От Иоанна святое благовествование 4
1 Егда убо разуме Иисус, яко услышаша фарисее, яко Иисус множайшыя ученики творит и крещает, неже Иоанн:
Como, pues, el Señor entendió que los Fariseos habían oído que Jesús hacía discípulos, y bautizaba más que Juan,
2 Иисус же Сам не крещаше, но ученицы Его:
(Aunque Jesús no bautizaba, sino sus discípulos, )
3 остави Иудею и иде паки в Галилею.
Dejó a Judea, y se fue otra vez a Galilea.
4 Подобаше же Ему проити сквозе Самарию.
Y era menester que pasase por Samaria.
5 Прииде убо во град Самарийский, глаголемый Сихарь, близ веси, юже даде Иаков Иосифу сыну своему:
Vino pues a una ciudad de Samaria que se llama Sicar, junto a la heredad que Jacob dio a José su hijo.
6 бе же ту источник Иаковль. Иисус же утруждся от пути, седяше тако на источнице: бе (же) яко час шестый.
Y estaba allí el pozo de Jacob. Jesús, pues, cansado del camino, se sentó así sobre el pozo. Era como la hora de sexta.
7 Прииде жена от Самарии почерпати воду. Глагола ей Иисус: даждь Ми пити.
Viene una mujer de Samaria a sacar agua; y Jesús le dice: Dáme de beber.
8 Ученицы бо Его отшли бяху во град, да брашно купят.
(Porque sus discípulos habían ido a la ciudad a comprar de comer.)
9 Глагола Ему жена Самаряныня: како ты Жидовин сый от мене пити просиши, жены Самаряныни сущей? Не прикасаютбося Жидове Самаряном.
Y la mujer Samaritana le dice: ¿Cómo tú, siendo Judío, me demandas a mí de beber, que soy mujer Samaritana? Porque los Judíos no se tratan con los Samaritanos.
10 Отвеща Иисус и рече ей: аще бы ведала еси дар Божий, и Кто есть глаголяй ти: даждь Ми пити: ты бы просила у Него, и дал бы ти воду живу.
Respondió Jesús, y le dijo: Si conocieses el don de Dios, y quien es el que te dice: Dáme de beber: tú pedirías de él, y él te daría agua viva.
11 Глагола Ему жена: господи, ни почерпала имаши, и студенец есть глубок: откуду убо имаши воду живу?
La mujer le dice: Señor, no tienes con que sacarla, y el pozo es hondo: ¿de dónde, pues, tienes el agua viva?
12 Еда ты болий еси отца нашего Иакова, иже даде нам студенец сей, и той из него пит и сынове его и скоти его?
¿Eres tú mayor que nuestro padre Jacob, que nos dio este pozo, del cual él bebió, y sus hijos, y sus ganados?
13 Отвеща Иисус и рече ей: всяк пияй от воды сея, вжаждется паки:
Respondió Jesús, y le dijo: Cualquiera que bebiere de esta agua, volverá a tener sed;
15 Глагола к Нему жена: господи, даждь ми сию воду, да ни жажду, ни прихожду семо почерпати.
La mujer le dice: Señor, dáme esta agua, para que yo no tenga sed, ni venga acá a sacar la.
16 Глагола ей Иисус: иди, пригласи мужа твоего и прииди семо.
Jesús le dice: Vé, llama a tu marido, y ven acá.
17 Отвеща жена и рече (Ему): не имам мужа. Глагола ей Иисус: добре рекла еси, яко мужа не имам:
Respondió la mujer, y le dijo: No tengo marido. Dícele Jesús: Bien has dicho: No tengo marido;
18 пять бо мужей имела еси, и ныне, егоже имаши, несть ти муж: се воистинну рекла еси.
Porque cinco maridos has tenido; y el que ahora tienes, no es tu marido: esto has dicho con verdad.
19 Глагола Ему жена: Господи, вижу, яко пророк еси Ты:
Dícele la mujer: Señor, paréceme que tú eres profeta.
20 отцы наши в горе сей поклонишася: и вы глаголете, яко во Иерусалимех есть место, идеже кланятися подобает.
Nuestros padres adoraron en este monte, y vosotros decís, que en Jerusalem es el lugar donde es menester adorar.
21 Глагола ей Иисус: жено, веру Ми ими, яко грядет час, егда ни в горе сей, ни во Иерусалимех поклонитеся Отцу:
Dícele Jesús: Mujer, créeme, que la hora viene, cuando ni en este monte, ni en Jerusalem adoraréis al Padre.
22 вы кланяетеся, егоже не весте: мы кланяемся, егоже вемы, яко спасение от Иудей есть:
Vosotros adoráis lo que no sabéis: nosotros adoramos lo que sabemos; porque la salvación de los Judíos es.
23 но грядет час, и ныне есть, егда истиннии поклонницы поклонятся Отцу духом и истиною: ибо Отец таковых ищет покланяющихся Ему:
Mas la hora viene, y ahora es, cuando los verdaderos adoradores adorarán al Padre en espíritu y en verdad; porque también el Padre tales busca que le adoren.
24 дух (есть) Бог: и иже кланяется Ему, духом и истиною достоит кланятися.
Dios es Espíritu, y los que le adoran, en espíritu y en verdad es menester que le adoren.
25 Глагола Ему жена: вем, яко Мессиа приидет, глаголемыи Христос: егда Той приидет, возвестит нам вся.
Dícele la mujer: Yo sé que el Mesías ha de venir, el cual es llamado, el Cristo: cuando él viniere, nos declarará todas las cosas.
26 Глагола ей Иисус: Аз есмь, глаголяй с тобою.
Dícele Jesús: Yo soy, que hablo contigo.
27 И тогда приидоша ученицы Его и чудяхуся, яко с женою глаголаше: обаче никтоже рече: чесо ищеши? Или: что глаголеши с нею?
Y en esto vinieron sus discípulos, y se maravillaron de que hablaba con la mujer; mas ninguno le dijo: ¿Qué preguntas, o, qué hablas con ella?
28 Остави же водонос свой жена, и иде во град, и глагола человеком:
Entonces la mujer dejó su cántaro, y fue a la ciudad, y dijo a los hombres:
29 приидите (и) видите Человека, Иже рече ми вся, елика сотворих: еда Той есть Христос?
Veníd, ved un hombre que me ha dicho todo cuanto he hecho: ¿si es quizá el Cristo?
30 Изыдоша же из града и грядяху к Нему.
Entonces salieron de la ciudad, y vinieron a él.
31 Между же сим моляху Его ученицы (Его), глаголюще: Равви, яждь.
Entre tanto los discípulos le rogaban, diciendo: Rabbi, come.
32 Он же рече им: Аз брашно имам ясти, егоже вы не весте.
Y él les dijo: Yo tengo una comida que comer, que vosotros no sabéis.
33 Глаголаху убо ученицы к себе: еда кто принесе Ему ясти?
Entonces los discípulos decían el uno al otro: ¿Le ha traído alguien de comer?
34 Глагола им Иисус: Мое брашно есть, да сотворю волю Пославшаго Мя и совершу дело Его.
Díceles Jesús: Mi comida es, que yo haga la voluntad del que me envió, y que acabe su obra.
35 Не вы ли глаголете, яко еще четыри месяцы суть, и жатва приидет? Се, глаголю вам: возведите очи ваши и видите нивы, яко плавы суть к жатве уже:
¿No decís vosotros, que aun hay cuatro meses hasta la siega? He aquí, yo os digo: Alzád vuestros ojos, y mirád las regiones; porque ya están blancas para la siega.
36 и жняй мзду приемлет и собирает плод в живот вечный, да и сеяй вкупе радуется и жняй: (aiōnios g166)
Y el que siega recibe salario, y allega fruto para vida eterna; para que el que siembra también goce, y el que siega. (aiōnios g166)
37 о сем бо слово есть истинное, яко ин есть сеяй, и ин (есть) жняй:
Porque en esto es el dicho verdadero: Que uno es el que siembra, y otro es el que siega.
38 аз послах вы жати, идеже вы не трудистеся: инии трудишася, и вы в труд их внидосте.
Yo os he enviado a segar lo que vosotros no labrasteis: otros labraron, y vosotros habéis entrado en sus labores.
39 От града же того мнози вероваша в Онь от Самарян, за слово жены свидетелствующия, яко рече ми вся, елика сотворих.
Y muchos de los Samaritanos de aquella ciudad creyeron en él por la palabra de la mujer, que daba testimonio, diciendo: Me dijo todo cuanto he hecho.
40 Егда убо приидоша к Нему Самаряне, моляху Его, дабы пребыл у них: и пребысть ту два дни.
Mas viniendo los Samaritanos a él, le rogaron que se quedase allí; y se quedó allí dos días.
41 И много паче вероваша за слово Его:
Y creyeron muchos más por la palabra de él.
42 жене же глаголаху, яко не ктому за твою беседу веруем: сами бо слышахом и вемы, яко Сей есть воистинну Спас миру, Христос.
Y decían a la mujer: Ya no creemos por tu dicho; porque nosotros mismos le hemos oído; y sabemos, que verdaderamente éste es el Cristo, el Salvador del mundo.
43 По двою же дню изыде оттуду и иде в Галилею:
Y dos días después salió de allí, y se fue a Galilea.
44 Сам бо Иисус свидетелствова, яко пророк во своем отечествии чести не имать.
Porque el mismo Jesús dio testimonio: Que el profeta en su tierra no tiene honra.
45 Егда же прииде в Галилею, прияша Его Галилеане, вся видевше, яже сотвори во Иерусалимех в праздник: и тии бо приидоша в праздник.
Y como vino a Galilea, los Galileos le recibieron, vistas todas las cosas que había hecho en Jerusalem en la fiesta; porque también ellos habían ido a la fiesta.
46 Прииде же паки Иисус в Кану Галилейскую, идеже претвори воду в вино. И бе некий царев муж, егоже сын боляше в Капернауме.
Vino pues Jesús otra vez a Cana de Galilea, donde había hecho el vino del agua. Y había un cierto cortesano, cuyo hijo estaba enfermo en Capernaum.
47 Сей слышав, яко Иисус прииде от Иудеи в Галилею, иде к Нему и моляше Его, да снидет и исцелит сына Его: имеяше бо умрети.
Este, como oyó que Jesús venía de Judea a Galilea, fue a él, y le rogaba que descendiese, y sanase su hijo; porque se comenzaba a morir.
48 Рече убо Иисус к нему: аще знамении и чудес не видите, не имате веровати.
Entonces Jesús le dijo: Si no viereis señales y maravillas, no creeréis.
49 Глагола к Нему царев муж: Господи, сниди, прежде даже не умрет отроча мое.
El cortesano le dijo: Señor, desciende antes que mi hijo muera.
50 Глагола ему Иисус: иди, сын твой жив есть. И верова человек словеси, еже рече ему Иисус, и идяше.
Dícele Jesús: Vé, tu hijo vive. Creyó el hombre a la palabra que Jesús le dijo, y se fue.
51 Абие же входящу ему, (се, ) раби его сретоша его и возвестиша (ему), глаголюще, яко сын твой жив есть.
Y como él iba ya descendiendo, sus criados le salieron a recibir, y le dieron nuevas, diciendo: Tu hijo vive.
52 Вопрошаше убо от них о часе, в который легчае ему бысть, и реша ему, яко вчера в час седмый остави его огнь.
Entonces él les preguntó a qué hora comenzó a estar mejor; y le dijeron: Ayer a la sétima hora le dejó la fiebre.
53 Разуме же отец, яко той бе час, в оньже рече ему Иисус, яко сын твой жив есть: и верова сам и весь дом его.
El padre entonces entendió, que aquella hora era cuando Jesús le dijo: Tu hijo vive; y creyó él, y toda su casa.
54 Сие паки второе знамение сотвори Иисус, пришед от Иудеи в Галилею.
Este segundo milagro volvió Jesús a hacer cuando vino de Judea a Galilea.
