголет тебе Учитель: где есть обитель, идеже пасху со ученики Моими снем?
et dicetis patrifamilias domus: Dicit tibi Magister: Ubi est diversorium, ubi pascha cum discipulis meis manducem?
12 И той вама покажет горницу велию постлану: ту уготовайта.
Et ipse ostendet vobis coenaculum magnum stratum, et ibi parate.
13 Шедша же обретоста, якоже рече има: и уготоваста пасху.
Euntes autem invenerunt sicut dixit illis, et paraverunt pascha.
14 И егда бысть час, возлеже, и обанадесяте Апостола с Ним,
Et cum facta esset hora, discubuit, et duodecim Apostoli cum eo.
15 и рече к ним: желанием возжелех сию пасху ясти с вами, прежде даже не прииму мук:
et ait illis: Desiderio desideravi hoc pascha manducare vobiscum, antequam patiar.
16 глаголю бо вам, яко отселе не имам ясти от нея, дондеже скончаются во Царствии Божии.
Dico enim vobis, quia ex hoc non manducabo illud, donec impleatur in regno Dei.
17 И приим чашу, хвалу воздав, рече: приимите сию, и разделите себе:
Et accepto calice gratias egit, et dixit: Accipite, et dividite inter vos.
18 глаголю бо вам, яко не имам пити от плода лознаго, дондеже Царствие Божие приидет.
dico enim vobis quod non bibam de generatione vitis, donec regnum Dei veniat.
19 И приим хлеб, хвалу воздав, преломи и даде им, глаголя: сие есть тело Мое, еже за вы даемо: сие творите в Мое воспоминание.
Et accepto pane gratias egit, et fregit, et dedit eis, dicens: Hoc est corpus meum, quod pro vobis datur: hoc facite in meam commemorationem.
20 Такожде же и чашу по вечери, глаголя: сия чаша Новый Завет Моею кровию, яже за вы проливается:
Similiter et calicem, postquam coenavit, dicens: Hic est calix novum testamentum in sanguine meo, qui pro vobis fundetur.
21 обаче се, рука предающаго Мя со Мною (есть) на трапезе,
Verumtamen ecce manus tradentis me, mecum est in mensa.
22 и Сын убо Человеческий идет по реченному: обаче горе человеку тому, имже предается.
Et quidem Filius hominis, secundum quod definitum est, vadit: verumtamen vae homini illi, per quem tradetur.
23 И тии начаша искати в себе, который убо от них хощет сие сотворити.
Et ipsi coeperunt quaerere inter se, quis esset ex eis, qui hoc facturus esset.
24 Бысть же и пря в них, кий мнится их быти болий.
Facta est autem et contentio inter eos, quis eorum videretur esse maior.
25 Он же рече им: царие язык господствуют ими, и обладающии ими благодателе нарицаются:
Dixit autem eis: Reges Gentium dominantur eorum: et qui potestatem habent super eos, benefici vocantur.
26 вы же не тако: но болий в вас, да будет яко мний: и старей, яко служай.
Vos autem non sic: sed qui maior est in vobis, fiat sicut minor: et qui praecessor est, sicut ministrator.
27 Кто бо болий, возлежай ли, или служай? Не возлежай ли? Аз же посреде вас есмь яко служай.
Nam quis maior est, qui recumbit, an qui ministrat? nonne qui recumbit? Ego autem in medio vestrum sum, sicut qui ministrat:
28 Вы же есте пребывше со Мною в напастех Моих,
vos autem estis, qui permansistis mecum in tentationibus meis:
29 и Аз завещаваю вам, якоже завеща Мне Отец Мой, Царство,
Et ego dispono vobis sicut disposuit mihi Pater meus regnum,
30 да ясте и пиете на трапезе Моей во Царствии Моем: и сядете на престолех, судяще обеманадесяте коленома Израилевома.
ut edatis, et bibatis super mensam meam in regno meo: et sedeatis super thronos iudicantes duodecim tribus Israel.
31 Рече же Господь: Симоне, Симоне, се, сатана просит вас, дабы сеял, яко пшеницу:
Ait autem Dominus Simoni: Simon, ecce satanas expetivit vos ut cribraret sicut triticum:
32 Аз же молихся о тебе, да не оскудеет вера твоя: и ты некогда обращься утверди братию твою.
ego autem rogavi pro te ut non deficiat fides tua: et tu aliquando conversus confirma fratres tuos.
33 Он же рече Ему: Господи, с Тобою готов есмь и в темницу и на смерть ити.
Qui dixit ei: Domine, tecum paratus sum et in carcerem, et in mortem ire.
34 Он же рече: глаголю ти, Петре, не возгласит петель днесь, дондеже трикраты отвержешися Мене не ведети.
At ille dixit: Dico tibi Petre, non cantabit hodie gallus, donec ter abneges nosse me. Et dixit eis:
35 И рече им: егда послах вы без влагалища и без меха и без сапог, еда чесого лишени бысте? Они же реша: ничесоже.
Quando misi vos sine sacculo, et pera, et calceamentis, numquid aliquid defuit vobis?
36 Рече же им: но ныне иже имать влагалище, да возмет, такожде и мех: а иже не имать, да продаст ризу свою, и купит нож:
At illi dixerunt: Nihil. Dixit ergo eis: Sed nunc qui habet sacculum, tollat similiter et peram: et qui non habet, vendat tunicam suam, et emat gladium.
37 глаголю бо вам, яко еще писаное се, подобает, да скончается о Мне, еже: и со беззаконными вменися. Ибо еже о Мне, кончину имать.
Dico enim vobis, quoniam adhuc hoc, quod scriptum est, oportet impleri in me: Et cum iniquis deputatus est. Etenim ea, quae sunt de me, finem habent.
38 Они же реша: Господи, се, ножа зде два. Он же рече им: доволно есть.
At illi dixerunt: Domine, ecce duo gladii hic. At ille dixit eis: Satis est.
39 И изшед иде по обычаю в гору Елеонскую: по Нем же идоша ученицы Его.
Et egressus ibat secundum consuetudinem in Monte olivarum. Secuti sunt autem illum et discipuli.
40 Быв же на месте, рече им: молитеся, да не внидете в напасть.
Et cum pervenisset ad locum, dixit illis: Orate ne intretis in tentationem.
41 И Сам отступи от них яко вержением камене, и поклонь колена моляшеся,
Et ipse avulsus est ab eis quantum iactus est lapidis: et positis genibus orabat,
42 глаголя: Отче, аще волиши мимонести чашу сию от Мене: обаче не Моя воля, но Твоя да будет.
dicens: Pater si vis, transfer calicem istum a me: Verumtamen non mea voluntas, sed tua fiat.
43 Явися же Ему Ангел с небесе, укрепляя Его.
Apparuit autem illi Angelus de caelo, confortans eum. Et factus in agonia, prolixius orabat.
44 И быв в подвизе, прилежнее моляшеся: бысть же пот Его яко капли крове каплющыя на землю.
Et factus est sudor eius, sicut guttae sanguinis decurrentis in terram.
45 И востав от молитвы (и) пришед ко учеником, обрете их спящих от печали
Et cum surrexisset ab oratione, et venisset ad discipulos suos, invenit eos dormientes prae tristitia.
46 и рече им: что спите? Воставше молитеся, да не внидете в напасть.
Et ait illis: Quid dormitis? surgite, orate, ne intretis in tentationem.
47 Еще же Ему глаголющу, се, народ, и нарицаемый Иуда, един от обоюнадесяте, идяше пред ними, и приступи ко Иисусови целовати Его. Сие бо бе знамение дал им: Егоже аще лобжу, Той есть.
Adhuc eo loquente ecce turba: et qui vocabatur Iudas, unus de duodecim, antecedebat eos: et appropinquavit Iesu ut oscularetur eum.
48 Иисус же рече ему: Иудо, лобзанием ли Сына Человеческаго предаеши?
Iesus autem dixit illi: Iuda, osculo Filium hominis tradis?
49 Видевше же, иже беху с Ним, бываемое, реша Ему: Господи, аще ударим ножем?
Videntes autem hi, qui circa ipsum erant, quod futurum erat, dixerunt ei: Domine, si percutimus in gladio?
50 И удари един некий от них архиереова раба и уреза ему ухо десное.
Et percussit unus ex illis servum principis sacerdotum, et amputavit auriculam eius dexteram.
51 Отвещав же Иисус рече: оставите до сего. И коснувся уха его, изцели его.
Respondens autem Iesus, ait: Sinite usque huc. Et cum tetigisset auriculam eius, sanavit eum.
52 Рече же Иисус ко пришедшым Нань архиереом и воеводам церковным и старцем: яко на разбойника ли изыдосте со оружием и дрекольми яти Мя?
Dixit autem Iesus ad eos, qui venerant ad se, principes sacerdotum, et magistratus templi, et seniores: Quasi ad latronem existis cum gladiis, et fustibus?
53 По вся дни сущу Ми с вами в церкви, не простросте руки на Мя: но се есть ваша година и область темная.
Cum quotidie vobiscum fuerim in templo, non extendistis manus in me: sed haec est hora vestra, et potestas tenebrarum.
54 Емше же Его ведоша и введоша Его во двор архиереов. Петр же вслед идяше издалеча.
Comprehendentes autem eum, duxerunt ad domum principis sacerdotum: Petrus vero sequebatur eum a longe.
55 Возгнещшым же огнь посреде двора и вкупе седящым им, седяше Петр посреде их.
Accenso autem igne in medio atrii, et circumsedentibus illis, erat Petrus in medio eorum.
56 Узревши же его рабыня некая седяща при свете и воззревши нань, рече: и сей с Ним бе.
Quem cum vidisset ancilla quaedam sedentem ad lumen, et eum fuisset intuita, dixit: Et hic cum illo erat.
57 Он же отвержеся Его, глаголя: жено, не знаю Его.
At ille negavit eum, dicens: Mulier, non novi illum.
58 И помале другий видев его, рече: и ты от них еси. Петр же рече: человече, несмь.
Et post pusillum alius videns eum, dixit: Et tu de illis es. Petrus vero ait: O homo, non sum.
59 И мимошедшу яко часу единому, ин некий крепляшеся глаголя: воистинну и сей с Ним бе: ибо Галилеанин есть.
Et intervallo facto quasi horae unius, alius quidam affirmabat, dicens: Vere et hic cum illo erat: nam et Galilaeus est.
60 Рече же Петр: человече, не вем, еже глаголеши. И абие, еще глаголющу ему, возгласи петель.
Et ait Petrus: Homo, nescio quid dicis. Et continuo adhuc illo loquente cantavit gallus.
61 И обращься Господь воззре на Петра: и помяну Петр слово Господне, якоже рече ему, яко прежде даже петель не возгласит, отвержешися Мене трикраты.
Et conversus Dominus respexit Petrum. Et recordatus est Petrus verbi Domini, sicut dixerat: Quia prius quam gallus cantet, ter me negabis.
62 И изшед вон плакася горько.
Et egressus foras Petrus flevit amare.
63 И мужие держащии Иисуса ругахуся Ему, биюще:
Et viri, qui tenebant illum, illudebant ei, caedentes.
64 и закрывше Его, бияху Его по лицу и вопрошаху Его, глаголюще: прорцы, кто есть ударей Тя?
Et velaverunt eum, et percutiebant faciem eius: et interrogabant eum, dicentes: Prophetiza, quis est, qui te percussit?
65 И ина многа хуляще глаголаху Нань.
Et alia multa blasphemantes dicebant in eum.
66 И яко бысть день, собрашася старцы людстии и архиерее и книжницы, и ведоша Его на сонм свой,
Et ut factus est dies, convenerunt seniores plebis, et principes sacerdotum, et Scribae, et duxerunt illum in concilium suum, dicentes: Si tu es Christus, dic nobis.
67 глаголюще: аще Ты еси Христос? Рцы нам. Рече же им: аще вам реку, не имете веры:
Et ait illis: Si vobis dixero, non credetis mihi:
68 аще же и вопрошу (вы), не отвещаете Ми, ни отпустите:
si autem et interrogavero, non respondebitis mihi, neque dimittetis.
69 отселе будет Сын Человеческий седяй о десную силы Божия.
Ex hoc autem erit Filius hominis sedens a dextris virtutis Dei.
70 Реша же вси: Ты ли убо еси Сын Божий? Он же к ним рече: вы глаголете, яко Аз есмь.
Dixerunt autem omnes: Tu ergo es Filius Dei? Qui ait: Vos dicitis, quia ego sum.
71 Они же реша: что еще требуем свидетелства? Сами бо слышахом от уст Его.
At illi dixerunt: Quid adhuc desideramus testimonium? ipsi enim audivimus de ore eius.

< От Луки святое благовествование 22 >