Книга Иова 31
1 Завет положих очима моима, да не помышлю на девицу.
"Minä olen tehnyt liiton silmäini kanssa: kuinka voisinkaan katsoa neitosen puoleen!
2 И что удели Бог свыше, и наследие Всесильнаго от вышних?
Minkä osan antaisi silloin Jumala ylhäältä, minkä perintöosan Kaikkivaltias korkeudesta?
3 Увы, пагуба неправдивому и отчуждение творящым беззаконие.
Tuleehan väärälle turmio ja onnettomuus väärintekijöille.
4 Не Сам ли узрит путь мой и вся стопы моя изочтет?
Eikö hän näkisi minun teitäni ja laskisi kaikkia minun askeleitani?
5 Аще ходих с посмеятели, и аще потщася нога моя на лесть,
Jos minä ikinä valheessa vaelsin, jos jalkani kiiruhti petokseen,
6 стах бо на мериле праведне, виде же Господь незлобие мое.
punnitkoon minut Jumala oikealla vaa'alla, ja hän on huomaava minun nuhteettomuuteni.
7 Аще уклонися нога моя от пути, аще и вслед ока моего иде сердце мое, и аще рукама моима прикоснухся даров,
Jos minun askeleeni poikkesivat tieltä ja minun sydämeni seurasi silmiäni tahi tahra tarttui minun käsiini,
8 да посею убо, а инии да поядят, без корене же да бых был на земли.
niin syököön toinen, mitä minä kylvän, ja minun vesani revittäköön juurinensa.
9 Аще вслед иде сердце мое жены мужа инаго, и аще приседяй бых при дверех ея,
Jos minun sydämeni hullaantui toisen vaimoon ja minä väijyin lähimmäiseni ovella,
10 угодна убо буди и жена моя иному мужу, младенцы же мои смирени да будут:
niin jauhakoon oma vaimoni vieraalle, ja halailkoot häntä muut;
11 ярость бо гнева не удержана, еже осквернити мужа инаго жену:
sillä se olisi ollut ilkityö ja raskaasti rangaistava rikos,
12 огнь бо есть горяй на вся страны, идеже найдет, из корения погубит.
tuli, joka kuluttaisi manalaan saakka ja hävittäisi kaiken saatuni.
13 Аще же презрех суд раба моего или рабыни, прящымся им предо мною:
Jos minä pidin halpana palvelijani ja palvelijattareni oikeuden, kun heillä oli riita minun kanssani,
14 что бо сотворю, аще испытание сотворит ми Господь? Аще же и посещение, кий ответ сотворю?
niin mitä minä tekisin, jos Jumala nousisi, ja mitä vastaisin hänelle, jos hän kävisi tutkimaan?
15 Еда не якоже и аз бех во чреве, и тии быша? Бехом же в томже чреве.
Eikö sama, joka äidin kohdussa loi minut, luonut häntäkin, eikö sama meitä äidin sydämen alla valmistanut?
16 Немощнии же, аще когда чесого требоваху, не не получиша, вдовича же ока не презрех.
Olenko minä kieltänyt vaivaisilta heidän toivomuksensa ja saattanut lesken silmät sammumaan?
17 Аще же и хлеб мой ядох един и сирому не преподах от него:
Olenko syönyt leipäpalani yksinäni, orvonkin saamatta syödä siitä?
18 понеже от юности моея кормих якоже отец, и от чрева матере моея наставлях:
En, vaan nuoruudestani saakka minä kasvatin häntä niinkuin oma isä ja äitini kohdusta asti minä holhosin häntä.
19 аще же презрех нага погибающа и не облекох его:
Jos minä näin menehtyväisen vaatteetonna ja köyhän verhoa vailla,
20 немощнии же аще не благословиша мя, от стрижения же агнцев моих согрешася плещы их:
jos hänen lanteensa eivät minua siunanneet eikä hän saanut lämmitellä minun karitsaini villoilla,
21 аще воздвигох на сироту руку, надеяся, яко многа помощь мне есть:
jos minä puin nyrkkiä orvolle, kun näin puoltani pidettävän portissa,
22 да отпадет убо рамо мое от состава, мышца же моя от лактя да сокрушится:
niin irtautukoon olkapääni hartiastani, ja murtukoon käsivarteni sijoiltansa.
23 страх бо Господень объя мя, и от тягости Его не стерплю.
Sillä silloin olisi minun peljättävä turmiota Jumalalta, enkä kestäisi hänen valtasuuruutensa edessä.
24 Аще вчиних злато в крепость мою и аще на камения многоценная надеяхся,
Jos minä panin uskallukseni kultaan ja sanoin hienolle kullalle: 'Sinä olet minun turvani',
25 аще же и возвеселихся, многу ми богатству сущу, аще же и на безчисленных положих руку мою:
jos iloitsin siitä, että rikkauteni oli suuri ja että käteni oli saanut paljon hankituksi,
26 или не видим солнца возсиявшаго оскудевающа, луны же умаляющияся? Не в них бо есть:
jos katsellessani aurinkoa, kuinka se loisti, ja kuuta, joka ylhänä vaelsi,
27 и аще прельстися отай сердце мое, аще и руку мою положив на устах моих лобзах:
sydämeni antautui salaa vieteltäväksi ja käteni niille suudelmia heitti,
28 и сие ми убо в беззаконие превелие да вменится, яко солгах пред Богом Вышним.
niin olisi sekin raskaasti rangaistava rikos, sillä minä olisin kieltänyt korkeuden Jumalan.
29 Аще же обрадовахся о падении враг моих, и рече сердце мое: благоже, благоже:
Olenko iloinnut vihamieheni vahingosta, riemusta hykähtänyt, kun häntä onnettomuus kohtasi?
30 да услышит убо ухо мое клятву мою, озлославлен же да буду от людий моих озлобляемь.
En ole sallinut suuni syntiä tehdä, kiroten vaatia hänen henkeänsä.
31 Аще же и многажды реша рабыни моя: кто убо дал бы нам от плотей его насытитися, зело мне благу сущу?
Eikö täydy minun talonväkeni myöntää, että kukin on saanut lihaa yllin kyllin?
32 И вне не водворяшеся странник, дверь же моя всякому приходящему отверста бе.
Muukalaisen ei tarvinnut yötä ulkona viettää; minä pidin oveni auki tielle päin.
33 Аще же и согрешая неволею, скрых грех мой:
Olenko ihmisten tavoin peitellyt rikkomuksiani, kätkenyt poveeni pahat tekoni,
34 не посрамихся бо народнаго множества, еже не поведати пред ними: аще же и оставих маломощнаго изыти из дверий моих тщим недром: (аще бы не убоялся).
säikkyen suurta joukkoa ja kaiken heimon ylenkatsetta peljäten, niin että pysyin hiljaa, ovestani ulkonematta?
35 Кто даст слушающаго мене? Руки же Господни аще бых не убоялся, писание же, еже имех на кого,
Oi, jospa joku kuuntelisi minua! Katso, tuossa on puumerkkini! Kaikkivaltias vastatkoon minulle! Jospa saisin riitapuoleni kirjoittamaan syytekirjan!
36 на плещах возложив аки венец, читах,
Totisesti, olkapäälläni sitä kantaisin, sitoisin sen päähäni seppeleeksi.
37 и аще не раздрав его отдах, ничтоже взем от должника:
Tekisin hänelle tilin kaikista askeleistani ja astuisin hänen eteensä niinkuin ruhtinas.
38 аще на мя когда земля возстена, аще и бразды ея восплакашася вкупе:
Jos peltoni huusi minua vastaan ja sen vaot kaikki itkivät,
39 аще и силу ея ядох един без цены, или аще и душу господина земли взем оскорбих:
jos kulutin sen voiman maksamatta ja saatoin sen haltijat huokaamaan,
40 вместо пшеницы да взыдет ми кропива, а вместо ячменя терние.
niin kasvakoon nisun sijasta orjantappuroita ja ohran sijasta rikkaruohoa." Tähän päättyvät Jobin puheet.
