< Плач Иеремии 5 >

1 Молитва Иеремии пророка. Помяни, Господи, что бысть нам: призри и виждь укоризну нашу:
ای خداوند، به یاد آور که چه بر سر ما آمده است. ببین چگونه رسوا شده‌ایم. سرزمین ما به دست دشمنان افتاده است و خانه‌های ما را بیگانگان تصرف کرده‌اند.
2 достояние наше обратися к чуждим и домы нашя ко иноплеменником:
3 сири быхом, несть отца, матери нашя яко вдовы.
ما یتیمیم؛ پدرانمان کشته و مادرانمان بیوه شده‌اند.
4 Воду нашу за сребро пихом, дрова наша за цену куповахом:
آب خود را می‌خریم و می‌نوشیم و هیزم ما به ما فروخته می‌شود.
5 на выя нашя гоними быхом, трудихомся, не почихом.
در زیر فشار و آزار دشمنان به ستوه آمده‌ایم و آسایش نداریم.
6 Египет даде руку, Ассур в насыщение их.
خود را تسلیم مصر و آشور کرده‌ایم تا نان به دست آوریم و از گرسنگی نمیریم.
7 Отцы наши согрешиша, и несть их, мы же беззакония их подяхом.
پدرانمان گناه کردند و مردند، و اینک جور گناهانشان را ما می‌کشیم.
8 Раби обладаша нами, избавляющаго несть от руку их.
بردگان بر ما حکمرانی می‌کنند و کسی نیست که ما را از دست آنها نجات دهد.
9 В душах наших носихом хлеб наш, от лица меча в пустыни.
برای یک لقمه نان، در بیابانها جانمان را به خطر می‌اندازیم.
10 Кожа наша аки пещь обгоре, разседошася от лица бурей глада.
از شدت گرسنگی در تب می‌سوزیم و پوست بدنمان مثل تنور داغ شده است.
11 Жен в Сионе смириша, девиц во градех Иудиных.
زنان و دختران ما را در اورشلیم و شهرهای یهودا بی‌عصمت کرده‌اند.
12 Князи в руках их повешени быша, старейшины не прославишася.
رهبران ما را به دار کشیده‌اند و مشایخ ما را بی‌حرمت نموده‌اند.
13 Избраннии плачь подяша, и юноши в кладе изнемогоша.
جوانان ما را مانند غلامان، در آسیاب به کارهای سخت وا می‌دارند و کودکان ما زیر بارهای سنگین هیزم، افتان و خیزان راه می‌روند.
14 И старцы от врат оскудеша, избраннии от песней своих умолкоша.
پیران ما دیگر در کنار دروازه‌های شهر نمی‌نشینند؛ جوانان ما دیگر نمی‌رقصند و آواز نمی‌خوانند.
15 Разсыпася радость сердец наших, обратися в плачь лик наш,
شادی از دلهای ما رخت بربسته و رقص ما به ماتم تبدیل شده است.
16 спаде венец со главы нашея: горе нам, яко согрешихом.
وای بر ما که گناه کرده‌ایم و شکوه و جلال خود را از دست داده‌ایم.
17 О сем смутися сердце наше, о сем померкнуша очи наши.
دلهایمان بی‌تاب و چشمانمان تار شده‌اند،
18 На горе Сионе, яко погибе, лисицы ходиша.
زیرا اورشلیم ویران گشته و پناهگاه شغالها شده است.
19 Ты же, Господи, во веки вселишися, престол Твой в род и род.
ای خداوند، تو تا ابد باقی هستی و تخت سلطنت تو بی‌زوال است.
20 Вскую во веки забываеши нас, оставиши ли нас в продолжение дний?
مدت مدیدی است که تو ما را ترک کرده‌ای و دیگر ما را به یاد نمی‌آوری.
21 Обрати ны, Господи, к Тебе, и обратимся, и вознови дни нашя якоже прежде.
ای خداوند، آیا تو ما را به کلی طرد کرده‌ای و تا ابد بر ما غضبناک خواهی بود؟ اگر چنین نیست، پس ما را به سوی خود بازگردان و شکوه دوران گذشتهٔ ما را به ما باز ده.
22 Яко отревая отринул еси нас, разгневался еси на ны зело.

< Плач Иеремии 5 >