< Книга Иова 9 >

1 Отвещав же Иов, рече:
et respondens Iob ait
2 воистинну вем, яко тако есть: како бо будет праведен человек у Господа?
vere scio quod ita sit et quod non iustificetur homo conpositus Deo
3 Аще бо восхощет судитися с Ним, не послушает Его, да не преречет ко единому словеси Его от тысящи.
si voluerit contendere cum eo non poterit ei respondere unum pro mille
4 Премудр бо есть мыслию, крепок же и велик: кто жесток быв противу Его, пребысть?
sapiens corde est et fortis robore quis restitit ei et pacem habuit
5 Обетшаяй горы, и не ведят, превращаяй я гневом:
qui transtulit montes et nescierunt hii quos subvertit in furore suo
6 трясый поднебесную из оснований, столпи же ея колеблются:
qui commovet terram de loco suo et columnae eius concutiuntur
7 глаголяй солнцу, и не восходит, звезды же печатствует:
qui praecipit soli et non oritur et stellas claudit quasi sub signaculo
8 прострый един небо и ходяй но морю, яко по земли:
qui extendit caelos solus et graditur super fluctus maris
9 творяй Плиады и Еспера, и Арктура и сокровища южная:
qui facit Arcturum et Oriona et Hyadas et interiora austri
10 творяй велия и неизследованная, славная же и изрядная, имже несть числа.
qui facit magna et inconprehensibilia et mirabilia quorum non est numerus
11 Аще приидет ко мне, не имам видети: и аще мимоидет мене, никако уразумех.
si venerit ad me non videbo si abierit non intellegam eum
12 Аще возмет, кто возвратит? Или кто речет Ему: что сотворил еси?
si repente interroget quis respondebit ei vel quis dicere potest cur facis
13 Сам бо отвращает гнев, слякошася под Ним кити поднебеснии.
Deus cuius resistere irae nemo potest et sub quo curvantur qui portant orbem
14 Аще же мя услышит, или разсудит глаголы моя?
quantus ergo sum ego qui respondeam ei et loquar verbis meis cum eo
15 Аще бо и праведен буду, не услышит мене, суду Его помолюся:
qui etiam si habuero quippiam iustum non respondebo sed meum iudicem deprecabor
16 аще же воззову, и услышит мя, не иму веры, яко услыша глас мой.
et cum invocantem exaudierit me non credo quod audierit vocem meam
17 Да не мглою мя потребит, многа же ми сотрения сотвори всуе,
in turbine enim conteret me et multiplicabit vulnera mea etiam sine causa
18 не оставляет бо мя отдохнути, исполни же мя горести.
non concedit requiescere spiritum meum et implet me amaritudinibus
19 Понеже силен есть крепостию: кто убо суду Его воспротивится?
si fortitudo quaeritur robustissimus est si aequitas iudicii nemo pro me audet testimonium dicere
20 Аще бо буду праведен, уста моя нечестия сотворят: аще же буду непорочен, стропотен буду.
si iustificare me voluero os meum condemnabit me si innocentem ostendere pravum me conprobabit
21 Аще бо нечестие сотворих, не вем душею моею: обаче отемлется ми живот.
etiam si simplex fuero hoc ipsum ignorabit anima mea et taedebit me vitae meae
22 Темже рех: велика и сильна губит гнев.
unum est quod locutus sum et innocentem et impium ipse consumit
23 Яко лукавии смертию лютою погибнут, обаче праведным посмеваются.
si flagellat occidat semel et non de poenis innocentum rideat
24 Предана есть земля в руце нечестиваго, лица судий ея покрывает: аще же не Сам есть, кто есть?
terra data est in manu impii vultum iudicum eius operit quod si non ille est quis ergo est
25 Житие же мое есть легчае скоротечца: отбегоша и не видеша.
dies mei velociores fuerunt cursore fugerunt et non viderunt bonum
26 Или есть кораблем след пути, или орла летяща, ищуща яди?
pertransierunt quasi naves poma portantes sicut aquila volans ad escam
27 Аще бо реку: забуду глаголя, приникнув лицем воздохну,
cum dixero nequaquam ita loquar commuto faciem meam et dolore torqueor
28 трясуся всеми удесы: вем бо, яко не безвинна мя оставиши.
verebar omnia opera mea sciens quod non parceres delinquenti
29 Аще же нечестив есмь, почто не умрох?
si autem et sic impius sum quare frustra laboravi
30 Аще бо измыюся снегом и очищуся руками чистыми,
si lotus fuero quasi aquis nivis et fulserint velut mundissimae manus meae
31 доволно во скверне омочил мя еси, возгнушася же мною одежда моя.
tamen sordibus intingues me et abominabuntur me vestimenta mea
32 Неси бо человек, якоже аз, Емуже противопрюся, да приидем вкупе на суд.
neque enim viro qui similis mei est respondebo nec qui mecum in iudicio ex aequo possit audiri
33 О, дабы ходатай нам был, и обличаяй и разслушаяй между обема.
non est qui utrumque valeat arguere et ponere manum suam in ambobus
34 Да отимет от мене жезл, страх же Его да не смущает мене:
auferat a me virgam suam et pavor eius non me terreat
35 и не убоюся, но возглаголю, ибо тако не вем сам себе.
loquar et non timebo eum neque enim possum metuens respondere

< Книга Иова 9 >