Книга Иова 41
1 Извлечеши ли змиа удицею, или обложиши узду о ноздрех его?
Məgər sən Livyatanı qarmaqla çəkə bilərsənmi? Dilinə qaytan vura bilərsənmi?
2 Или вдежеши колце в ноздри его? Шилом же провертиши ли устне его?
Burnuna ip taxa bilərsənmi? Qıra ilə çənəsini deşə bilərsənmi?
3 Возглаголет же ли ти с молением, (или) с прошением кротко?
Sənə yalvarıb-yaxararmı, Səninlə şirin-şirin danışarmı?
4 Сотворит же ли завет с тобою? Поймеши же ли его раба вечна?
Əbədi qulun olmaq üçün Səninlə əhd kəsərmi?
5 Поиграеши же ли с ним, якоже со птицею, или свяжеши его яко врабия детищу?
Quşla oynadığın kimi onunla oynaya bilərsənmi? Boynuna ip bağlayıb onu qızların üçün apara bilərsənmi?
6 Питаются ли же им языцы, и разделяют ли его Финикийстии народи?
Məgər tacirlər onu alıb-satarlarmı? Aralarında bölə bilərlərmi?
7 Вся же плавающая собравшеся не подимут кожи единыя ошиба его, и корабли рыбарей главы его.
Yabalarla dərisini, Balıqçı neştərləri ilə başını doldura bilərsənmi?
8 Возложиши же ли нань руку, воспомянув брань бывающую на теле его? И ктому да не будет.
Əlini onun üstünə qoy, nə cəncələ düşəcəyini təsəvvür et, Onda bu işi bir daha görməzsən.
9 Не видел ли еси его, и глаголемым не удивился ли еси? Не убоялся ли еси, яко уготовася Ми?
Onu tutmaq ümidin boş istəkdir. Onun görkəmi adamı yıxmırmı?
10 Кто бо есть противляяйся Мне, или кто противостанет Ми и стерпит,
Onu oyatmaq üçün heç kimdə cəsarət yoxdur. Bəs Mənim qarşımda kim dayana bilər?
11 аще вся поднебесная Моя есть?
Kim Mənə bir şey verib ki, ona geri qaytarım? Bax göylər altında hər şey Mənimdir.
12 Не умолчу его ради и словом силы помилую равнаго ему.
Sözümü kəsməyib onun əzalarından, Möhkəm gücündən və gözəl görünüşündən deyəcəyəm.
13 Кто открыет лице облечения его, в согбение же персей его кто внидет?
Üstündəki paltarı kim çıxara bilər? Qoşa cilovla kim ona yaxınlaşa bilər?
14 Двери лица его кто отверзет? Окрест зубов его страх,
Ağzının qapılarını kim aça bilər? Çünki damağındakı dişlər dəhşətlidir.
15 утроба его щиты медяны, союз же его якоже смирит камень,
Kürəyi nizamla düzülmüş qalxanlara oxşayır, Onlar bir-birinə möhkəm bağlanıb,
16 един ко другому прилипают, дух же не пройдет его:
Bir-birlərinə elə bağlanıb ki, Arasından hava keçməz.
17 яко муж брату своему прилепится, содержатся и не отторгнутся.
Bir-birlərinə elə yapışıb ki, Birdir, ayrılmaz.
18 В чхании его возблистает свет: очи же его видение денницы.
Asqıranda od sıçrayır, Gözləri səhər işığı tək par-par yanır.
19 Из уст его исходят аки свещы горящыя, и размещутся аки искры огненныя:
Ağzından alovlu məşəllər çıxır, Qığılcımlar saçılır.
20 из ноздрей его исходит дым пещи горящия огнем углия:
Burnunun deşiklərindən tüstü çıxır, Elə bil qazan qaynayır, qamış yanır.
21 душа же его яко углие, и яко пламы из яст его исходит.
Nəfəsindən kömürlər közərir, Ağzından alov çıxır.
22 На выи же его водворяется сила, пред ним течет пагуба.
Boynunda qüvvət yaşayır, Qabağında dəhşət oynayır.
23 Плоти же телесе его сольпнушася: лиет нань, и не подвижится.
Ətinin qatları bir-birinə bitişib, Oradan tərpənə bilməz, üstünə bərk yapışıb.
24 Сердце его ожесте аки камень, стоит же аки наковальня неподвижна.
Ürəyi daş kimi möhkəmdir, Dəyirmanın alt daşı kimi bərkdir.
25 Обращшуся же ему, страх зверем четвероногим по земли скачущым.
Qalxanda güclülər lərzəyə gəlir, Qorxub ürəkləri gedir.
26 Аще срящут его копия, ничтоже сотворят ему, копие вонзено и броня:
Üstünə qılınc çəkməyin faydasızdır, Nizə, tir, mizraqdan kar aşmır.
27 вменяет бо железо аки плевы, медь же аки древо гнило:
Dəmiri saman çöpü, Tuncu çürük odun sayır.
28 не уязвит его лук медян, мнит бо каменометную пращу аки сено:
O, oxlardan qaçmır, Sapanddan daş atsan, elə bilər ki, çöpdür.
29 аки стеблие вменишася ему млатове, ругаетжеся трусу огненосному.
Dəyənəkləri küləş qırıntısı sanır, Mizraqın vıyıltısına gülür.
30 Ложе его остни острии, всяко же злато морское под ним, якоже брение безчисленно.
Qarnının altı sərt saxsıya oxşayır, Palçıq üstə vəl kimi iz qoyur.
31 Возжизает бездну, якоже пещь медяну: мнит же море яко мироварницу
Dərin suları bir qazan kimi qaynadır, Dənizi ətir küpünə döndərir,
32 и тартар бездны якоже пленника: вменил бездну в прохождение.
Arxasınca parlaq bir iz buraxır, İnsan bu dərinliyi ağaran saça oxşadır.
33 Ничтоже есть на земли подобно ему сотворено, поругано быти Ангелы Моими:
Yer üzündə misli-bərabəri yoxdur, Qorxu bilməyən məxluqdur.
34 все высокое зрит: сам же царь всем сущым в водах.
Hər lovğalanana xor baxır, Bütün məğrur heyvanların hakimidir».
