От Луки святое благовествование 20
1 И бысть во един от дний онех, учащу Ему люди в церкви и благовествующу, приидоша священницы и книжницы со старцы
Em um daqueles dias, quando ele estava ensinando o povo no templo e pregando a Boa Nova, os sacerdotes e escribas vieram até ele com os anciãos.
2 и реша к Нему, глаголюще: рцы нам, коею областию сия твориши, или кто есть давый Тебе власть сию?
Eles lhe perguntaram: “Diga-nos: com que autoridade você faz estas coisas? Ou quem lhe está dando essa autoridade?”.
3 Отвещав же рече к ним: вопрошу вы и Аз единаго словесе, и рцыте Ми:
Ele lhes respondeu: “Eu também lhe farei uma pergunta. Diga-me:
4 крещение Иоанново с небесе ли бе, или от человек?
o batismo de João, foi do céu, ou dos homens?”
5 Они же помышляху в себе, глаголюще, яко аще речем: с небесе, речет: почто убо не веровасте ему?
Eles raciocinaram consigo mesmos, dizendo: “Se dissermos: 'Do céu', ele dirá: 'Por que não acreditaram nele?
6 Аще ли же речем: от человек, вси людие камением побиют ны: известно бо бе о Иоанне, яко пророк бе.
Mas se dissermos: 'Dos homens', todo o povo nos apedrejará, pois estão convencidos de que João era um profeta”.
7 И отвещаша: не вемы откуду.
Eles responderam que não sabiam de onde era.
8 Иисус же рече им: ни Аз глаголю вам, коею областию сия творю.
Jesus lhes disse: “Nem eu lhes direi com que autoridade faço estas coisas”.
9 Начат же к людем глаголати притчу сию: человек некий насади виноград, и вдаде его делателем, и отиде на лета многа:
Ele começou a contar ao povo esta parábola: “Um homem plantou uma vinha e alugou-a para alguns agricultores, e foi para outro país por um longo tempo.
10 и во время посла к делателем раба, да от плода винограда дадут ему: делатели же бивше его, послаша тща.
Na estação apropriada, ele enviou um criado aos fazendeiros para recolher sua parte do fruto do vinhedo. Mas os fazendeiros o espancaram e o mandaram embora vazio.
11 И приложи послати другаго раба: они же и того бивше и досадивше (ему), послаша тща.
Ele mandou mais um servo, e eles também o espancaram e o trataram vergonhosamente, e o mandaram embora vazio.
12 И приложи послати третияго: они же и того уязвльше изгнаша.
Ele mandou ainda um terceiro, e eles também o feriram e o expulsaram.
13 Рече же господин винограда: что сотворю? Послю сына моего возлюбленнаго, еда како, его видевше, усрамятся.
O senhor da vinha disse: 'O que devo fazer? Mandarei meu filho amado”. Pode ser que vendo-o, eles o respeitem”.
14 Видевше же его делателе, мышляху в себе, глаголюще: сей есть наследник: приидите, убием его, да наше будет достояние.
“Mas quando os agricultores o viram, eles raciocinaram entre si, dizendo: 'Este é o herdeiro'. Venha, vamos matá-lo, para que a herança possa ser nossa”.
15 И изведше его вон из винограда, убиша. Что убо сотворит им господин винограда?
Depois o expulsaram do vinhedo e o mataram. O que, portanto, o senhor da vinha fará com eles?
16 Приидет и погубит делатели сия и вдаст виноград инем. Слышавше же рекоша: да не будет.
Ele virá e destruirá estes agricultores, e dará o vinhedo a outros”. Quando ouviram isso, disseram: “Que isso nunca seja!”.
17 Он же воззрев на них, рече: что убо писаное сие: камень, егоже небрегоша зиждущии, сей бысть во главу угла?
Mas ele olhou para eles e disse: “Então o que é isto que está escrito? “A pedra que os construtores rejeitaram foi feita a principal pedra angular...
18 Всяк падый на камени том, сокрушится: а на немже падет, стрыет его.
Todos os que caírem sobre aquela pedra serão despedaçados, mas esmagará quem quer que caia no pó”.
19 И взыскаша архиерее и книжницы возложити Нань руце в той час и убояшася народа: разумеша бо, яко к ним притчу сию рече.
Os sacerdotes chefes e os escribas procuraram impor-lhe as mãos naquela mesma hora, mas temiam o povo - pois sabiam que ele tinha dito esta parábola contra eles.
20 И наблюдше послаша лаятели, притворяющих себе праведники быти: да имут Его в словеси, во еже предати Его началству и области игемонове.
Eles o observaram e enviaram espiões, que fingiam ser justos, para encurralá-lo em algo que ele disse, a fim de entregá-lo ao poder e autoridade do governador.
21 И вопросиша Его, глаголюще: Учителю, вемы, яко право глаголеши и учиши, и не на лица зриши, но воистинну пути Божию учиши:
Eles lhe perguntaram: “Professor, sabemos que você diz e ensina o que é certo, e não é parcial para ninguém, mas realmente ensina o caminho de Deus”.
22 достоит ли нам кесареви дань даяти, или ни?
É lícito para nós pagarmos impostos a César, ou não”?
23 Разумев же их лукавство, рече к ним: что Мя искушаете?
Mas ele percebeu sua astúcia, e disse-lhes: “Por que me testam?
24 Покажите Ми цату: чий имать образ и надписание? Отвещавше же рекоша: кесарев.
Mostre-me um denário. De quem é a imagem e a inscrição?” Eles responderam, “de César”.
25 Он же рече им: воздадите убо, яже кесарева, кесареви, и яже Божия, Богови.
Ele lhes disse: “Então dê a César as coisas que são de César, e a Deus as coisas que são de Deus”.
26 И не могоша зазрети глаголгола Его пред людьми: и дивишася о ответе Его и умолчаша.
Eles não foram capazes de prendê-lo em suas palavras perante o povo. Eles se maravilharam com sua resposta e ficaram em silêncio.
27 Приступиша же нецыи от саддукей, глаголющии воскресению не быти, вопрошаху Его,
Alguns dos saduceus vieram até ele, aqueles que negam que haja uma ressurreição.
28 глаголюще: Учителю, Моисей написа нам: аще кому брат умрет имый жену, и той безчаден умрет, да брат его поймет жену и возставит семя брату своему:
Eles lhe perguntaram: “Mestre, Moisés nos escreveu que se o irmão de um homem morre tendo uma esposa, e ele é sem filhos, seu irmão deveria levar a esposa e criar filhos para seu irmão.
29 седмь убо братий бе: и первый поят жену, умре безчаден:
Havia, portanto, sete irmãos. O primeiro tomou uma esposa, e morreu sem filhos.
30 и поят вторый жену, и той умре безчаден:
O segundo a tomou como esposa, e ele morreu sem filhos.
31 и третий поят ю: такожде же и вси седмь: и не оставиша чад и умроша:
O terceiro a tomou, e da mesma forma os sete não deixaram filhos, e morreram.
32 послежде же всех умре и жена:
Depois disso, a mulher também morreu.
33 в воскресение убо, котораго их будет жена? Седмь бо имеша ю жену.
Portanto, na ressurreição, de quem será esposa deles? Pois os sete a tiveram como esposa”.
Jesus disse a eles: “As crianças desta idade se casam e são dadas em casamento. (aiōn g165)
35 а сподобльшиися век он улучити и воскресение, еже от мертвых, ни женятся, ни посягают: (aiōn g165)
Mas aqueles que são considerados dignos de atingir esta idade e a ressurreição dos mortos não se casam nem são dados em casamento. (aiōn g165)
36 ни умрети бо ктому могут: равни бо суть Ангелом и сынове суть Божии, воскресения сынове суще:
Pois eles não podem mais morrer, pois são como os anjos e são filhos de Deus, sendo filhos da ressurreição.
37 а яко востают мертвии, и Моисей сказа при купине, якоже глаголет Господа Бога Авраамля и Бога Исаакова и Бога Иаковля:
Mas que os mortos são ressuscitados, até mesmo Moisés mostrou no mato, quando chamou o Senhor “O Deus de Abraão, o Deus de Isaac, e o Deus de Jacó”.
38 Бог же несть мертвых, но живых: вси бо Тому живи суть.
Agora ele não é o Deus dos mortos, mas dos vivos, pois todos estão vivos para ele”.
39 Отвещавше же нецыи от книжник рекоша: Учителю, добре рекл еси.
Alguns dos escribas responderam: “Professor, você fala bem”.
40 Ктому же не смеяху Его вопросити ничесоже. Рече же к ним:
Eles não se atreveram a fazer mais perguntas.
41 како глаголют Христа Сына Давидова быти?
Ele lhes disse: “Por que eles dizem que o Cristo é filho de Davi?
42 Сам бо Давид глаголет в книзе псаломстей: рече Господь Господеви моему: седи о десную Мене,
O próprio David diz no livro de Salmos, O Senhor disse ao meu Senhor, “Sente-se à minha mão direita,
43 дондеже положу враги Твоя подножие ногама Твоима.
até que eu faça de seus inimigos o escabelo de seus pés”''.
44 Давид убо Господа Его нарицает, и како Сын ему есть?
“David então o chama de Senhor, então como ele é seu filho”?
45 Слышащым же всем людем, рече учеником Своим:
Na audiência de todo o povo, ele disse a seus discípulos,
46 внемлите себе от книжник хотящих ходити во одеждах и любящих целования на торжищих и председания на сонмищих и преждевозлежания на вечерях:
“Cuidado com os escribas que gostam de andar com longas vestes, e adoram saudações nos mercados, os melhores lugares nas sinagogas, e os melhores lugares nas festas;
47 иже снедают домы вдовиц и виною далече молятся: сии приимут лишше осуждение.
que devoram as casas das viúvas, e por uma pretensão fazem longas orações. Estas receberão maior condenação”.
