< Книга Иисуса Навина 16 >

1 И быша пределы сынов Иосифовых от Иордана иже ко Иерихону от восток, и восходят от Иерихона в горную пустыню в Вефиль,
Йүсүпниң әвлатлириға чәк ташлинип чиққан мирас зимин болса Йерихоға туташ болған Иордан дәриясидин тартип, Йерихониң шәриқ тәрипидики көлләргичә болған жутлар вә Йериходин чиқип, чөлдин өтүп Бәйт-Әлниң тағлиқ райониға созулған жутлар еди.
2 и исходят от Вефиля в Лузу, и преходят к пределом Ахиатарофа:
Чегариси Бәйт-Әлдин тартип Лузға, андин Аркийларниң чегарисидики Атаротқа йетип,
3 и прейдут к морю к пределом Иефалтимским, даже до предел Вефорона нижняго и даже до Газера, и будет исход их к морю.
андин ғәрип тәрипигә берип, Яфләтийләрниң чегарисиға тутишуп, Астин Бәйт-Һоронниң четигә чүшүп, Гәзәргә берип деңизда ахирлишатти.
4 И наследствоваша сынове Иосифовы Ефрем и Манассий,
Йүсүпниң әвлатлири, йәни Манассәһ билән Әфраимлар еришкән мирас үлүши мана шу еди.
5 и быша пределы сынов Ефремлих по сонмом их: и быша пределы наследия их от восток Атароф и Адар, даже до Вефорона вышняго и Газары,
Әфраимларниң җәмәт-аилири бойичә алған зимининиң чегариси төвәндикидәк: — мирас зиминниң шәриқ тәрәптики чегариси Атарот-Аддардин тартип үстүн Бәйт-Һоронғичә йетип,
6 и преходят пределы к морю в Махфоф от севера, и идут на восток во Финаф-Силом, и прейдут от восток во Ианоха,
андин деңизға берип шималға қарап Микмитатқа чиқти; андин йәнә шәриқ тәрипидики Таанат-Шилоһқа қайрилип, униңдин өтүп шәриқ тәрәпкә қарап Яноаһқа,
7 и от Ианоха снидут во Атароф и в Наарафа и веси их: и приходят ко Иерихону и исходят ко Иордану,
Яноаһдин чүшүп Атарот билән Нааратқа йетип, Йерихоға тутишип Иордан дәриясиға чиқти.
8 и от Тапфу пойдут пределы к морю к водотечи Кана, и будет исход его к морю. Сие наследие племене сынов Ефремлих по сонмом их.
Чегара Таппуаһдин ғәрип тәрәпкә чиқип Канаһ еқиниғичә берип, деңизға йетип аяқлашти. Әфраимниң қәбилисигә, йәни уларниң җәмәт-аилилиригә тәккән мирас үлүши шу еди.
9 И грады отлученныя сыном Ефремлим посреде наследия сынов Манассииных, вси гради и веси их.
Буниңдин башқа Әфраимлар үчүн Манассәһниң мирасиниң оттурисида бир нәччә шәһәрләр айрилған еди; бу айрилған шәһәрләрниң һәммиси қарашлиқ кәнт-қишлақлири билән қошулған еди.
10 И не погуби Ефрем Хананеа живущаго в Газере: и обиташа Хананее посреде Ефрема, дающе ему дани до днешняго дне, дондеже взыде фараон царь Египетский, и взя град, и запали его огнем: и Хананеев и Ферезеев и живущих в Газере избодоша: и даде его фараон в вено дщери своей.
Амма [Әфраимлар] Гәзәрдә олтиришлиқ Ⱪананийларни қоғливәтмигән еди; шуңа Ⱪананийлар та бүгүнгичә Әфраимниң арисида туруп, мәхсус һашарчи мәдикарлар болуп турмақта.

< Книга Иисуса Навина 16 >