Книга Иова 29
1 Еще же приложив Иов, рече в притчах:
Maka Ayub melanjutkan uraiannya:
2 кто мя устроит по месяцам преждних дний, в нихже мя Бог храняше,
"Ah, kiranya aku seperti dalam bulan-bulan yang silam, seperti pada hari-hari, ketika Allah melindungi aku,
3 якоже егда светяшеся светилник Его над главою моею, егда светом Его хождах во тме,
ketika pelita-Nya bersinar di atas kepalaku, dan di bawah terang-Nya aku berjalan dalam gelap;
4 егда бех тяжек в путех, егда Бог посещение творяше дому моему,
seperti ketika aku mengalami masa remajaku, ketika Allah bergaul karib dengan aku di dalam kemahku;
5 егда бех богат зело, окрест же мене раби,
ketika Yang Mahakuasa masih beserta aku, dan anak-anakku ada di sekelilingku;
6 егда обливахуся путие мои маслом кравиим, горы же моя обливахуся млеком,
ketika langkah-langkahku bermandikan dadih, dan gunung batu mengalirkan sungai minyak di dekatku.
7 егда исхождах изутра во град, на стогнах же поставляшеся ми престол?
Apabila aku keluar ke pintu gerbang kota, dan menyediakan tempat dudukku di tengah-tengah lapangan,
8 Видяще мя юноши скрывашася, старейшины же вси воставаша:
maka ketika aku kelihatan, mundurlah orang-orang muda dan bangkitlah orang-orang yang sudah lanjut umurnya, lalu tinggal berdiri;
9 вельможи же преставаху глаголати, перст возложше на уста своя.
para pembesar berhenti bicara, dan menutup mulut mereka dengan tangan;
10 Слышавшии же блажиша мя, и язык их прильпе гортани их:
suara para pemuka membisu, dan lidah mereka melekat pada langit-langitnya;
11 яко ухо слыша и ублажи мя, око же видев мя уклонися.
apabila telinga mendengar tentang aku, maka aku disebut berbahagia; dan apabila mata melihat, maka aku dipuji.
12 Спасох бо убогаго от руки сильнаго, и сироте, емуже не бе помощника, помогох.
Karena aku menyelamatkan orang sengsara yang berteriak minta tolong, juga anak piatu yang tidak ada penolongnya;
13 Благословение погибающаго на мя да приидет, уста же вдовича благословиша мя.
aku mendapat ucapan berkat dari orang yang nyaris binasa, dan hati seorang janda kubuat bersukaria;
14 В правду же облачахся, одевахся же в суд яко в ризу.
aku berpakaian kebenaran dan keadilan menutupi aku seperti jubah dan serban;
15 Око бех слепым, нога же хромым:
aku menjadi mata bagi orang buta, dan kaki bagi orang lumpuh;
16 аз бых отец немощным, распрю же, еяже не ведях, изследих:
aku menjadi bapa bagi orang miskin, dan perkara orang yang tidak kukenal, kuselidiki.
17 сотрох же членовныя неправедных, от среды же зубов их грабление изях.
Geraham orang curang kuremuk, dan merebut mangsanya dari giginya.
18 Рех же: возраст мой состареется якоже стебло финиково, многа лета поживу.
Pikirku: Bersama-sama dengan sarangku aku akan binasa, dan memperbanyak hari-hariku seperti burung feniks.
19 Корень разверзеся при воде, и роса пребудет на жатве моей.
Akarku mencapai air, dan embun bermalam di atas ranting-rantingku.
20 Слава моя нова со мною, и лук мой в руце моей пойдет.
Kemuliaanku selalu baru padaku, dan busurku kuat kembali di tanganku.
21 (Старейшины) слышавшии мя внимаху, молчаху же о моем совете.
Kepadakulah orang mendengar sambil menanti, dengan diam mereka mendengarkan nasihatku.
22 К моему глаголу не прилагаху, радовахуся же, егда к ним глаголах:
Sehabis bicaraku tiada seorangpun angkat bicara lagi, dan perkataanku menetes ke atas mereka.
23 якоже земля жаждущая ожидает дождя, тако сии моего глаголания.
Orang menantikan aku seperti menantikan hujan, dan menadahkan mulutnya seperti menadah hujan pada akhir musim.
24 Аще возсмеюся к ним, не вериша: и свет лица моего не отпадаше.
Aku tersenyum kepada mereka, ketika mereka putus asa, dan seri mukaku tidak dapat disuramkan mereka.
25 Избрах путь их, и седех князь, и вселяхся якоже царь посреде храбрых, аки утешаяй печальных.
Aku menentukan jalan mereka dan duduk sebagai pemimpin; aku bersemayam seperti raja di tengah-tengah rakyat, seperti seorang yang menghibur mereka yang berkabung."
