Плач Иеремии 5
1 Молитва Иеремии пророка. Помяни, Господи, что бысть нам: призри и виждь укоризну нашу:
Lembra-te, Senhor, do que nos tem succedido: considera, e olha o nosso opprobrio.
2 достояние наше обратися к чуждим и домы нашя ко иноплеменником:
A nossa herdade passou a estranhos, e as nossas casas a forasteiros.
3 сири быхом, несть отца, матери нашя яко вдовы.
Orphãos somos sem pae, nossas mães são como viuvas.
4 Воду нашу за сребро пихом, дрова наша за цену куповахом:
A nossa agua por dinheiro a bebemos, por preço vem a nossa lenha.
5 на выя нашя гоними быхом, трудихомся, не почихом.
Padecemos perseguição sobre os nossos pescoços: estamos cançados, e nós não temos descanço.
6 Египет даде руку, Ассур в насыщение их.
Aos egypcios estendemos as mãos, e aos syros, para nos fartarem de pão.
7 Отцы наши согрешиша, и несть их, мы же беззакония их подяхом.
Nossos paes peccaram, e já não são: nós levamos as suas maldades.
8 Раби обладаша нами, избавляющаго несть от руку их.
Servos dominam sobre nós; ninguem ha que nos arranque da sua mão.
9 В душах наших носихом хлеб наш, от лица меча в пустыни.
Com perigo de nossas vidas trazemos o nosso pão, por causa da espada do deserto.
10 Кожа наша аки пещь обгоре, разседошася от лица бурей глада.
Nossa pelle se ennegreceu como um forno, por causa do ardor da fome.
11 Жен в Сионе смириша, девиц во градех Иудиных.
Forçaram as mulheres em Sião, as virgens nas cidades de Judah.
12 Князи в руках их повешени быша, старейшины не прославишася.
Os principes foram enforcados pelas mãos; as faces dos velhos não foram reverenciadas.
13 Избраннии плачь подяша, и юноши в кладе изнемогоша.
Aos mancebos tomaram para moer, e os moços tropeçaram debaixo da lenha.
14 И старцы от врат оскудеша, избраннии от песней своих умолкоша.
Os velhos cessaram de se assentarem á porta, os mancebos de sua canção.
15 Разсыпася радость сердец наших, обратися в плачь лик наш,
Cessou o gozo de nosso coração, converteu-se em lamentação a nossa dança.
16 спаде венец со главы нашея: горе нам, яко согрешихом.
Já caiu a corôa da nossa cabeça; ai agora de nós, porque peccámos.
17 О сем смутися сердце наше, о сем померкнуша очи наши.
Portanto desmaiou o nosso coração, por isto se escureceram os nossos olhos.
18 На горе Сионе, яко погибе, лисицы ходиша.
Pelo monte de Sião, que está assolado, as raposas andam por elle.
19 Ты же, Господи, во веки вселишися, престол Твой в род и род.
Tu, Senhor, permaneces eternamente, e o teu throno de geração em geração.
20 Вскую во веки забываеши нас, оставиши ли нас в продолжение дний?
Porque te esquecerias de nós para sempre? porque nos desampararias tanto tempo?
21 Обрати ны, Господи, к Тебе, и обратимся, и вознови дни нашя якоже прежде.
Converte-nos, Senhor, a ti, e nos converteremos: renova os nossos dias como d'antes.
22 Яко отревая отринул еси нас, разгневался еси на ны зело.
Porque nos rejeitarias totalmente? te enfurecerias contra nós em tão grande maneira?
