Книга Иова 31
1 Завет положих очима моима, да не помышлю на девицу.
Dengan sumpah aku telah berjanji gadis muda tak akan kupandang dengan berahi.
2 И что удели Бог свыше, и наследие Всесильнаго от вышних?
Apakah yang dilakukan Allah terhadap kita? Bagaimanakah dibalas-Nya perbuatan manusia?
3 Увы, пагуба неправдивому и отчуждение творящым беззаконие.
Celaka dan kemalangan pasti Ia datangkan kepada orang yang melakukan kejahatan!
4 Не Сам ли узрит путь мой и вся стопы моя изочтет?
Allah pasti mengetahui segala perbuatanku; dilihat-Nya segala langkahku.
5 Аще ходих с посмеятели, и аще потщася нога моя на лесть,
Aku bersumpah bahwa belum pernah aku bertindak curang; belum pernah pula aku menipu orang.
6 стах бо на мериле праведне, виде же Господь незлобие мое.
Biarlah Allah menimbang aku di atas neraca yang sah, maka Ia akan tahu bahwa aku tidak bersalah.
7 Аще уклонися нога моя от пути, аще и вслед ока моего иде сердце мое, и аще рукама моима прикоснухся даров,
Andaikata aku telah menyimpang dari jalan yang benar, atau hatiku tertarik oleh hal yang cemar, jika tanganku ternoda oleh dosa,
8 да посею убо, а инии да поядят, без корене же да бых был на земли.
maka biarlah orang lain makan apa yang kutabur, dan seluruh hasil bumiku hancur.
9 Аще вслед иде сердце мое жены мужа инаго, и аще приседяй бых при дверех ея,
Seandainya pernah aku tertarik kepada istri tetanggaku, dan dengan sembunyi, kuintip dia di balik pintu,
10 угодна убо буди и жена моя иному мужу, младенцы же мои смирени да будут:
maka biarlah istriku memasak untuk orang lain; biarlah di ranjang lelaki lain ia berbaring.
11 ярость бо гнева не удержана, еже осквернити мужа инаго жену:
Jika dosa yang keji itu memang kulakukan, aku patut menerima hukuman.
12 огнь бо есть горяй на вся страны, идеже найдет, из корения погубит.
Dosa itu membinasakan seperti api neraka, segala yang kumiliki habis dibakarnya. (questioned)
13 Аще же презрех суд раба моего или рабыни, прящымся им предо мною:
Ketika hambaku mengeluh karena haknya kusalahi, kudengarkan dia dan kuperlakukan dengan tulus hati.
14 что бо сотворю, аще испытание сотворит ми Господь? Аще же и посещение, кий ответ сотворю?
Jika tidak, bagaimana harus kuhadapi Allahku? Apa jawabku pada waktu Ia datang menghakimi aku?
15 Еда не якоже и аз бех во чреве, и тии быша? Бехом же в томже чреве.
Bukankah Allah yang menciptakan aku, menciptakan juga hamba-hambaku itu?
16 Немощнии же, аще когда чесого требоваху, не не получиша, вдовича же ока не презрех.
Belum pernah aku tak mau menolong orang yang papa, atau membiarkan para janda hidup berputus asa.
17 Аще же и хлеб мой ядох един и сирому не преподах от него:
Belum pernah kubiarkan yatim piatu kelaparan, sedangkan aku sendiri cukup makanan.
18 понеже от юности моея кормих якоже отец, и от чрева матере моея наставлях:
Sejak kecil mereka kupelihara; seumur hidupku kubimbing mereka.
19 аще же презрех нага погибающа и не облекох его:
Jika kulihat orang yang berkekurangan, terlalu miskin untuk membeli pakaian,
20 немощнии же аще не благословиша мя, от стрижения же агнцев моих согрешася плещы их:
kuhangatkan dia dengan kain wol dari dombaku sendiri, maka ia akan memuji aku dengan segenap hati.
21 аще воздвигох на сироту руку, надеяся, яко многа помощь мне есть:
Sekiranya pernah aku menindas yatim piatu, sebab yakin akan menang perkaraku,
22 да отпадет убо рамо мое от состава, мышца же моя от лактя да сокрушится:
maka biarlah patah kedua lenganku sehingga terpisah dari bahuku.
23 страх бо Господень объя мя, и от тягости Его не стерплю.
Tak akan aku berbuat begitu, sebab hukuman Allah sangat mengecutkan hatiku.
24 Аще вчиних злато в крепость мою и аще на камения многоценная надеяхся,
Tidak pernah aku mengandalkan hartaku,
25 аще же и возвеселихся, многу ми богатству сущу, аще же и на безчисленных положих руку мою:
atau membanggakan kekayaanku.
26 или не видим солнца возсиявшаго оскудевающа, луны же умаляющияся? Не в них бо есть:
Tak pernah kusembah mentari yang bersinar cerah ataupun bulan yang bercahaya indah.
27 и аще прельстися отай сердце мое, аще и руку мою положив на устах моих лобзах:
Tak pernah aku terpikat olehnya, atau kukecup tanganku untuk menghormatinya.
28 и сие ми убо в беззаконие превелие да вменится, яко солгах пред Богом Вышним.
Dosa semacam itu patut mendapat hukuman mati; karena Allah Yang Mahakuasa telah diingkari.
29 Аще же обрадовахся о падении враг моих, и рече сердце мое: благоже, благоже:
Belum pernah aku bersenang karena musuhku menderita, atau bersukacita karena ia mendapat celaka.
30 да услышит убо ухо мое клятву мою, озлославлен же да буду от людий моих озлобляемь.
Aku tidak berdoa untuk kematian musuhku; tak pernah aku berbuat dosa semacam itu.
31 Аще же и многажды реша рабыни моя: кто убо дал бы нам от плотей его насытитися, зело мне благу сущу?
Orang-orang yang bekerja padaku tahu, bahwa siapa saja kujamu di rumahku.
32 И вне не водворяшеся странник, дверь же моя всякому приходящему отверста бе.
Rumahku terbuka bagi orang yang bepergian; tak pernah kubiarkan mereka bermalam di jalan.
33 Аще же и согрешая неволею, скрых грех мой:
Orang lain menyembunyikan dosanya, tetapi aku tak pernah berbuat seperti mereka.
34 не посрамихся бо народнаго множества, еже не поведати пред ними: аще же и оставих маломощнаго изыти из дверий моих тщим недром: (аще бы не убоялся).
Pendapat umum tidak kutakuti, dan penghinaan orang, aku tak perduli. Tak pernah aku tinggal di rumah atau diam saja, hanya karena takut akan dihina.
35 Кто даст слушающаго мене? Руки же Господни аще бых не убоялся, писание же, еже имех на кого,
Tiadakah orang yang mau mendengarkan kata-kataku? Ku bersumpah bahwa benarlah semuanya itu. Kiranya Yang Mahakuasa menjawab aku. Seandainya tuduhan musuh terhadap aku ditulis semua sehingga terlihat olehku,
36 на плещах возложив аки венец, читах,
maka dengan bangga akan kupasang pada bahu, dan sebagai mahkota kulekatkan di kepalaku.
37 и аще не раздрав его отдах, ничтоже взем от должника:
Akan kuberitahukan kepada Allah segala yang kubuat; akan kuhadapi Dia dengan bangga dan kepala terangkat.
38 аще на мя когда земля возстена, аще и бразды ея восплакашася вкупе:
Seandainya tanah yang kubajak telah kucuri, dan kurampas dari pemiliknya yang sejati,
39 аще и силу ея ядох един без цены, или аще и душу господина земли взем оскорбих:
seandainya hasilnya habis kumakan, dan petani yang menanamnya kubiarkan kelaparan,
40 вместо пшеницы да взыдет ми кропива, а вместо ячменя терние.
biarlah bukan jelai dan gandum yang tumbuh di ladang, melainkan semak berduri dan rumput ilalang." Sekianlah kata-kata Ayub.
