Плач Иеремии 5
1 Молитва Иеремии пророка. Помяни, Господи, что бысть нам: призри и виждь укоризну нашу:
Ingatlah, ya TUHAN, apa yang terjadi atas kami, pandanglah dan lihatlah akan kehinaan kami.
2 достояние наше обратися к чуждим и домы нашя ко иноплеменником:
Milik pusaka kami beralih kepada orang lain, rumah-rumah kami kepada orang asing.
3 сири быхом, несть отца, матери нашя яко вдовы.
Kami menjadi anak yatim, tak punya bapa, dan ibu kami seperti janda.
4 Воду нашу за сребро пихом, дрова наша за цену куповахом:
Air kami kami minum dengan membayar, kami mendapat kayu dengan bayaran.
5 на выя нашя гоними быхом, трудихомся, не почихом.
Kami dikejar dekat-dekat, kami lelah, bagi kami tak ada istirahat.
6 Египет даде руку, Ассур в насыщение их.
Kami mengulurkan tangan kepada Mesir, dan kepada Asyur untuk menjadi kenyang dengan roti.
7 Отцы наши согрешиша, и несть их, мы же беззакония их подяхом.
Bapak-bapak kami berbuat dosa, mereka tak ada lagi, dan kami yang menanggung kedurjanaan mereka.
8 Раби обладаша нами, избавляющаго несть от руку их.
Pelayan-pelayan memerintah atas kami; yang melepaskan kami dari tangan mereka tak ada.
9 В душах наших носихом хлеб наш, от лица меча в пустыни.
Dengan bahaya maut karena serangan pedang di padang gurun, kami harus mengambil makanan kami.
10 Кожа наша аки пещь обгоре, разседошася от лица бурей глада.
Kulit kami membara laksana perapian, karena nyerinya kelaparan.
11 Жен в Сионе смириша, девиц во градех Иудиных.
Mereka memperkosa wanita-wanita di Sion dan gadis-gadis di kota-kota Yehuda.
12 Князи в руках их повешени быша, старейшины не прославишася.
Pemimpin-pemimpin digantung oleh tangan mereka, para tua-tua tidak dihormati.
13 Избраннии плачь подяша, и юноши в кладе изнемогоша.
Pemuda-pemuda harus memikul batu kilangan, anak-anak terjatuh karena beratnya pikulan kayu.
14 И старцы от врат оскудеша, избраннии от песней своих умолкоша.
Para tua-tua tidak berkumpul lagi di pintu gerbang, para teruna berhenti main kecapi.
15 Разсыпася радость сердец наших, обратися в плачь лик наш,
Lenyaplah kegirangan hati kami, tari-tarian kami berubah menjadi perkabungan.
16 спаде венец со главы нашея: горе нам, яко согрешихом.
Mahkota telah jatuh dari kepala kami. Wahai kami, karena kami telah berbuat dosa!
17 О сем смутися сердце наше, о сем померкнуша очи наши.
Karena inilah hati kami sakit, karena inilah mata kami jadi kabur:
18 На горе Сионе, яко погибе, лисицы ходиша.
karena bukit Sion yang tandus, di mana anjing-anjing hutan berkeliaran.
19 Ты же, Господи, во веки вселишися, престол Твой в род и род.
Engkau, ya TUHAN, bertakhta selama-lamanya, takhta-Mu tetap dari masa ke masa!
20 Вскую во веки забываеши нас, оставиши ли нас в продолжение дний?
Mengapa Engkau melupakan kami selama-lamanya, meninggalkan kami demikian lama?
21 Обрати ны, Господи, к Тебе, и обратимся, и вознови дни нашя якоже прежде.
Bawalah kami kembali kepada-Mu, ya TUHAN, maka kami akan kembali, baharuilah hari-hari kami seperti dahulu kala!
22 Яко отревая отринул еси нас, разгневался еси на ны зело.
Atau, apa Engkau sudah membuang kami sama sekali? Sangat murkakah Engkau terhadap kami?
