< От Иоанна святое благовествование 6 >

1 По сих иде Иисус на он пол моря Галилеи Тивериадска:
Post hæc abiit Iesus trans mare Galilææ, quod est Tiberiadis:
2 и по Нем идяше народ мног, яко видяху знамения Его, яже творяше над недужными.
et sequebatur eum multitudo magna, quia videbant signa, quæ faciebat super his, qui infirmabantur.
3 Взыде же на гору Иисус и ту седяше со ученики Своими.
Subiit ergo in montem Iesus: et ibi sedebat cum discipulis suis.
4 Бе же близ Пасха, праздник Жидовский.
Erat autem proximum Pascha dies festus Iudæorum.
5 Возвед убо Иисус очи и видев, яко мног народ грядет к Нему, глагола к Филиппу: чим купим хлебы, да ядят сии?
Cum sublevasset ergo oculos Iesus, et vidisset quia multitudo maxima venit ad eum, dixit ad Philippum: Unde ememus panes, ut manducent hi?
6 Сие же глаголаше искушая его: Сам бо ведяше, что хощет сотворити.
Hoc autem dicebat tentans eum: ipse enim sciebat quid esset facturus.
7 Отвеща Ему Филипп: двема стома пенязей хлебы не довлеют им, да кийждо их мало что приимет.
Respondit ei Philippus: Ducentorum denariorum panes non sufficiunt eis, ut unusquisque modicum quid accipiat.
8 Глагола Ему един от ученик Его, Андрей, брат Симона Петра:
Dicit ei unus ex discipulis eius, Andreas frater Simonis Petri:
9 есть отрочищь зде един, иже имать пять хлеб ячменных и две рыбе: но сии что суть на толико?
Est puer unus hic, qui habet quinque panes ordeaceos, et duos pisces: sed hæc quid sunt inter tantos?
10 Рече же Иисус: сотворите человеки возлещи. Бе же трава многа на месте. Возлеже убо мужей числом яко пять тысящ.
Dixit ergo Iesus: Facite homines discumbere. Erat autem fœnum multum in loco. Discumberunt ergo viri, numero quasi quinque millia.
11 Прият же хлебы Иисус и, хвалу воздав, подаде учеником, ученицы же возлежащым: такожде и от рыбу, елико хотяху.
Accepit ergo Iesus panes: et cum gratias egisset, distribuit discumbentibus: similiter et ex piscibus quantum volebant.
12 И яко насытишася, глагола учеником Своим: соберите избытки укрух, да не погибнет ничтоже.
Ut autem impleti sunt, dixit discipulis suis: Colligite quæ superaverunt fragmenta, ne pereant.
13 Собраша же и исполниша дванадесяте кошя укрух от пятих хлеб ячменных, иже избыша ядшым.
Collegerunt ergo, et impleverunt duodecim cophinos fragmentorum ex quinque panibus ordeaceis, quæ superfuerunt his, qui manducaverant.
14 Человецы же видевше знамение, еже сотвори Иисус, глаголаху, яко Сей есть воистинну Пророк Грядый в мир.
Illi ergo homines cum vidissent quod Iesus fecerat signum, dicebant: Quia hic est vere propheta, qui venturus est in mundum.
15 Иисус убо разумев, яко хотят приити, да восхитят Его и сотворят Его царя, отиде паки в гору един.
Iesus ergo cum cognovisset quia venturi essent ut raperent eum, et facerent eum regem, fugit iterum in montem ipse solus.
16 Яко позде бысть, снидоша ученицы Его на море,
Ut autem sero factum est, descenderunt discipuli eius ad mare.
17 и влезоша в корабль, и идяху на он пол моря в Капернаум. И тма абие бысть, и не (у) бе пришел к ним Иисус.
Et cum ascendissent navim, venerunt trans mare in Capharnaum: et tenebræ iam factæ erant: et non venerat ad eos Iesus.
18 Море же, ветру велию дыхающу, воздвизашеся.
Mare autem, vento magno flante, exurgebat.
19 Гребше же яко стадий двадесять пять или тридесять, узреша Иисуса ходяща по морю и близ корабля бывша, и убояшася.
Cum remigassent ergo quasi stadia viginti quinque aut triginta, vident Iesum ambulantem supra mare, et proximum navi fieri, et timuerunt.
20 Он же глагола им: Аз есмь, не бойтеся.
Ille autem dicit eis: Ego sum, nolite timere.
21 Хотяху убо прияти Его в корабль: и абие корабль бысть на земли, в нюже идяху.
Voluerunt ergo accipere eum in navim: et statim navis fuit ad terram, in quam ibant.
22 Во утрий (же) народ, иже стояше об он пол моря, видев, яко корабля иного не бе ту, токмо един той, в оньже внидоша ученицы Его, и яко не вниде со ученики Своими Иисус в корабль, но едини ученицы Его идоша:
Altera die, turba, quæ stabat trans mare, vidit quia navicula alia non erat ibi nisi una, et quia non introisset cum discipulis suis Iesus in navim, sed soli discipuli eius abiissent:
23 и ини приидоша корабли от Тивериады близ места, идеже ядоша хлебы, хвалу воздавше Господеви:
aliæ vero supervenerunt naves a Tiberiade iuxta locum ubi manducaverunt panem, gratias agente Domino.
24 егда же видеша народи, яко Иисуса не бысть ту, ни ученик Его, влезоша сами в корабли и приидоша в Капернаум, ищуще Иисуса,
Cum ergo vidisset turba quia Iesus non esset ibi, neque discipuli eius, ascenderunt in naviculas, et venerunt Capharnaum quærentes Iesum.
25 и обретше Его об он пол моря, реша Ему: Равви, когда зде бысть?
Et cum invenissent eum trans mare, dixerunt ei: Rabbi, quando huc venisti?
26 Отвеща им Иисус и рече: аминь, аминь глаголю вам, ищете Мене, не яко видесте знамение, но яко яли есте хлебы и насытистеся:
Respondit eis Iesus, et dixit: Amen, amen dico vobis: quæritis me non quia vidistis signa, sed quia manducastis ex panibus, et saturati estis.
27 делайте не брашно гиблющее, но брашно пребывающее в живот вечный, еже Сын Человеческий вам даст: Сего бо Отец знамена Бог. (aiōnios g166)
Operamini non cibum, qui perit, sed qui permanet in vitam æternam, quem Filius hominis dabit vobis. Hunc enim Pater signavit Deus. (aiōnios g166)
28 Реша же к Нему: что сотворим, да делаем дела Божия?
Dixerunt ergo ad eum: Quid faciemus ut operemur opera Dei?
29 Отвеща Иисус и рече им: се есть дело Божие, да веруете в Того, Егоже посла Он.
Respondit Iesus, et dixit eis: Hoc est opus Dei, ut credatis in eum quem misit ille.
30 Реша же Ему: кое убо Ты твориши знамение, да видим и веру имем Тебе? Что делаеши?
Dixerunt ergo ei: Quod ergo tu facis signum ut videamus, et credamus tibi? quid operaris?
31 Отцы наши ядоша манну в пустыни, якоже есть писано: хлеб с небесе даде им ясти.
Patres nostri manducaverunt manna in deserto, sicut scriptum est: Panem de cælo dedit eis manducare.
32 Рече убо им Иисус: аминь, аминь глаголю вам, не Моисей даде вам хлеб с небесе, но Отец Мой дает вам хлеб истинный с небесе:
Dixit ergo eis Iesus: Amen, amen dico vobis: Non Moyses dedit vobis panem de cælo, sed Pater meus dat vobis panem de cælo verum.
33 хлеб бо Божии есть сходяй с небесе и даяй живот миру.
Panis enim Dei est, qui de cælo descendit, et dat vitam mundo.
34 Реша убо к Нему: Господи, всегда даждь нам хлеб сей.
Dixerunt ergo ad eum: Domine, semper da nobis panem hunc.
35 Рече же им Иисус: Аз есмь хлеб животный: грядый ко Мне не имать взалкатися, и веруяй в Мя не имать вжаждатися никогдаже.
Dixit autem eis Iesus: Ego sum panis vitæ: qui venit ad me, non esuriet: et qui credit in me, non sitiet umquam.
36 Но рех вам, яко и видесте Мя, и не веруете.
Sed dixi vobis quia et vidistis me, et non creditis.
37 Все, еже дает Мне Отец, ко Мне приидет, и грядущаго ко Мне не изжену вон:
Omne quod dat mihi Pater, ad me veniet: et eum, qui venit ad me, non eiiciam foras:
38 яко снидох с небесе, не да творю волю Мою, но волю пославшаго Мя Отца.
quia descendi de cælo, non ut faciam voluntatem meam, sed voluntatem eius, qui misit me.
39 Се же есть воля пославшаго Мя Отца, да все, еже даде Ми, не погублю от Него, но воскрешу е в последний день.
Hæc est autem voluntas eius, qui misit me, Patris: ut omne, quod dedit mihi, non perdam ex eo, sed resuscitem illud in novissimo die.
40 Се же есть воля Пославшаго Мя, да всяк видяй Сына и веруяй в Него имать живот вечный, и воскрешу его Аз в последний день. (aiōnios g166)
Hæc est autem voluntas Patris mei, qui misit me: ut omnis, qui videt Filium, et credit in eum, habeat vitam æternam, et ego resuscitabo eum in novissimo die. (aiōnios g166)
41 Роптаху убо Иудее о Нем, яко рече: Аз есмь хлеб сшедый с небесе.
Murmurabant ergo Iudæi de illo, quia dixisset: Ego sum panis vivus, qui de cælo descendi,
42 И глаголаху: не Сей ли есть Иисус сын Иосифов, Егоже мы знаем отца и Матерь? Како убо глаголет Сей, яко с небесе снидох?
et dicebant: Nonne hic est Iesus filius Ioseph, cuius nos novimus patrem, et matrem? Quomodo ergo dicit hic: Quia de cælo descendi?
43 Отвеща убо Иисус и рече им: не ропщите между собою:
Respondit ergo Iesus, et dixit eis: Nolite murmurare in invicem:
44 никтоже может приити ко Мне, аще не Отец пославый Мя привлечет его, и Аз воскрешу его в последний день.
nemo potest venire ad me, nisi Pater, qui misit me, traxerit eum: et ego resuscitabo eum in novissimo die.
45 Есть писано во пророцех: и будут вси научени Богом. Всяк слышавый от Отца и навык, приидет ко Мне.
Est scriptum in Prophetis: Et erunt omnes docibiles Dei. Omnis, qui audivit a Patre, et didicit, venit ad me.
46 Не яко Отца видел есть Кто, токмо сый от Бога, Сей виде Отца.
Non quia Patrem vidit quisquam, nisi is, qui est a Deo, hic vidit Patrem.
47 Аминь, аминь глаголю вам: веруяй в Мя имать живот вечный. (aiōnios g166)
Amen, amen dico vobis: Qui credit in me, habet vitam æternam. (aiōnios g166)
48 Аз есмь хлеб животный:
Ego sum panis vitæ.
49 отцы ваши ядоша манну в пустыни и умроша:
Patres vestri manducaverunt manna in deserto, et mortui sunt.
50 сей есть хлеб сходяй с небесе, да, аще кто от него яст, не умрет:
Hic est panis de cælo descendens: ut si quis ex ipso manducaverit, non moriatur.
51 Аз есмь хлеб животный, иже сшедый с небесе: аще кто снесть от хлеба сего, жив будет во веки: и хлеб, егоже Аз дам, Плоть Моя есть, юже Аз дам за живот мира. (aiōn g165)
Ego sum panis vivus, qui de cælo descendi. Si quis manducaverit ex hoc pane, vivet in æternum: et panis, quem ego dabo, caro mea est pro mundi vita. (aiōn g165)
52 Пряхуся же между собою Жидове, глаголюще: како может Сей нам дати Плоть (Свою) ясти?
Litigabant ergo Iudæi ad invicem, dicentes: Quomodo potest hic nobis carnem suam dare ad manducandum?
53 Рече же им Иисус: аминь, аминь глаголю вам: аще не снесте Плоти Сына Человеческаго, ни пиете Крове Его, живота не имате в себе.
Dixit ergo eis Iesus: Amen, amen dico vobis: Nisi manducaveritis carnem Filii hominis, et biberitis eius sanguinem, non habebitis vitam in vobis.
54 Ядый Мою Плоть и пияй Мою Кровь имать живот вечный, и Аз воскрешу его в последний день. (aiōnios g166)
Qui manducat meam carnem, et bibit meum sanguinem, habet vitam æternam: et ego resuscitabo eum in novissimo die. (aiōnios g166)
55 Плоть бо Моя истинно есть брашно, и Кровь Моя истинно есть пиво.
Caro enim mea, vere est cibus: et sanguis meus, vere est potus.
56 Ядый Мою Плоть и пияй Мою Кровь во Мне пребывает, и Аз в нем.
qui manducat meam carnem, et bibit meum sanguinem, in me manet, et ego in illo.
57 Якоже посла Мя живый Отец, и Аз живу Отца ради: и ядый Мя, и той жив будет Мене ради.
Sicut misit me vivens Pater, et ego vivo propter Patrem: et qui manducat me, et ipse vivet propter me.
58 Сей есть хлеб сшедый с небесе: не якоже ядоша отцы ваши манну и умроша: ядый хлеб сей жив будет во веки. (aiōn g165)
Hic est panis, qui de cælo descendit. Non sicut manducaverunt patres vestri manna, et mortui sunt. Qui manducat hunc panem, vivet in æternum. (aiōn g165)
59 Сия рече на сонмищи, учя в Капернауме.
Hæc dixit in synagoga docens, in Capharnaum.
60 Мнози убо слышавше от ученик Его, реша: жестоко есть слово сие: (и) кто может Его послушати?
Multi ergo audientes ex discipulis eius, dixerunt: Durus est hic sermo, et quis potest eum audire?
61 Ведый же Иисус в Себе, яко ропщут о сем ученицы Его, рече им: сие ли вы блазнит?
Sciens autem Iesus apud semetipsum quia murmurarent de hoc discipuli eius, dixit eis: Hoc vos scandalizat?
62 Аще убо узрите Сына Человеческаго восходяща, идеже бе прежде?
Si ergo videritis Filium hominis ascendentem ubi erat prius?
63 Дух есть, иже оживляет, плоть не пользует ничтоже: глаголголы, яже Аз глаголах вам, дух суть и живот суть:
Spiritus est, qui vivificat: caro non prodest quidquam. verba, quæ ego locutus sum vobis, spiritus et vita sunt.
64 но суть от вас нецыи, иже не веруют. Ведяше бо искони Иисус, кии суть неверующии, и кто есть предаяй Его.
Sed sunt quidam ex vobis, qui non credunt. Sciebat enim ab initio Iesus qui essent non credentes, et quis traditurus esset eum.
65 И глаголаше: сего ради рех вам, яко никтоже может приити ко Мне, аще не будет ему дано от Отца Моего.
Et dicebat: Propterea dixi vobis, quia nemo potest venire ad me, nisi fuerit ei datum a Patre meo.
66 От сего мнози от ученик Его идоша вспять и ктому не хождаху с Ним.
Ex hoc multi discipulorum eius abierunt retro: et iam non cum illo ambulabant.
67 Рече же Иисус обеманадесяте: еда и вы хощете ити?
Dixit ergo Iesus ad duodecim: Numquid et vos vultis abire?
68 Отвеща убо Ему Симон Петр: Господи, к кому идем? Глаголголы живота вечнаго имаши, (aiōnios g166)
Respondit ergo ei Simon Petrus: Domine, ad quem ibimus? verba vitæ æternæ habes. (aiōnios g166)
69 и мы веровахом и познахом, яко Ты еси Христос, Сын Бога живаго.
et nos credidimus, et cognovimus quia tu es Christus Filius Dei.
70 Отвеща им Иисус: не Аз ли вас дванадесяте избрах? И един от вас диавол есть.
Respondit eis Iesus: Nonne ego vos duodecim elegi: et ex vobis unus diabolus est?
71 Глаголаше же Иуду Симонова Искариота: сей бо хотяше предати Его, един сый от обоюнадесяте.
Dicebat autem Iudam Simonis Iscariotem: hic enim erat traditurus eum, cum esset unus ex duodecim.

< От Иоанна святое благовествование 6 >