Книга Иисуса Навина 22
1 Тогда созва Иисус сыны Рувимли и сыны Гадовы и полплемене Манассиина, и рече им:
Allora Giosuè convocò i Rubeniti, i Gaditi e metà della tribù di Manàsse
2 вы слышасте вся, елика заповеда вам Моисей раб Господень, и послушасте гласа моего, по всему елика заповедах вам:
e disse loro: «Voi avete osservato quanto Mosè, servo del Signore, vi aveva ordinato e avete obbedito alla mia voce, in tutto quello che io vi ho comandato.
3 не остависте братии вашея в сия дни и множайшыя, даже до дне сего: сохранисте заповедь Господа Бога вашего:
Non avete abbandonato i vostri fratelli durante questo lungo tempo fino ad oggi e avete osservato il comando del Signore vostro Dio.
4 ныне же упокои Господь Бог ваш братию вашу, якоже рече им: ныне убо возвратившеся отидите в домы вашя и в землю обдержания вашего, юже даде вам Моисей раб Господень об ону страну Иордана:
Ora che il Signore vostro Dio ha dato tranquillità ai vostri fratelli, come aveva loro promesso, tornate e andate alle vostre tende, nel paese che vi appartiene, e che Mosè, servo del Signore, vi ha assegnato oltre il Giordano.
5 но сохраните зело творити заповеди и закон, егоже заповеда вам Моисей раб Господень, любити Господа Бога вашего и ходити во всех путех Его, хранити заповеди Его и прилежати Ему и служити Ему от всего сердца вашего и от всея души вашея.
Soltanto abbiate gran cura di eseguire i comandi e la legge che Mosè, servo del Signore, vi ha dato, amando il Signore vostro Dio, camminando in tutte le sue vie, osservando i suoi comandi, restando fedeli a lui e servendolo con tutto il cuore e con tutta l'anima».
6 И благословив их Иисус отпусти их: и отидоша в домы своя.
Poi Giosuè li benedisse e li congedò ed essi tornarono alle loro tende.
7 И полу (племене) Манассиину даде Моисей (обдержание) в Васане, и половине даде Иисус с братиею их у Иордана к морю. И егда отпусти их Иисус в домы их, и благослови их:
Mosè aveva dato a metà della tribù di Manàsse un possesso in Basan e Giosuè diede all'altra metà un possesso tra i loro fratelli, di qua del Giordano, a occidente. Quando Giosuè li rimandò alle loro tende e li benedisse,
8 и со имением многим отидоша в домы своя: и скоты многи зело, и сребро и злато, и медь и железо, и ризы многи зело, и разделиша плен врагов своих с братиею своею.
aggiunse: «Voi tornate alle vostre tende con grandi ricchezze, con bestiame molto numeroso, con argento, oro, rame, ferro e con grande quantità di vesti; dividete con i vostri fratelli il bottino, tolto ai vostri nemici».
9 И возвратившеся отидоша сынове Рувимли и сынове Гадовы и полплемене Манассиина от сынов Израилевых, от Силома земли Ханаани, отити в землю Галаадску, в землю обдержания своего, юже наследиша по повелению Господню рукою Моисеовою.
I figli di Ruben, i figli di Gad e metà della tribù di Manàsse dunque tornarono, dopo aver lasciato gli Israeliti a Silo, nel paese di Canaan, per andare nel paese di Gàlaad, il paese di loro proprietà, che avevano ricevuto in possesso, in forza del comando del Signore, per mezzo di Mosè.
10 И приидоша в Галилоф Иорданск, иже есть в земли Ханаани: и создаша сынове Рувимли и сынове Гадовы и полплемене Манассиина тамо олтарь у Иордана, олтарь велик еже видети.
Quando furono giunti alle Curve del Giordano, che sono nel paese di Canaan, i figli di Ruben, i figli di Gad e metà della tribù di Manàsse vi costruirono un altare, presso il Giordano: un altare di forma grandiosa.
11 И услышаша сынове Израилевы глаголющих: се, создаша сынове Рувимли и сынове Гадовы и полплемене Манассиина олтарь у пределов земли Ханаани, в галилофе у Иордана об ону страну сынов Израилевых.
Gli Israeliti udirono che si diceva: «Ecco i figli di Ruben, i figli di Gad e metà della tribù di Manàsse hanno costruito un altare di fronte al paese di Canaan, alle Curve del Giordano, dalla parte degli Israeliti».
12 И услышаша сынове Израилевы, и собрашася вси сынове Израилевы в Силон, еже возшедше воевати их.
Quando gli Israeliti seppero questo, tutta la loro comunità si riunì a Silo per muover loro guerra.
13 И послаша сынове Израилевы к сыном Рувимлим и к сыном Гадовым и к полуплемени Манассиину в землю Галаадску Финееса сына Елеазара, сына Аарона жерца,
Gli Israeliti mandarono ai figli di Ruben, ai figli di Gad e metà della tribù di Manàsse nel paese di Gàlaad, Pincas, figlio del sacerdote Eleazaro,
14 и десять князей с ним: князь един от дому отечества, от всех племен сынов Израилевых: мужие князи домов отечеств их, иже суть тысященачалницы Израилевы.
e con lui dieci capi, un capo per ciascun casato paterno di tutte le tribù d'Israele:
15 И приидоша к сыном Рувимлим и к сыном Гадовым и к полуплемени Манассиину в землю Галаадову, и реша к ним, глаголюще:
tutti erano capi di un casato paterno fra i gruppi di migliaia d'Israele; essi andarono dai figli di Ruben, dai figli di Gad e da metà della tribù di Manàsse nel paese di Gàlaad e dissero loro:
16 сия глаголет весь сонм Господень: кое прегрешение сие, имже согрешисте пред Господем Богом Израилевым, отвратитися днесь от Господа Бога Израилева, создавше себе требище, еже отступником вам быти днесь от Господа?
«Dice tutta la comunità del Signore: Che è questa infedeltà, che avete commessa contro il Dio d'Israele, desistendo oggi dal seguire il Signore, costruendovi un altare per ribellarvi oggi al Signore?
17 Еда мал вам грех Фогоров, яко не очистихомся от него даже до сего дне? И бысть язва в сонме Господни:
Non ci basta l'iniquità di Peor, della quale non ci siamo ancora purificati oggi e che attirò quel flagello sulla comunità del Signore?
18 и вы отвратистеся днесь от Господа: и будет егда отступите днесь от Господа, и заутра на всем Израили будет гнев Господень:
Voi oggi desistete dal seguire il Signore! Poiché oggi vi siete ribellati al Signore, domani egli si adirerà contro tutta la comunità d'Israele.
19 и ныне аще мала вам земля обдержания вашего, прейдите вы в землю обдержания Господня, идеже пребывает скиния Господня, и наследите среде нас, и не будите отступницы от Господа, и от нас не отступите, за еже создати вам требище кроме олтаря Господа Бога нашего:
Se ritenete immondo il paese che possedete, ebbene, passate nel paese che è possesso del Signore, dove è stabilita la Dimora del Signore, e stabilitevi in mezzo a noi; ma non ribellatevi al Signore e non fate di noi dei ribelli, costruendovi un altare oltre l'altare del Signore nostro Dio.
20 не се ли Ахар сын Заранов прегрешением прегреши от проклятия, и бысть на весь сонм Израилев гнев? Аще и един бяше, но не един умре грехом своим.
Quando Acan figlio di Zerach commise un'infedeltà riguardo allo sterminio, non venne forse l'ira del Signore su tutta la comunità d'Israele sebbene fosse un individuo solo? Non dovette egli morire per la sua colpa?».
21 И отвещаша сынове Рувимли и сынове Гадовы и полплемене Манассиина, и реша тысященачалником Израилевым, глаголюще:
Allora i figli di Ruben, i figli di Gad e metà della tribù di Manàsse risposero e dissero ai capi dei gruppi di migliaia d'Israele:
22 Бог бог, Господь есть, и Бог бог Господь Сам весть, и Израиль сам познает, аще во отступлении прегрешихом пред Господем, да не избавит нас во днешний день:
«Dio, Dio, Signore! Dio, Dio, Signore! Lui lo sa, ma anche Israele lo sappia. Se abbiamo agito per ribellione o per infedeltà verso il Signore, che Egli non ci salvi oggi!
23 и аще создахом себе требище, еже отступити нам от Господа Бога нашего, или вознести нам нань жертву всесожжений, или еже сотворити на нем жертву спасения, Сам Господь взыщет:
Se abbiamo costruito un altare per desistere dal seguire il Signore; se è stato per offrire su di esso olocausti od oblazioni e per fare su di esso sacrifici di comunione, il Signore stesso ce ne chieda conto!
24 но ради благоговения глагола сотворихом сие, глаголюще: да не рекут заутра чада ваша чадом нашым, глаголюще: что вам и Господеви Богу Израилеву?
In verità l'abbiamo fatto preoccupati di questo: pensando cioè che in avvenire i vostri figli potessero dire ai nostri figli: Che avete in comune voi con il Signore Dio d'Israele?
25 И пределы постави Господь между вами и нами, сынове Рувимли и сынове Гадовы, Иордан, и несть вам части Господни: и отчуждят сынове ваши сынов наших, яко да не служат Господу:
Il Signore ha posto il Giordano come confine tra noi e voi, figli di Ruben e figli di Gad; voi non avete parte alcuna con il Signore! Così i vostri figli farebbero desistere i nostri figli dal temere il Signore.
26 и рекохом сотворити сице, еже создати требище сие, не приношений ради, ниже жертв ради,
Perciò abbiamo detto: Costruiamo un altare, non per olocausti, né per sacrifici,
27 но да будет свидетелство сие между вами и нами и между роды нашими по нас, еже служити службу Господеви пред ним в приношениих наших и в жертвах наших и в жертвах спасений наших: и да не рекут чада ваша заутра чадом нашым: несть вам части Господни.
ma perchèma perché sia testimonio fra noi e voi e fra i nostri discendenti dopo di noi, dimostrando che vogliamo servire al Signore dinanzi a lui, con i nostri olocausti, con le nostre vittime e con i nostri sacrifici di comunione. Così i vostri figli non potranno un giorno dire ai nostri figli: Voi non avete parte alcuna con il Signore.
28 И рекохом: аще будет когда, и возглаголют к нам или к родом нашым заутра и рекут: зрите подобие жертвенника Господня, егоже сотвориша отцы наши, не приношения ради, ниже жертв ради, но свидетелство есть между нами и между вами и между сыны нашими:
Abbiamo detto: Se in avvenire essi diranno questo a noi o ai nostri discendenti, noi risponderemo: Guardate la forma dell'altare del Signore, che i nostri padri fecero, non per olocausti, né per sacrifici, ma perché fosse di testimonio fra noi e voi.
29 да не будет убо нам отступити от Господа, еже отвратитися во днешний день от Господа, еже сотворити нам жертвенник приношением и жертвам саламин и жертве спасения, кроме олтаря Господа Бога нашего, иже есть пред скиниею Его.
Lungi da noi l'idea di ribellarci al Signore e di desistere dal seguire il Signore, costruendo un altare per olocausti, per oblazioni o per sacrifici, oltre l'altare del Signore nostro Dio, che è davanti alla sua Dimora!».
30 И услышавше Финеес жрец и вси князи сонма, и тысященачалницы Израилевы, иже быша с ним, словеса сия, яже глаголаша сынове Рувимли и сынове Гадовы и полплемене Манассиина, и угодно им бысть сие.
Quando Pincas e i capi della comunità, i capi dei gruppi di migliaia d'Israele che erano con lui, udirono le parole dette dai figli di Ruben, dai figli di Gad e dai figli di Manàsse, ne rimasero soddisfatti.
31 И рече Финеес жрец сыном Рувимлим и сыном Гадовым и полуплемени Манассиину: днесь познахом, яко с нами есть Господь, иже не погрешисте пред Господем прегрешения, но днесь избависте сыны Израилевы от руки Господни.
Pincas, figlio del sacerdote Eleazaro, disse ai figli di Ruben, ai figli di Gad e ai figli di Manàsse: «Oggi riconosciamo che il Signore è in mezzo a noi, poiché non avete commesso questa infedeltà verso il Signore; così avete preservato gli Israeliti dal castigo del Signore».
32 И возвратися Финеес жрец и князи отечеств от сынов Рувимлих и от сынов Гадовых и от полуплемене Манассиина от земли Галаадовы в землю Ханааню к сыном Израилевым: и отвещаша им словеса сия.
Pincas, figlio del sacerdote Eleazaro, e i capi lasciarono i figli di Ruben e i figli di Gad e tornarono dal paese di Gàlaad al paese di Canaan presso gli Israeliti, ai quali riferirono l'accaduto.
33 И угодно бысть слово сие сыном Израилевым, и благословиша Бога сынове Израилевы и рекоша: ктому да не изыдем к ним на брань потребити землю сынов Рувимлих и сынов Гадовых и полуплемене Манассиина. И вселишася на ней.
La cosa piacque agli Israeliti, i quali benedissero Dio e non parlarono più di muover guerra ai figli di Ruben e di Gad, per devastare il paese che essi abitavano.
34 И нарече Иисус требище сынов Рувимлих и сынов Гадовых и полуплемене Манассиина и рече: яко свидение есть между ими, яко Господь бог Бог их есть.
I figli di Ruben e i figli di Gad chiamarono quell'altare Testimonio perché dissero: «Esso è testimonio fra di noi che il Signore è Dio».
