Книга Судей израилевых 11
1 И бяше Иеффай Галаадитянин силен крепостию: и той бысть сын жены блудницы, яже роди Галааду Иеффая.
| و یفتاح جلعادی مردی زورآور، شجاع، وپسر فاحشه‌ای بود، و جلعاد یفتاح را تولیدنمود. | ۱ |
2 И роди жена Галаадова сынов ему: и возмужаша сынове жены и изгнаша Иеффая, и рекоша ему: не наследиши в дому отца нашего, яко сын жены блудныя еси ты.
| و زن جلعاد پسران برای وی زایید، وچون پسران زنش بزرگ شدند یفتاح را بیرون کرده، به وی گفتند: «تو در خانه پدر ما میراث نخواهی یافت، زیرا که تو پسر زن دیگر هستی.» | ۲ |
3 И отбеже Иеффай от лица братии своея и вселися в земли Тов: и собирахуся ко Иеффаю мужие праздни, и хождаху с ним.
| پس یفتاح از حضور برادران خود فرار کرده، درزمین طوب ساکن شد، و مردان باطل نزد یفتاح جمع شده، همراه وی بیرون می‌رفتند. | ۳ |
4 И бысть по днех сих, и воеваша сынове Аммони на Израиля.
| و واقع شد بعد از مرور ایام که بنی عمون بااسرائیل جنگ کردند. | ۴ |
5 И егда воеваша сынове Аммони на Израиля, и поидоша старейшины Галаадовы пояти Иеффая от земли Тов,
| و چون بنی عمون بااسرائیل جنگ کردند، مشایخ جلعاد رفتند تایفتاح را از زمین طوب بیاروند. | ۵ |
6 и рекоша ко Иеффаю: прииди и буди нам началник, и ополчимся на сыны Аммони.
| و به یفتاح گفتندبیا سردار ما باش تا با بنی عمون جنگ نماییم.» | ۶ |
7 И рече Иеффай старейшинам Галаадским: не вы ли возненавидесте мя, и изгнасте мя из дому отца моего, и отпустисте мя от себе? И почто приидосте ко мне ныне, егда нужду возиместе?
| یفتاح به مشایخ جلعاد گفت: «آیا شما به من بغض ننمودید؟ و مرا از خانه پدرم بیرون نکردید؟ و الان چونکه در تنگی هستید چرا نزدمن آمده‌اید؟» | ۷ |
8 И рекоша старейшины Галаадстии ко Иеффаю: сего ради ныне приидохом к тебе, да пойдеши с нами, и ополчимся на сыны Аммони: и будеши нам князь всем живущым в Галааде.
| مشایخ جلعاد به یفتاح گفتند: «از این سبب الان نزد تو برگشته‌ایم تا همراه ما آمده، بابنی عمون جنگ نمایی، و بر ما و بر تمامی ساکنان جلعاد سردار باشی.» | ۸ |
9 И рече Иеффай ко старейшинам Галаадовым: аще возвращаете мя ополчитися на сыны Аммони, и предаст их Господь предо мною, и аз вам буду ли князь?
| یفتاح به مشایخ جلعادگفت: «اگر مرا برای جنگ کردن با بنی عمون بازآورید و خداوند ایشان را به‌دست من بسپارد، آیامن سردار شما خواهم بود.» | ۹ |
10 И рекоша старейшины Галаадстии ко Иеффаю: Господь да будет послух между нами, аще по слову твоему тако не сотворим.
| و مشایخ جلعاد به یفتاح گفتند: «خداونددر میان ما شاهد باشد که البته برحسب سخن توعمل خواهیم نمود. | ۱۰ |
11 И пойде Иеффай со старейшинами Галаадскими, и поставиша его людие над собою главу и князя: и глагола Иеффай вся словеса своя пред Господем в Массифе.
| پس یفتاح با مشایخ جلعاد رفت و قوم او را بر خود رئیس و سردارساختند، و یفتاح تمام سخنان خود را به حضورخداوند در مصفه گفت. | ۱۱ |
12 И посла Иеффай послы к царю сынов Аммоних, глаголя: что мне и тебе, яко пришел еси ко мне воевати на земли моей?
| و یفتاح قاصدان نزد ملک بنی عمون فرستاده، گفت: «تو را با من چه‌کار است که نزد من آمده‌ای تا با زمین من جنگ نمایی؟» | ۱۲ |
13 И рече царь сынов Аммоних к послом Иеффаевым: яко взя Израиль землю мою, егда изыде из Египта, от Арнона даже до Иавока и до Иордана: и ныне возврати ю с миром, и отиду.
| ملک بنی عمون به قاصدان یفتاح گفت: «از این سبب که اسرائیل چون از مصر بیرون آمدند زمین مرا ازارنون تا یبوق و اردن گرفتند، پس الان آن زمینهارا به سلامتی به من رد نما.» | ۱۳ |
14 И возвратишася послы ко Иеффаю. И приложи еще Иеффай, и посла послы к царю сынов Аммоних, и рекоша ему:
| و یفتاح بار دیگر قاصدان نزد ملک بنی عمون فرستاد. | ۱۴ |
15 тако глаголет Иеффай: не взя Израиль земли Моавли и земли сынов Аммоних,
| و او را گفت که «یفتاح چنین می‌گوید: اسرائیل زمین موآب و زمین بنی عمون را نگرفت. | ۱۵ |
16 понеже егда исхождаше из Египта, пойде Израиль по пустыни до моря Чермнаго, и прииде до Кадиса:
| زیرا که چون اسرائیل از مصر بیرون آمدند، در بیابان تا بحر قلزم سفر کرده، به قادش رسیدند.» | ۱۶ |
17 и посла Израиль послы к царю Едомску, глаголя: да прейду сквозе землю твою: и не послуша царь Едомск: такожде посыла и к царю Моавску, и не восхоте: и седе Израиль в Кадисе:
| و اسرائیل رسولان نزد ملک ادوم فرستاده، گفتند: «تمنا اینکه از زمین تو بگذریم. اما ملک ادوم قبول نکرد، و نزد ملک موآب نیز فرستادند و او راضی نشد، پس اسرائیل در قادش ماندند. | ۱۷ |
18 и иде пустынею, и обыде землю Едомлю и землю Моавлю, и прииде на востоки солнца земли Моавли, и ополчися об ону страну Арнона, и не вниде в пределы Моавли, яко Арнон бяше предел Моавль:
| پس در بیابان سیر کرده، زمین ادوم و زمین موآب را دور زدند و به‌جانب شرقی زمین موآب آمده، به آن طرف ارنون اردو زدند، وبه حدود موآب داخل نشدند، زیرا که ارنون حدموآب بود. | ۱۸ |
19 и посла Израиль послы к Сиону царю Аморрейску, царю Есевонску, и рече к нему Израиль: да прейдем по земли твоей до места нашего:
| و اسرائیل رسولان نزد سیحون، ملک اموریان، ملک حشبون، فرستادند، واسرائیل به وی گفتند: تمنا اینکه از زمین تو به مکان خود عبور نماییم. | ۱۹ |
20 и не восхоте Сион Израилю преити по пределом своим, и собра Сион вся люди своя, и ополчися во Иасе, и воева на Израиля:
| اما سیحون بر اسرائیل اعتماد ننمود تا از حدود او بگذرند، بلکه سیحون تمامی قوم خود را جمع کرده، در یاهص اردوزدند و با اسرائیل جنگ نمودند. | ۲۰ |
21 и предаде Господь Бог Израилев Сиона и вся люди его в руки Израиля, и изби их:
| و یهوه خدای اسرائیل سیحون و تمامی قومش را به‌دست اسرائیل تسلیم نمود که ایشان را شکست دادند، پس اسرائیل تمامی زمین اموریانی که ساکن آن ولایت بودند در تصرف آوردند. | ۲۱ |
22 и наследова Израиль всю землю Аморреа живущаго на земли той: и взя весь предел Аморрейск от Арнона даже до Иавока, и от пустыни до Иордана:
| و تمامی حدود اموریان را از ارنون تا بیوق و از بیابان تااردن به تصرف آوردند. | ۲۲ |
23 и ныне Господь Бог Израилев изгна Аморреа от лица людий Своих Израиля, и ты ли хощеши наследити его?
| پس حال یهوه، خدای اسرائیل، اموریان را از حضور قوم خود اسرائیل اخراج نموده است، و آیا تو آنها را به تصرف خواهی آورد؟ | ۲۳ |
24 Ни, но елико даде в наследие тебе Хамос бог твой, сия да наследиши: а всех, ихже изгна Господь Бог наш от лица нашего, сия мы наследим:
| آیا آنچه خدای تو، کموش به تصرف تو بیاورد، مالک آن نخواهی شد؟ وهمچنین هرکه را یهوه، خدای ما از حضور مااخراج نماید آنها را مالک خواهیم بود. | ۲۴ |
25 и ныне еда лучший еси ты Валака сына Сепфорова, царя Моавля? Не бранию ли боряшеся со Израилем, или воюя воева его?
| و حال آیا تو از بالاق بن صفور، ملک موآب بهتر هستی وآیا او با اسرائیل هرگز مقاتله کرد یا با ایشان جنگ نمود؟ | ۲۵ |
26 Егда вселися Израиль во Есевоне и в пределех его, и во Ароире и в пределех его, и во всех градех, иже у Иордана, триста лет, и почто не избавил еси их во время оно?
| هنگامی که اسرائیل در حشبون ودهاتش و عروعیر و دهاتش و در همه شهرهایی که بر کناره ارنون است، سیصد سال ساکن بودند پس در آن مدت چرا آنها را باز نگرفتید؟ | ۲۶ |
27 Аз же не согреших тебе, и ты твориши со мною зло, воюя на мя: да судит Господь судяй днесь между сыны Израилевыми и между сыны Аммони.
| من به تو گناه نکردم بلکه تو به من بدی کردی که با من جنگ می‌نمایی. پس یهوه که داور مطلق است امروز در میان بنی‌اسرائیل و بنی عمون داوری نماید.» | ۲۷ |
28 И не послуша царь сынов Аммоних словес Иеффаевых, яже посылаше к нему.
| اما ملک بنی عمون سخن یفتاح را که به او فرستاده بود، گوش نگرفت. | ۲۸ |
29 И бысть на Иеффаи Дух Господень, и прейде Галаада и Манассию, и прейде Стражбу Галаадову, и от Стражбы Галаадовы иде на ону страну сынов Аммоних.
| و روح خداوند بر یفتاح آمد و او از جلعادو منسی گذشت و از مصفه جلعاد عبور کرد و ازمصفه جلعاد به سوی بنی عمون گذشت. | ۲۹ |
30 И обеща Иеффай обет Господеви и рече: аще преданием предаси сыны Аммони в руку мою,
| ویفتاح برای خداوند نذر کرده، گفت: «اگربنی عمون را به‌دست من تسلیم نمایی، | ۳۰ |
31 и будет исходяй, иже аще изыдет из врат дому моего во сретение мне, егда возвращуся с миром от сынов Аммоних, и будет Господеви, и вознесу его во всесожжение.
| آنگاه وقتی که به سلامتی از بنی عمون برگردم، هر‌چه به استقبال من از در خانه‌ام بیرون آید از آن خداوندخواهد بود، و آن را برای قربانی سوختنی خواهم گذرانید.» | ۳۱ |
32 И прииде Иеффай к сыном Аммоним воевати на ня: и предаде я Господь в руце его
| پس یفتاح به سوی بنی عمون گذشت تا با ایشان جنگ نماید، و خداوند ایشان را به‌دست او تسلیم کرد. | ۳۲ |
33 и изби их от Ароира, дондеже приити в Мениф, двадесять градов, и даже до Авеля Виноградов, язвою великою зело. И покорени быша сынове Аммони пред лицем сынов Израилевых.
| و ایشان را از عروعیرتا منیت که بیست شهر بود و تا آبیل کرامیم به صدمه بسیار عظیم شکست داد، و بنی عمون ازحضور بنی‌اسرائیل مغلوب شدند. | ۳۳ |
34 И прииде Иеффай в Массифу в дом свой: и се, дщерь его исхождаше во сретение его с тимпаны и лики: и сия бяше единородна ему возлюбленна: и не бе ему сына, ни другия дщере, кроме ея.
| و یفتاح به مصفه به خانه خود آمد و اینک دخترش به استقبال وی با دف و رقص بیرون آمدو او دختر یگانه او بود و غیر از او پسری یادختری نداشت. | ۳۴ |
35 И бысть егда увиде ю сам, растерза ризы своя и рече: о, дщи моя, смущающи смутила мя еси: и ты ныне в претыкание была еси пред очима моима: аз бо отверзох уста моя на тя ко Господу и не возмогу вспять возвратити.
| و چون او را دید، لباس خودرا دریده، گفت: «آه‌ای دختر من، مرا بسیار ذلیل کردی و تو یکی از آزارندگان من شدی، زیرا دهان خود را به خداوند باز نموده‌ام و نمی توانم برگردم.» | ۳۵ |
36 И рече к нему: отче, аще отверзл еси уста твоя ко Господу, сотвори мне, якоже изыде изо уст твоих, занеже сотвори тебе Господь месть врагом твоим от сынов Аммоних.
| و او وی را گفت: «ای پدر من دهان خود را نزد خداوند باز کردی پس با من چنانکه ازدهانت بیرون آمد عمل نما، چونکه خداوند انتقام تو را از دشمنانت بنی عمون کشیده است.» | ۳۶ |
37 И рече ко отцу своему: сотвори, отче мой, сие слово: остави мя два месяца, да пойду и взыду на горы и плачуся девства моего аз и другини мои.
| و به پدر خود گفت: «این کار به من معمول شود. دو ماه مرا مهلت بده تا رفته بر کوهها گردش نمایم وبرای بکریت خود با رفقایم ماتم گیرم.» | ۳۷ |
38 И рече: иди. И отпусти ю на два месяца: и иде сама и другини ея, и плакася девства своего на горах.
| اوگفت: «برو». و او را دو ماه روانه نمود پس او بارفقای خود رفته، برای بکریتش بر کوهها ماتم گرفت. | ۳۸ |
39 И бысть в конце двою месяцу, и возвратися ко отцу своему: и сотвори на ней обет свой, имже обещася: и сия не позна мужа. И бысть в повеление во Израили:
| و واقع شد که بعد از انقضای دو ماه نزدپدر خود برگشت و او موافق نذری که کرده بود به او عمل نمود، و آن دختر مردی را نشناخت، پس در اسرائیل عادت شد، | ۳۹ |
40 от дний до дний исхождаху дщери Израилевы плакати о дщери Иеффая Галаадитина четыри дни в лете.
| که دختران اسرائیل سال به سال می‌رفتند تا برای دختر یفتاح جلعادی چهار روز در هر سال ماتم گیرند. | ۴۰ |
