< Книга Иова 33 >
1 Но послушай, Иове, словес моих и беседу мою внуши:
Ora dunque, Giobbe, ascolta, ti prego, i miei ragionamenti, E porgi gli orecchi a tutte le mie parole.
2 се бо, отверзох уста моя, и возглагола язык мой:
Ecco, ora io ho aperta la mia bocca, La mia lingua parla nel mio palato.
3 чисто сердце мое во словесех, разум же устну моею чистая уразумеет:
Le mie parole [saranno secondo] la dirittura del mio cuore; E le mie labbra proferiranno scienza pura.
4 Дух Божий сотворивый мя, дыхание же Вседержителево поучающее мя:
Lo Spirito di Dio mi ha fatto, E l'alito dell'Onnipotente mi ha data la vita.
5 аще можеши, даждь ми ответ к сим: потерпи, стани противу мене, и аз противу тебе.
Se tu puoi, rispondimi; Mettiti in ordine contro a me, e presentati pure.
6 От брения сотворен еси ты, якоже и аз: от тогожде сотворения есмы:
Ecco, io [sono] a Dio, come tu; Anch'io sono stato tratto dal fango.
7 не страх мой тя смятет, ниже рука моя тяжка будет на тя.
Ecco, il mio spavento non ti sgomenterà, E la mia mano non ti sarà grave addosso.
8 Обаче рекл еси во ушы мои, и глас глагол твоих услышах, занеже глаголеши:
Tu hai pur detto, udendolo io, Ed io ho intesa la voce delle parole:
9 чист есмь аз, не согрешая, непорочен же есмь, ибо не беззаконновах:
Io [son] puro, senza misfatto; Io [son] netto, e non [vi è] iniquità in me;
10 зазор же на мя обрете и мнит мя, яко противника Себе:
Ecco, egli trova delle occasioni contro a me; Egli mi reputa per suo nemico;
11 вложи же ногу мою в древо и надсмотрял пути моя вся.
Egli ha messi i miei piedi ne' ceppi, Egli spia tutti i miei sentieri.
12 Како бо глаголеши, яко прав есмь, и не послуша мене? Вечен бо есть, иже над земными.
Ecco, [in] questo tu non sei stato giusto; io ti risponderò; Perciocchè Iddio è vie maggiore che l'uomo.
13 Глаголеши бо: чесо ради правды моея не услыша всяко слово?
Perchè hai tu conteso con lui, Perchè egli non dichiara tutte le sue ragioni?
14 Единою бо возглаголет Господь, второе же во сне, или в поучении нощнем,
[Egli è ben vero], che [talora] Iddio parla una volta, E due, [a chi] non vi ha atteso.
15 или, яко егда нападает страх лют на человеки, во дреманиих на ложи:
In sogno, [in] vision notturna, Quando il più profondo sonno cade in su gli uomini, Quando essi son tutti sonnacchiosi sopra i [lor] letti;
16 тогда открыет ум человеческий, виденьми страха тацеми их устрашит,
Allora egli apre loro l'orecchio, E suggella il lor castigo;
17 да возвратит человека от неправды, тело же его от падения избави,
Per istorre l'uomo dalle opere [sue], E per far che la superbia dell'uomo non apparisca più;
18 пощаде же душу его от смерти, еже не пасти ему на брани.
Per iscampar l'anima sua dalla fossa, E far che la sua vita non passi per la spada.
19 Паки же обличи его болезнию на ложи и множество костей его разслаби:
Ma [talora altresì] l'uomo è castigato con dolori sopra il suo letto, E tutte le sue ossa di grave [malattia];
20 всякаго же брашна пшенична не возможет прияти, а душа его яди хощет,
E la sua vita gli fa abbominare il cibo, E l'anima sua la vivanda desiderabile;
21 дондеже согниют плоти его, и покажет кости его тощя:
La sua carne è consumata, talchè non apparisce più; E le sue ossa, [che prima] non si vedevano, spuntano fuori;
22 приближися же на смерть душа его, и живот его во аде. ()
E l'anima sua si accosta alla fossa, E la vita sua a' [mali] mortali.
23 Аще будет тысяща Ангел смертоносных, един от них не уязвит его: аще помыслит сердцем обратитися ко Господу, повесть же человеку свой зазор, и безумие свое покажет,
Ma se [allora] vi è appresso di lui alcun messo, un parlatore, Uno d'infra mille, Per dichiarare all'uomo il suo dovere;
24 заступит е, еже не впасти ему в смерть, обновит же тело его якоже повапление на стене, кости же его исполнит мозга:
[Iddio] gli farà grazia, e dirà: Riscuotilo, che non iscenda alla fossa; Io ho trovato il riscatto.
25 умягчит же его плоть якоже младенца, и устроит его возмужавша в человецех.
La sua carne diventerà morbida, più che [non è] in fanciullezza; Egli ritornerà a' dì della sua giovanezza.
26 Помолится же ко Господу и прият им будет, внидет же лицем веселым со исповеданием, воздаст же человеком правду свою.
Egli supplicherà a Dio, ed egli gli sarà placato, E [gli] farà veder la sua faccia con giubilo, E renderà all'uomo la sua giustizia.
27 Посем тогда зазрит человек сам себе, глаголя: яковая содевах? И не по достоинству истяза мя, о нихже согреших:
Ed esso [poi] si volgerà verso gli uomini, e dirà: Io avea peccato, ed avea pervertita la dirittura, E [ciò] non mi ha punto giovato.
28 спаси душу мою, еже не внити во истление, и жизнь моя свет узрит.
[Così Iddio] riscoterà l'anima sua, che non passi nella fossa, E la vita sua vedrà la luce.
29 Се, сия вся творит Крепкий (Бог) пути три с мужем:
Ecco, Iddio opera tutte queste cose Due e tre volte inverso l'uomo;
30 но избави душу мою от смерти, да живот мой во свете хвалит его.
Per ritrarre l'anima sua dalla fossa, Acciocchè sia illuminata della luce de' viventi.
31 Внимай, Иове, и послушай мене, премолчи, и аз возглаголю:
Attendi, o Giobbe, ascoltami; Taci, ed io parlerò.
32 и аще тебе суть словеса, отвещай ми: глаголи, хощу бо оправдитися тебе:
Se tu hai alcuna cosa da dire, rispondimi; Parla, perciocchè io desidero giustificarti.
33 аще же ни, ты послушай мене, умолчи, и научу тя премудрости.
Se no, ascoltami tu; Taci, ed io t'insegnerò la sapienza.