Книга Иова 32
1 И умолча Иов словесы. Умолчаша же и трие друзие его ктому пререковати Иову, бе бо Иов праведен пред ними.
A [gdy] ci trzej mężczyźni przestali odpowiadać Hiobowi, ponieważ był sprawiedliwy we własnych oczach;
2 Разгневася же Елиус сын Варахиилев Вузитянин, от ужичества Арамска Авситидийския страны, разгневася же на Иова зело, занеже нарече себе праведна пред Богом,
Wtedy zapłonął gniewem Elihu, syn Barakeela, Buzyta, z rodu Ram; rozgniewał się na Hioba, gdyż usprawiedliwiał siebie bardziej niż Boga.
3 и на триех же другов разгневася зело, яко не возмогоша отвещати противу Иову и судиша его быти нечестива.
Rozpalił się także jego gniew na jego trzech przyjaciół, bo nie znaleźli żadnej odpowiedzi, a jednak potępiali Hioba.
4 Елиус же терпяше дати ответ Иову, яко старейшии его суть деньми (друзие его).
Elihu czekał, aż Hiob skończy odpowiedź, gdyż oni byli od niego starsi.
5 И виде Елиус, яко несть ответа во устех триех мужей, и возярися гневом своим.
Gdy Elihu zauważył, że w ustach trzech mężczyzn nie ma żadnej odpowiedzi, zapłonął gniewem.
6 Отвещав же Елиус сын Варахиилев Вузитянин, рече: юнейший убо есмь леты, вы же есте старейшии: темже молчах, убоявся возвестити вам хитрость мою:
I Elihu, syn Barakeela, Buzyta, odpowiedział: Ja jestem młody, a wy jesteście starzy, dlatego bałem się i nie śmiałem wyjawić wam swego zdania.
7 рех же: время есть глаголющее, и во мнозех летех ведят премудрость,
Myślałem: Niech przemówią dni, a mnogość lat [niech] uczy mądrości.
8 но дух есть в человецех, дыхание же Вседержителево есть научающее:
Ale to duch jest w człowieku i tchnienie Wszechmogącego daje rozum.
9 не многолетнии суть премудри, ниже старии ведят суд:
Wielcy nie [zawsze są] mądrzy, a starcy nie [zawsze] rozumieją sąd.
10 темже рех: послушайте мене, и возвещу вам, яже вем, внушите глаголы моя:
Dlatego mówię: Posłuchajcie mnie, ja też wypowiem swoje zdanie.
11 реку бо вам послушающым, дондеже испытаете словеса, и даже вас уразумею,
Oto czekałem na wasze słowa, przysłuchiwałem się waszym dowodom, gdy przygotowywaliście mowę.
12 и се, не бе Иова обличаяй, отвещаяй противно глаголом его от вас:
I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was nie przekonał Hioba i nikt nie odpowiedział na jego słowa;
13 да не речете: обретохом премудрость, Господеви приложившеся:
I nie możecie powiedzieć: Znaleźliśmy mądrość. [Sam] Bóg go strąca, nie człowiek.
14 человеку же попустисте глаголати таковая словеса:
Nie do mnie skierował swoje słowa, a ja nie odpowiem mu waszymi słowami.
15 ужаснушася, не отвещаша ктому, обетшаша от них словеса:
Zaniepokoili się i już nie odpowiadali; przestali mówić.
16 терпех, не глаголах бо, яко сташа, не отвещаша, яко да отвещаю и аз часть.
Czekałem, lecz nie mówili, ale stanęli i już nic nie powiedzieli.
17 Отвеща же Елиус, глаголя:
Odpowiem ze swojej strony, wypowiem też swoje zdanie.
18 паки возглаголю, исполнен бо есмь словес: убивает бо мя дух чрева:
Jestem bowiem pełny słów, mój duch przymusza mnie.
19 чрево же мое яко мех мста вряща завязан, или якоже мех коваческий расторгнутый:
Oto moje wnętrze jest jak wino, które nie ma ujścia; jak nowe bukłaki [zagrożone] pęknięciem.
20 возглаголю, да почию, отверз уста:
Będę więc mówić, aby ulżyć sobie; otworzę swoje wargi i odpowiem.
21 человека бо не постыждуся, но ниже бреннаго посрамлюся:
Nie będę miał względu na nikogo i nikomu nie będę schlebiał.
22 не вем бо чудитися лицу: аще же ни, то и мене молие изядят.
Nie umiem bowiem schlebiać, gdyż mój Stwórca wnet by mnie porwał.
