Книга Иова 35
1 Отвещав же еще Елиус, рече:
Елиху йәнила җавап берип мундақ деди: —
2 что сие мнил еси на суде? Ты кто еси, яко рекл еси: прав есмь пред Господем?
«Сән мошу гепиңни, йәни «Һәққанийлиғим Тәңриниңкидин үстүндур» дегиниңни тоғра дәп қарамсән?
3 Или речеши: что сотворю согрешив?
Шундақ болғанлиғи үчүн сән: «Һәққанийлиқниң маңа немә пайдиси болсун? Гуна қилмиғинимниң гуна қилғинимға қариғанда артуқчилиғи нәдә?» дәп соридиң.
4 Аз же ти дам ответ и трием другом твоим.
Өзүм сөзләр билән саңа [җавап берәй], Саңа һәм сән билән биллә болған үлпәтлириңгә җавап берәй;
5 Воззри на небо и виждь: смотри же на облаки, коль высоки суть от тебе.
Асманларға қарап баққин; Пәләктики булутларға сәпсалғин; Улар сәндин жуқуридур.
6 Аще согрешил еси, что сотвориши? Аще же и много беззаконновал еси, что можеши сотворити?
Әгәр гуна қилған болсаң, ундақта Тәңригә қайси зиянкәшликни қилалайттиң? Җинайәтлириң көпәйсиму, ундақта униңға қандақ зиянларни салалар едиң?
7 Понеже убо праведен еси, что даси Ему? Или что из руки твоея возмет?
Сән һәққаний болған тәғдирдиму, Униңға немә берәләйттиң? У сениң қолуңдин немиму алар-һә?
8 Мужеви подобному тебе нечестие твое, и сыну человеческому правда твоя.
Сениң әскиликлириң пәқәт сәндәк бир инсанғила, Һәққанийлиғиң болса пәқәт инсан балилириғила тәсир қилиду, халас.
9 От множества оклеветаемии воззовут, возопиют от мышцы многих:
Адәмләр зулум көпийип кәткәнлигидин ялвуриду; Күчлүкләрниң бесими түпәйлидин улар налә-пәряд көтириду.
10 и не рече: где есть Бог сотворивый мя, устрояяй стражбы нощныя,
Бирақ һеч ким: «Кечиләрдә инсанларға нахша ата қилғучи яратқучум Тәңрини нәдин издишим керәк?» демәйду.
11 отделяяй мя от четвероногих земных и от небесных птиц?
Униң бизгә үгитидиғини йәр-зиминдики һайванларға үгитидиғинидин көп, Һәм асмандики учар-қанатларға үгитидиғинидин артуқ әмәсму?
12 Тамо воззовут, и не имаши услышати, и от досады злых.
Улар налә-пәряд көтириду, бирақ рәзил адәмләрниң һакавурлуғиниң тәсири түпәйлидин, Уни Худа иҗабәт қилмайду.
13 Безместная бо видети не хощет Господь: Сам бо Вседержитель зритель есть творящих беззаконная, и спасет мя.
Бәрһәқ, Тәңри қуруқ дуаға қулақ салмиған йәрдә, Һәммигә Қадир мошуларға әһмийәт бәрмигән йәрдә,
14 Судися же пред Ним, аще можеши похвалити Его, якоже есть и ныне.
Сән: «Мән Уни көрәлмәймән» десәң, [У қандақ қулақ салсун]? Дәвайиң техи Униң алдида туриду, Шуңа Уни күтүп турғин.
15 Яко несть посещаяй гневом Своим, и не позна прегрешения коеголибо зело.
Бирақ У һазир [товва қилиш пурсити берип], Өз ғәзивини техи төкмигән әһвалда, Аюп өзиниң тәкәббурлуғини билмәмдиғанду?
16 Иов же всуе отверзает уста своя, неведением словеса отягощает.
Чүнки Аюп қуруқ гәп үчүн ағзини ачқан, У тутуруқсиз сөзләрни көпәйткән».
