Книга Судей израилевых 4
1 И приложиша сынове Израилевы сотворити злое пред Господем: и Аод умре.
Και έπραξαν οι υιοί Ισραήλ πάλιν πονηρά ενώπιον του Κυρίου, αφού ετελεύτησεν ο Αώδ.
2 И отдаде их Господь в руку Иавина царя Ханаанска, иже царствова во Асоре. И воевода силы его Сисара, и той живяше во Арисофе языков.
Και επώλησεν αυτούς ο Κύριος εις την χείρα του Ιαβείν, βασιλέως Χαναάν, όστις εβασίλευεν εν Ασώρ· και αρχηγός των στρατευμάτων αυτού ήτο ο Σισάρα, όστις κατώκει εκ Αρωσέθ των εθνών.
3 И возопиша сынове Израилевы ко Господу, яко девять сот колесниц железных бяше ему: и той озлоби Израиля зело лет двадесять.
Και εβόησαν προς τον Κύριον οι υιοί Ισραήλ· διότι είχεν εννεακοσίας αμάξας σιδηράς· και αυτός κατέθλιψε σφόδρα τους υιούς Ισραήλ είκοσι έτη.
4 И Деввора, жена пророчица, жена Лафидофова, сия судяше Израилю в то время:
Και η Δεβόρρα, γυνή προφήτις, γυνή του Λαφιδώθ, αύτη έκρινε τον Ισραήλ κατά τον καιρόν εκείνον.
5 и сия живяше под Фиником Деввора между Рамою и между Вефилем, в горе Ефремли: и восхождаху сынове Израилевы к ней тамо на суд.
Και αυτή κατώκει υπό τον φοίνικα της Δεβόρρας, μεταξύ Ραμά και Βαιθήλ, εν τω όρει Εφραΐμ· και ανέβαινον προς αυτήν οι υιοί Ισραήλ διά να κρίνωνται.
6 И посла Деввора, и призва Варака сына Авинеемля из Кедеса Неффалимова, и рече к нему: не заповеда ли тебе Господь Бог Израилев? И пойдеши в гору Фавор, и поймеши с собою десять тысящ мужей от сынов Неффалимлих и от сынов Завулоних:
Και έστειλε και εκάλεσε τον Βαράκ τον υιόν του Αβινεέμ από Κέδες-νεφαλί, και είπε προς αυτόν, Δεν πρόσταξε Κύριος ο Θεός του Ισραήλ, λέγων, Ύπαγε και σύναξον δύναμιν εν τω όρει Θαβώρ και λάβε μετά σου δέκα χιλιάδας ανδρών εκ των υιών Νεφθαλί και εκ των υιών Ζαβουλών,
7 и приведу к тебе в водотечь Кисонь Сисару воеводу силы Иавини, и колесницы его, и множество (вой) его, и предам его в руки твоя.
και θέλω επισύρει προς σε εις τον ποταμόν Κισών τον Σισάρα, τον αρχηγόν του στρατεύματος Ιαβείν, και τας αμάξας αυτού και το πλήθος αυτού, και θέλω παραδώσει αυτόν εις την χείρα σου;
8 И рече к ней Варак: аще пойдеши со мною, пойду, и аще не пойдеши со мною, не пойду: яко не вем дне, в оньже благоустроит Господь Ангела со мною.
Και είπε προς αυτήν ο Βαράκ, Εάν συ έλθης μετ' εμού, θέλω υπάγει· αλλ' εάν δεν έλθης μετ' εμού, δεν θέλω υπάγει.
9 И рече Деввора к нему: идущи пойду с тобою: обаче веждь, яко не будет тебе слава на пути, в оньже ты идеши: понеже в руку женску предаст Господь Сисару. И воста Деввора и пойде с Вараком до Кадиса.
Η δε είπε, Θέλω ελθεί εξάπαντος μετά σού· πλην δεν θέλεις λάβει τιμήν εν τη οδώ εις την οποίαν υπάγεις· διότι εις χείρα γυναικός θέλει πωλήσει ο Κύριος τον Σισάρα. Και η Δεβόρρα εσηκώθη και υπήγε μετά του Βαράκ εις Κέδες.
10 И воззва Варак Завулона и Неффалима до Кадиса, и поидоша вслед его десять тысящ мужей, и иде с ним Деввора.
Και συνεκάλεσεν ο Βαράκ τον Ζαβουλών και τον Νεφθαλί εις Κέδες, και ανέβη μετά δέκα χιλιάδων ανδρών κατά πόδας αυτού· και η Δεβόρρα ανέβη μετ' αυτού.
11 И Хавер Киней отлучися от Кены и от сынов Иовава, ужика Моисеова: и потче кущу свою под дубом Почивающих, иже есть при Кедесе.
Ο δε Έβερ ο Κεναίος, εκ των υιών του Οβάβ πενθερού του Μωϋσέως, είχε χωρισθή από των Κεναίων και είχε στήσει την σκηνήν αυτού έως της δρυός Ζααναείμ, της πλησίον Κέδες.
12 И возвестиша Сисаре, яко взыде Варак сын Авинеемль на гору Фавор.
Και ανήγγειλαν προς τον Σισάρα, ότι Βαράκ ο υιός του Αβινεέμ ανέβη εις το όρος Θαβώρ.
13 И созва Сисара вся колесницы своя, девять сот колесниц железных, и вся люди иже с ним, от Арисофа языков в водотечь Кисонь.
Και συνήθροισεν ο Σισάρα πάσας τας αμάξας αυτού, εννεακοσίας αμάξας σιδηράς, και πάντα τον λαόν τον μετ' αυτού, από Αρωσέθ των εθνών εις τον ποταμόν Κισών.
14 И рече Деввора к Вараку: востани, яко сей день, в оньже предаде Господь Сисару в руку твою, зане Господь изыдет пред тобою. И сниде Варак с горы Фавор, и десять тысящ мужей вслед его.
Και είπεν η Δεβόρρα προς τον Βαράκ, Σηκώθητι· διότι αύτη είναι η ημέρα, καθ' ην ο Κύριος παρέδωκε τον Σισάρα εις την χείρα σου· δεν εξήλθεν ο Κύριος έμπροσθέν σου; Και κατέβη ο Βαράκ από του όρους Θαβώρ και δέκα χιλιάδες άνδρες κατόπιν αυτού.
15 И сотре Господь Сисару и вся колесницы его и весь полк его острием меча пред Вараком. И сниде Сисара с колесницы своея и побеже ногами своими.
Και κατετρόπωσεν ο Κύριος τον Σισάρα και πάσας τας αμάξας και παν το στράτευμα, εν στόματι μαχαίρας, έμπροσθεν του Βαράκ· και κατέβη ο Σισάρα από της αμάξης και έφυγε πεζός.
16 И Варак гоняй вслед колесниц его и вслед полка, даже до Дубравы языков. И паде весь полк Сисарин острием меча: не остася ни един.
Κατεδίωξε δε ο Βαράκ κατόπιν των αμαξών και κατόπιν του στρατεύματος έως της Αρωσέθ των εθνών· και έπεσε παν το στράτευμα του Σισάρα εν στόματι μαχαίρας· δεν έμεινεν ουδέ εις.
17 И Сисара убеже ногами своими в кущу Иаили, жены Хавера Кинеева: яко мир бяше между Иавином царем Асорским и между домом Хавера Кинеева.
Και έφυγεν ο Σισάρα πεζός εις την σκηνήν της Ιαήλ, γυναικός του Έβερ του Κεναίου· διότι ήτο ειρήνη μεταξύ του Ιαβείν βασιλέως της Ασώρ και του οίκου του Έβερ του Κεναίου.
18 И изыде Иаиль во сретение Сисаре и рече к нему: уклонися, господине мой, уклонися ко мне, не бойся. И уклонися к ней в кущу: и покры его одеждею своею.
Και εξήλθεν η Ιαήλ εις συνάντησιν του Σισάρα και είπε προς αυτόν, Είσελθε, κύριέ μου, είσελθε προς εμέ· μη φοβού. Και ότε εισήλθε προς αυτήν εις την σκηνήν, εσκέπασεν αυτόν με κάλυμμα.
19 И рече Сисара к ней: напой мя мало воды, яко возжаждах. И отреши мех млечный, и напои его, и покры его.
Και είπε προς αυτήν. Πότισόν με, παρακαλώ, ολίγον ύδωρ, διότι εδίψησα. Και ήνοιξε τον ασκόν του γάλακτος και επότισεν αυτόν και εσκέπασεν αυτόν.
20 И рече к ней Сисара: стани во дверех кущи, и будет аще кто приидет к тебе, и вопросит тя, и речет: есть ли зде муж? И речеши: несть.
Και είπε προς αυτήν, Στήθι εις την θύραν της σκηνής, και εάν έλθη τις και σε ερωτήση, λέγων, Είναί τις ενταύθα; ειπέ, Ουχί.
21 И взя Иаиль, жена Хаверова, кол кущный, и взя млат в руку свою, и вниде к нему тихо, и водрузи кол во скрании его, и пронзе до земли: и сей утруждся спаше, и издше.
Και έλαβεν Ιαήλ η γυνή του Έβερ τον πάσσαλον της σκηνής, και βαλούσα σφύραν εις την χείρα αυτής, υπήγεν ησύχως προς αυτόν και ενέπηξε τον πάσσαλον εις τον μήνιγγα αυτού, ώστε εκαρφώθη εις την γήν· διότι αυτός αποκαμωμένος ων εκοιμάτο βαθέως. Και απέθανε.
22 И се, Варак гоняй Сисару. И изыде Иаиль во сретение ему и рече ему: прииди, и покажу тебе мужа, егоже ты ищеши. И вниде к ней, и се, Сисара лежаше мертв, и кол во скрании его.
Και ιδού, ο Βαράκ κατεδίωκε τον Σισάρα· η δε Ιαήλ εξήλθεν εις συνάντησιν αυτού και είπε προς αυτόν, Ελθέ, και θέλω σοι δείξει τον άνδρα τον οποίον ζητείς. Και ότε εισήλθε προς αυτήν, ιδού, ο Σισάρα έκειτο νεκρός, και ο πάσσαλος εις τον μήνιγγα αυτού.
23 И покори Господь Бог в той день Иавина царя Ханааня пред сыны Израилевыми:
Και εταπείνωσεν ο Θεός κατά την ημέραν εκείνην τον Ιαβείν βασιλέα Χαναάν έμπροσθεν των υιών Ισραήλ.
24 и хождаше рука сынов Израилевых ходящи, и ожесточися на Иавина царя Ханаанска, дондеже истребиша его.
Και εκραταιούτο η χειρ των υιών Ισραήλ και κατίσχυεν επί Ιαβείν βασιλέα Χαναάν, εωσού εξωλόθρευσαν τον Ιαβείν βασιλέα Χαναάν.
